~Acemi Ressam~

684 47 0
                                    

Kuşlar eskiden kar gibi bembeyazmış. Hepsi de birbirine benzediği için kimse onları birbirlerinden ayırt edemezmiş. "Kuş" deyip geçerlermiş.

Herhangi bir kuş olmak , hiç de hoş değilmiş. Birisi , "Kuş!" Diye seslense bütün kuşlar dönüp bakmak zorunda kalıyormuş.

Doğa Ana , kuşların yakınmasını duymuş. Hepsini kuş bahçesine toplamış. "Haklısınız." Demiş. "Her şeyin bir adı olmalı. Sadece "Kuş" demek , sizi birbirinizden ayırmaz ki!..."

Kuşlardan biri , "iyi ama bizim adımızı kim koyacak?" Demiş.

"Acele etmeyin." Diye uyarmış , Doğa Ana.

"Şimdi size yedi ayrı ayrı renkte boya vereceğim. Siz , dilediğiniz renklerle boyanacaksınız. Yalnız , dikkat edin , seçtiğiniz renkler , yaşadığınız çevreye uygun olsun. Hem size yakışsın , hem de çevrenizde ki diğer canlıların renkleriyle uyuşsun."

Doğa Ana , her kuşa yedi renk boyadan birer kutu vermiş. "Bakın." Diye uyarmış peşinden. "Az kalsın unutuyordum. Bu boyalar hiç çıkmaz. Yavrularınız bile seçtiğiniz renklerini taşıyacaklar. Ona göre!"

Kuşlar , birer köşeye çekilip kendilerini boyamaya başlamışlar.

Bu sırada , orman halkını da bir meraktır almış : "Acaba hangi kuş , kendini hangi renge , hangi renklere boyayacak? Adı ne olacak?"

Doğa Ana , "Hazır olan ortaya çıksın!" Diye seslenmiş. İlk önce , küçük bi kuş çıkmış ortaya. Göğsünde kırmızı bir leke varmış. Orman halkı , "Aaa! Şuna bakın! Göğsü kınalı!" Diye bağırmışlar. Altın sarısı rengiyle gelen kuşa da "Sarımisket" adını takmışlar.

Böylece her kuşa bir ad bulunmuş. Kiminin adı "Beyaz Leylek" , kimininki "Baştankara" . Bazı kuşlara da yediklerine ya da yaşadıkları yere göre ad takmışlar. Hepsini coşkuyla alkışlamışlar.

Doğa Ana , "Ad almayan kuş kaldı mı?" Diye sormuş.

"Ben varım!" Diye seslenmiş kuşlardan biri. Kargaymış bu. Yaprakların arasından bütün kuşları gözetlemiş meğerse. Hepsini de çok kıskanmış.

Onlardan daha güzel görünmek için yedi rengi se kullanmış. Sarı , kırmızı , yeşil , mavi derken , renkler karışa karışa , kapkara olmuş sonunda.

Karga ortaya çıkınca , orman halkı kahkahayla gülmüş , biraz da acımış zavallıya. Bu çirkin , kara kuşa "Kara Karga" adını vermişler.

Doğa Ana üzülmüş bu duruma. Hiç gülmemiş kargaya.

Demiş ki : "Üzülme Kara Karga. Güzel bir kuş olmadın; ama akıllı olduğunu bize gösterdin. Çünkü bütün renkleri karıştırıp kars rengi sen buldun...

XXX

Kısa HikayelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin