Kenma X Reader / Say You Won't Let Go

Gerçekler...

Abin:
Şey Aslında size söylemem gerekiyor ama siz Y/N nin en iyi arkadaşları olduğunuz için bunu bilmeniz gerekiyor... Aslında Y/N size fazla değer veriyor ama size zarar gelmesinden korktuğu için sizinle arkadaşlığını kesti... Çünkü şeyy bizim annemiz be babamiz bir trafik kazasinda öldü. Y/N o hafta onlara fazla deger veriyordu , onlar ölünce değer verdiği herkese bir sey olmasindan korkuyor. Bu yüzden size öyle demiş olabilir...
Lütfen ona size bunu anlattığımı söylemeyin yoksa bir daha benimle konuşmaz... Zaten banada değer vermemeye çalışıyor...
Size şu anlık sadece bu kadarını anlatabilirim üzgünüm neyse görüşürüz...

Dedi ve abin oradan ayrıldı... Kenma ile Kuro şok olmuştu otobüs geldi ve bindiler... Sende eve gideceğin yolu arıyordun... Galiba kaybolmuştun. Birilerine soracaktın ki karşında çok tatlı bir kedi yavrusu hemen eğilip onu sevmeye başladın ardından yanında otobüs indi sen aldırmadın ve kedi ile beraber köşeye çekildin... Kediyi sevmeye devam ettin ama bi an birisi kediye çok sert bir tekme attı. Hemen sinirli bir şekilde ayağa kalktın ve karşındaki kişiye baktın. Tam bir serseri çocuğu tipli belki senden 1 , 2 yaş büyük bir çocuk var di.

Çocuk: Hahahaha... O kediyi sevdin mi?!...

Y/N: E-Evet sevdim bir sorun mu var. Asla bir canlıya vuramazsın , nuna hakkın yok.

Çocuk: Ahahahaha Ne yapacağımı sana sormak zorunda degilim prenses.

Cebinden bir bıçak çıkardı ve elinde ileri geri sallıyordu. Sen fazla korkmustun kediye zarar vermesini istemiyordun...

Y/N: B-Bana prenses diye hitap edemezsin ve eğer o kediye zarar verirsen seni gebertirim.

Çocuk: Ahahaha peki peki kediye zarar vermeyeceğim. Ama sana prenses dememe izin ver çok güzelsin çünkü.

Y/N: Bana hiç bir sekilde hitab etme.

Çocuk: Ya ama sen çok güzelsin. Bu kadar güzel birisini asla normal bir sekilde çağıramam.

Y/N: Of ne dersen de be , uğraşamam ben eve gideceğim.

Tam arkanı döndün ve gidecektin ki bir kedi sesi geldi... Arkanı döndüğünde korkmuştun...

Y/N: S-Sen ciddi misin?!... Neden... Neden onu... Bunu neden yapıyorsun?...

Kedinin kafasını elinde tutmuş ve bıcağıda boynuna dayamış idi.

Çocuk: Biraz daha kal konuşalım yoksa bu kediciğe kötü şeyler olabilir...

Y/N: Sakın o kediye bir şey yapma!...

Korkudan gözlerinden yaş geliyordu.

Karşıdan bir kadın sesi geldi sende o tarafa baktın ve şok olmuştun karşındaki kişiler... Kadın sinirli bir sekilde bağırarak...

Kadın: Ne yapıyorsun benim kedime bırak cabuk onu yoksa polis çağırırım...

Çocuk: A sizin kediniz miydi?! Neyse onu öldürsem de bi fayda etmez...

Dedi ve kediyi bıraktı kedi koşarak kadının kucağına atladı... Senin gözün hâlâ Kenma ve Kuroo da idi. Çocuk sana el sallayıp gitti. Ama sen orada dona kalmıştın Kenma sana yaklaştı ve ellerini senin omzuna koyarak...

Kenma: İyimisin?!

Kuroo: Y/N iyi misin?!

Y/N: B-Ben... *sesin titreyerek* Ö-Özür dilerim...B-Ben

Ağlamaya başlamıştın. Kenma sana sarıldı ve...

Kenma: Hey neden ağlıyorsun?! O kimdi?...

Y/N: O şeyy... *yuksek ve korkmus bir sesle* Kim olduğunu bilmiyorum ama beni çok korkuttu. Bana bir şey yapmasından korktum. Kediye bir şey yapmasından korktum. Ona sadece bir kaç saatlik değer vermiştim neden hemen neredeyse ölecekti. Ben lanetlimiyim değer verdiğim herkese zarar geliyor...

Konuştuktan sonra birkaç saniye sessizlik oldu sonra aklın başına geldi ve eğilerek özür dileyip duruyordun en sonunda Kenma seni doğrulttu ve ardından sıkıca sarıldı... Sen daha fazla ağlamaya başlamıştın , Sen Kenma'dan uzaklaştın ve onlara veda edip gittin...
Eve geldiğinde abine olan her seyi anlattın abinde okulda olanları sana anlattı sen fazla sinirlenmiştin ve odana çıktın sadece sabaha kadar oturup oyun oynadın oyunda Kenma'yı aradın ama bulamadın oysaki bu oyunu fazla sevdiğini söylemişti içini bir korku kaplamıştı hemen üzerine bir ceket aldin ve telefonunla anahtarını da yanına alıp aşağı indin çok stresli idin elin ayağın titriyordu korkuyordun tam dış kapıyı actin ki abin arkadandan

Abin: Y/N nereye gidiyorsun bu saatte saat gecenin 12 si?!

Y/N: Kenmalara gidiyorum isim var...

Abin: Neden?!

Y/N: *yuksek bir sesle * işim var işte...

Abin: *Kolundan tutarak* Y/N K-

Y/N: *yuksek ve korku dolu bir sesle* Bırak beni Kenma'nın yanına gitmem lazım kaç saattir oyunda onu aradim bulamadım. Sadece eve gidip kontrol edeceğim , iyi olup olmadığını bilmem gerekiyor tamam mı!!?

Abin: Eeee... Sadece Kenma burada diyecektim...

Bi anda abinin soluna baktın ve Kenma sanan şaşkınlık ve mutluluk ile karışık bir yüz ifadesi ile bakiyordu... yavaş yavaş sana yaklaştı ve gozlerinin önündeki saçlarını elleri ile geriye aldı ve gözlerine gülümsedi. Sen korktuğun için gözlerin yaşarmıştı hatta neredeyse ağlayacaktın Kenma sana sarıldı ama sen onu kendine bağlamak istemediğin için geri çekilmek istedin ama Kenma buna izin vermedi bu sefer sıksıkı sarılmıştı ve hafiften kıkırdadı ardından...

Kenma: Sen bizim adresi nereden biliyorsun?...

Y/N: A Ş-Şey Ee... neyse canım boş ver...

Kenma' dan ayrıldın ve...

Y/N: Seni önemsediğimden değil yani sadece ıııı can sıkıntısından öylee dışarıı çıkmak için yani ehehehe...

Kenma ve abin sana bakarak gülüyorlardı sende sinirlenip dil çıkardın...

Biraz oturduktan sonra Kenma evine gitti ve sende odana gittin ve nedensizce Kenma'yı düşünürken buldun kendini sonra sırıtıp pencerenden gök yüzündeki yıldızlara baktın ve uykuya daldın...
...
Kötü olduysa çok üzgünüm. Akşam atacaktım ama yazmamıştım ve gece gece yazdım sözümü biraz geç tutmuş olabilirim so sorry birde iğrenç olduysa fazla üzgünüm sadece odaklanamadim hikayeye bu aralar biraz kötüyüm de of boş yaptık aldırmayın. Anyways bay bay kendinize iyi bakın bebeklerim. I love your🖤🖤