özet
cerenin evinin önüne gelirler
ceren arabadan inecekken
nedim kolundan tutar
ceren nedime bakar
nedim:yarın gidip nikah günü alalım ceren
ceren:ne
DEVAM
ceren şaşkınca nedime bakar
ceren:nerden çıktı bu
nedim:tekrar karaçay olmadan umutu nasıl alıcaksın
ceren:planımızda bu yoktu nedim hayır evlenmiycez onlar evlenicez diye bilicek ama şuan evlenmiycez ben oğlumu alana kadar oğlumu aldıktan sonra ayrıldık diyecez ikimizde birbirimize karşı bişey hissetmiyoruz ayrıca ben bunu ablama yapmam acı çekmesine izin vermem kusura bakma iyi akşamlar
der ve arabadan iner ve eve girer
nedimse arkasından bakar
nedim:napıyorsun oğlum evlenmek nerden çıktı yaa
der ve arabayı sürmeye başlar
CENK
cenk odasına gelir
ve yatağına yatar
aklına ceren gelir
cenk:gerçekten ben bu kızı tanımaya çalışmadım ki belkide sandığım kadar kötü değildir
der ve düşünerek uykuya dalar
SABAH OLUR
ŞENİZ
şeniz odasındadır
ayağa kalkar
şeniz:başlıyoruz şeniz başlıyoruz o küçük şeytanın tekrar bu eve girmesine izin veremem başlıyoruz
o sırada sesler duyar ve yine oturur tekerlekli sandalyeye
damla gelir odaya
damla:annecim günaydın
der ve gülümser annesini giydirir süsler ve kahvaltı masasına götürür
BONCUK
boncuk evdedir
kahvaltı hazırlamıştır
kocası uyanır ve arkadan sarılır
serhat:günaydın canım
boncuk:günaydın
o sırada ece de iner
ece:günaydınnn
boncuk:günaydın aşkımmm hadi bakalım elini yüzünü yıka gel
ece:tamam anne
der ve hızla merdivenlerden yukarı çıkar
serhat:ceren başladı mı işe
boncuk:başladı çok benziyor ona
serhat burukça tebessüm eder
boncuk:görsen ikizi sanarsın ben neden daha önce bulumadım ki onu neden sehere vermesine nasıl izin verdim ki
serhat:canım
der ve ayağa kalkar
serhat:üzme kendini gerçekler ortaya çıkınca bak bu masada ceren de olucak üzme kendini
