39

308 48 155
                                    

Biraz  rahatlamak ve bugünün yorgunluğunu atmak için dışarıya yürüyüşe çıkmıştım.
Rosé'i bir kaç defa aramama rağmen hiç bir geri dönüş alamamıştım.
Evden sadece bir kaç adımlık mesafede dururken onu gördüm ne ara dışarı çıkıp sarhoş olmuştu hiç Bir fikrim yok

....

Yanına gidip onu evine bırakmaya çalışıyordum ama bir çocuk gibi mızmızlanıyor ,ayaklarıyla yere tepinip ,dudak büzüyor ve gitmemek için direniyordu.
Hava buz gibiydi eğer onu dışarıda bırakırsam soğuktan donup hasta olucaktı.

"Rosé hadi kalk, üşütmeden eve git"

"Ya hayır, hayır diyorum işte anlamıyor musun sen ben burda iyiyim gitmek istemiyorum işte"

"Tamam sen bilirsin ama geceleri dışarıda seri katillerin dolaşıp senin gibi mızmız kızları alıp kaçırdığını unutma"

Ona bir şeyler uydurmuştum zaten şuan küçük bir çocuk gibi davranıyordu bu bile onu korkutmaya yeterdi.

"İyi sen burda tek başına kal rosé ben gidiyorum"

Yüzüne baktım korkumuşa benziyordu.
Arkamı dönüp hem yandan ona bakmaya hemde gitmeye çalışıyordum.
Bir kaç adım uzaklaştıktan sonra peşimden koşar adımlarla gelen rosé'i gördüm.
Ayakta durmakta güçlük çektiği için koluma sarılarak yürüyordu.

"Ya niye beni korkuttun ,ya beni kaçırsalardı ne yapardın hıh sende onlar gibisin"
.....

Rosé yolun yarısında eve bir kaç adım kalmasına rağmen uyuya kalmıştı.
Onu sırtıma alıp eve doğru yürümeye devam ettim.

Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz

Sizce bozdum mu kurguyu yani ne biliyim bana öyle geliyor

10 oy
50 yorum







what is love really | ChanroséHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin