Ang sarap ng pakiramdam ng nagmamahal ka at minamahal ng taong mahal mo rin, pakiramdam mo all is perfect in the world. Siguro akala niyo may boyfriend na ako noh well mali kayo dahil isa lang ako sa dinami-dami ng tao na hindi parin nakakahanap ng taong magmamahal sa akin. Pero off course naranasan ko na ring magmahal kaso nga lang hindi naman ako yung mahal ng taong mahal ko inlove kaya ako sa taong yon for five years kaso ngalang tinamaan na ako ng kidlat at natauhan na ako na hindi niya ako mapapansin kahit kaylan na hanggang one sided love lang meron samin... uy pero figure of speach lang yung tinamaan ng kidlat baka akalain niyo tinamaan talaga ako ng kidlat hindi ah.
Well at least after five years I learned to let go of that person and move on with my life. Pero hindi yon ganon kadali dahil halos on week akong umiiyak dahil sakanya. Pero I need to keep going with my life dahil hindi naman magugunaw ang mundo dahil lang sa pinakawalan ko na siya and besides never naging kami it was only one sided. Kaya naman nangako ako sa sarili ko na sa susunod na magmamahal sisiguraduhin ko na hindi na ako iiyak at this time around mamahalin din ako ng taong yun.
And after a year naranasan ko na ulit tumibok ng napaka lakas ang aking puso na pakiramdam ko eh tatalon na pa labas ang puso ko. At lahat ng ito ay dahil sa nakita ko na ang taong mamahalin ko at mamahalin din ako I hope. Nakita ko siya nung araw ng orientation ko bago magsimula ang bago kong buhay as an college student. At ang napili kong university ay ang FEU Institute of Technology, at dito ko nakilala ang taong hinahanap ko. Ang taong susunod na mamahalin ng puso kong ito na bagong gawa na.
At unang una kong ginawa nung first day ay hinanap ko siya agad nagbaakasakali na pagbigyan ako ng diyos at ipakita sa akin ang taong hinahanap ko. Pero to sad hindi nang yari yun. Pero hindi pa rin ako tumigil I was still hoping that I would see him someday. I kept that hope until the end of the first term. Pero natapos na lahat lahat ang first term ay hindi ko paron siya nakikita even once.
And when the new term started I saw a guy who looks very familiar sa akin, first I thought it was just my imagination but then I realize that he was the guy I saw during the orientation. So ever since then I tried to talk to him and make friends with him. But well ang pagka mahiyain ko nanaman ang pina iral ko at dahil hirap akong humarap sa kanya at makipag usap sa kanya.
Pero laking pasalamat ko sa P.E class namin dahil sa social dance, dahil kung hindi dahil sa social dance hindi ko siya makakausap at hindi ko siya malalapitan.
Ang first lesson namin sa social dance ay waltz. Well offcourse hindi siya ang partner ko ganon ka saklap ang pagkakataon dahil pinagbigyan na daw niya ako next time na lang daw ulit. Well at least naging partner ko ay ang new friend namin na si kuya cj pero sa totoo lang ate siya hindi siya kuya.
Pero ang masaklap lang ay ang friend kong si Lea ang partner niya well offcourse nung una naiinggit ako pero nung pinagawa na kaming mga grupo ng kanya kanyang steps masaya na ako dahil may ginawa silang step na bibilog kaming lahat at ang mga babae ay ang outer circle and the boys will be the inner circle. Well the plan was kaming babae ay magpapapalit-palit ng partners habang umiikot at hanggang sa makabalik na kami sa original partners namin.
Well thanks to that I was able to dance a waltz with him thank you Lord.
At alam kong marami pang magagandang bagay ang mangyayari simula ngayon because I can feel it and when fell it... it means it's true.
YOU ARE READING
Ako naman pwede?
RandomNaranasan mo na ba ma love at first sight sa isang tao? Naranasan mo na bang magmahal ng isang tao kaso nga lng parang non existent ka sa kanya? Naranasan mo na bang umasa na balang araw ay magigising siya at mare-realize niya na mahal ka pala niya...