ZEBRA

-attle...

Pekala!..Sanırım pek çok genç kız aynı hayatı yaşıyor.Aynı ergen tavırları,aynı erkekler ve aynı sorunlar.Ama ben biraz farklıyım.Tabi teknik olarak müzik dinlemeyi,kulaklığıma özel bir ilgi duymayı falan dışında.16 yaşındayım.Genellikle kızlar köpek severler ya da kedi veya hamster...Ama benim farkımda bu ya zaten.ZEBRA.Küçükken her ağladığımda onun yanına gider onun yanında ağlardım.Dedem,ben 5 yaşındayken ölmüştü.Annem ne kadar "yüzünü hatırlamazsın" diye beni ikaz etsede yüzünü az buz hatırlıyorum dedemin.Zebra dedemin bana bıraktığı belkide tek varisi.Ama en çok merak ettiğim soru şu;Neden zebranın adı "Zebra" idi.Dedem çok fantazik bi kişiliği varmış verçekten.Belkide benim bu kadar değişik olmamın sebebi buydu.Dedem de değişikti.Ben Frucky Agent.Aslında çay içmeği pek sevmem -hatta nefret ederim-.Ancak ellerimin donması ve bugünün biraz soğuk olması dolayısıyla çay içmek zorundaydım.Sıcak çikolata bitmişti.Birazdan en yakın arkadaşlarım Emma,Ella ve Glory geleceklerdi.Emma'yı bu konuda bir kaç ikaz etmiş olsamda inşallah sıcak çikolatayı getirirdi çünkü;onun dışına herşey vardı.Cocopops topları,cips,birkaç çikolata ve biscolata...Camın içinden dışarıyı bakmayı bırakırken camın biraz yanındaki koltuğa oturdum.Zil çaldığını duymuştum.Oysaki daha yeni oturmuştum.Oturduğum yerden doğrularak kapıya doğru ilerledim.Kapıyı açtığımda Ella'nın üzerime atlaması anlık olmuştu.Tabi diğerleride aynıydı ama...

"Galiba nefes alamıyorum"sesimin kesik kesik çıktığından şüphem yoktu.

"AaA!pekala...Hadi içeri girelim."Bunu söyleyen kesinlikle Emma idi.

"Kızlar ben tableti getiriyim,siz geçin salona."Salondan merdivenlere doğru çıktım.Tablet odamdaydı.Odanın kapısını açıp kapattıktan sonra dedemin odasının üzerindeki anahtarı gördüm.Dedemin odasına girmem yasaktı.Aileden sadece annem giriyordu.Gerçekten içeride ne vardı bilmek istiyordum.Kapıya doğru yöneldim ve kilidi ellerime yapıştırdım.

"Frucky!Hadi ama altı üstü bi tablet."Kahretsin!

"Haklısın geliyorum Glory!"Aşağı inmeye başladım nasıl olsa oda bi yere kaçmıyor yaa.Elimdeki anahtarı odamdaki kutuya sakladım.

"Geldim."

"Hangi filmi izlicez?"

"Hobbit"

İzlemeye başlamıştık.Ellerim oldukça yağlanmıştı.Ellerim yıkamak için banyoya yöneldim.Annemlerin gelmiş olduğunu gördüm.Onlara merhaba demek için yukarı çıkmaya karar verdim.Merdivenlerin yarısında durdum.Annem,dedemin odasını kilitliyordu.İsa aşkına!aAnahtarı aldığımı anlamış ve anahtarı bulmuş.

"Merhaba!Bana neler aldın?"annem bir an irkti.Artık şüpheleniyordum.Neden o odaya girmem yasak.

"Aa,tatlım.Korkuttun beni.Sana listedeki tüm abur-cuburları aldım."

"Pekala,teşekkürler"

"Pekala."

Geri geldiğimde Emma salondaki kitaplığın önünde bir kitabın elinde olduğunu gördüm.

"Ne yapıyorsun?"

"Çok eski bir kitap olmalı."

"Evet,bunu anlamak çokta zor değil."Gerçektende değildi.

"Bu kitabın benzeri bizdede var."

"Bu bi kitap Emma,olabilir."

"Haklısın."

"Kitap ne ile ilgili?"

"Bilmem.Arkasında da pek bişe yazmıyor.Eskidiğinden dolayı kelimeler silinmiş."

"Görünen kelime yok mu?"

"-attle"

"Belkide Seattle ile ilgili bi kitaptır.Biliyosun orası çok zor zamanlar geçirdi."

"Aa,evet.Olabilir."

"Hadi gel,şimdi devam edelim."

"Pekala."

Film bittikten sonra futbol Aaa pardon bizim deneyimlerimizle "PUFBOLL"oynamaya başladık.Oynadığımız top pufuduk bir toptu.Tabiki Glory'nın oynayışı bizi öldürmüştü.Oval bir kalçaya sahip olduğu için gülmekte o kadar zorlanmamıştık.Gerçekten hepsini çok seviyordum.

"Frucky!Zebra,biz gelirken çok yorgun gözüküyordu."

"Ahh!,biliyorum Glory.Ona bişey olcal diye çok korkuyorum.O dedemin bana tek varisi."

"Yanına gitsek."

"İyi,fikir."Ahırın kapısını açtığımda beslendiğini farkettim.

"Oğlum,sakin ol benim."Hala o bakışlar.Anlatmak istediği bit şey vardı.Ama ne?"Oğlum,yine ne var?Seni gezdirelim mi?Haa,ne dersin?"Acıkmış olmalı."Kızlar,galiba aç.Bırakalım da beslensin."

"Biz de artık gidelim."

"Niye?"

"Çok geç oldu,Frucky."

"Tamam,görüşürüz."

"Bay,bay."Odama geçtim ve kutuyu açtım.Aa!Aman Tanrım!Anahtar burada.Ama nasıl?Dedemin odasının yedek anahtarı mı var?Ohh,Tanrı'ya şükür kendimi ele vermedim.En iyisi yatmaktı.Eğer şimdi odaya girersem ses falan çıkardı.Annemler olmadığında baksam iyi olucak.