ARA SOKAKLARDA VER BİR ALT DUDAK

14. Bölüm

Geç geldigi icin özür dilerim ilham peri kaçmıştı zaten bu bölümde içime sinmedi

S: Amirim Melis komserim bir olayda yaralandı durumu kötü hastanede.

Ci: Ne!?Hangi hastane Sedat

Herkes şaşkın ve anlamaya çalışır gözlerle Cihan Babaya bakıyordular.

K: Baba hayırdır? ( Mutlu bir gün olsun istedim yine ne oldu.)

Ci: Melis ağır yaralanmış hastanede.

Z: Ne!? 

Ci: Hadi gidelim.

Z: ( Korkuyorum ölümden korkuyorum ben)

Kerem'in kullandığı arabada Cihan baba önde Zeynep arkada oturuyordu.

Ci: Melis'e bir şey olursa ben bir şehit değil iki şehit veririm.

Z: Konuşma öyle baba lütfen.

Ci: Evlat ya Barış !onun kimsesi yok Melis'den başka hem de haftaya evleniyordular.

Z: Baba kötümser olma sen böyle olursan Barış ne yapcak.

Bu konuşmalar içinde hastaneye vardılar.Cihan Ve Zeynep önden indi Kerem arabayı park ediyordu.

Zeynep ve Cihan Baba ameliyathanenin önüne geldiklerinde Barış koşarak Cihan'a sarıldı.

Cihan Baba Barış'ı teselli edemiyordu bile sonra Zeynep sarıldı Barış'a 

B: Beni bırakmaz dimi Zeynep?

Sarılmaya devam ediyordular Barış'ın gözyaşlarına eşlik ediyordu Zeynep.

Z: Bırakmayacak Barış o kadar kolay mı gitmek ( Allah bilir tabi ki ama kolay değilse baban niye gitti hadi ama Zeynep sus sırası değil.)

B:Zeynep ben korkuyorum, içim daralıyor

Bunu derken Zeynepten ayrıldı ve gözlerine baktı Zeynep'ten içini rahatlatacak bir cevap bekliyordu ama Zeynep bunu demekte zorlanıyordu.Bu sırada Kerem geldi.

K:Kardeşim.

Barış bu sefer Kerem'i kucakladı ama Kerem Zeynep gibi az da olsa destek bile veremiyordu. Sadece sarılıyordu.Bu sırada Zeynep ve Cihan Baba ,Barış'a Melis'in durumunu sormanın doğru olmayacağını düşündü.

Ci: Ben bir doktorla veya hemşireyle konuşayım.

Z: Tamam Baba.

Barış ve Kerem Zeynep ile karşılıklı oturaklara oturuyodular.Sessizdi kimse konuşmuyordu.

Z: ( Denge bu birileri ölür birileri doğar bütün canlı aleminin bilipte kabullenemediği gerçektir ölüm. Bütün insanların eşit olduğunu gösterir ölüm)

Bu sırada Can ve Yağmurla beraber Cihan Baba onlara doğru yürüyordu. Can ve Yağmur Barış'a sarılırken Cihan baba ile konuşuyordu Zeynep ve Kerem.

Z: Ne dediler baba.?

Ci: Ameliyat uzun ve zor bir ameliyat olucağını düşündüklerini ellerinden geleni yapacaklarını hayatı tehlikesinin devam ettiğini iki kurşun kalbe yakın olduğu için...

Z: Kim yaptı bunu baba hangi şerefsiz ?

Zeynep ağlıyordu. Kerem Zeynep'i yandan beline sarıp kendine çekti.

Tekrar bir bekleyiş içindeydiler.

C: Ben bir kahve alıcam isteyen var mı ?

Barış hariç herkes dinç kalmak için onay verdiler kahveye.