Ne yapıcağını bilmiyordu biraz yatışmıştı hayatının en büyük hatasını yaptığını biliyordu ama bi yandan kendini eceli gelmiş diye kandırıyodu.Babası arasa diyicek lafı kalmamıştı.Hep eskiyi düşünüp keşke olmasaydı diyordu.Hayatını mahfedenleri öldürmeyi kafasına koymuştu.Bian dayıları aklına geldi dayılarının çok hatrı geçmişti,onlarıda severdi hemen aradı.Dayısının iyi olduğunu öğrendi dayısı bize gelin demişti o hiçbirşey olmamış gibi peki dedi.Sonra arabaya atladı dayısının evi yakındı.On dakikaya varmıştı.Büyük dayısı boks bilen güçlü bilgili biriydi,küçük dayısı oda güçlüydü çok iyi bi kardeşti ,vefalıydı.muhammed dayılarını severdi hemde çok severdi.Çok iyilik görmüştü.Dayılarının ikiside evliydi,ikisininde iki tane çocuğu vardı.Küçük olan dayısının evinde anneside vardı o çocuklara bakardı.Eve varmıştı kapıyı çaldı.Tabikide annenler nerde sorusuna hazır değildi daha.Ne diyceğini bilmiyodu.Eve girince umduğu soru gelmişti.cevabını verememişti.Bidaha geldi yine soğuk kanlılıkla sustu bian gözünden yaş geldi dayanamamıştı ve bayıldı.
Bikaç dakika sonra ayıldı ailesinin başına gelenleri kendi yaptığını kabul ediyordu.Anlattı herşeyi başından sonuna.Anneannesi yatağı hazırladı oğlum gel uyu biraz dinlen dedi.Gece çok sevdiği bi arkadaşı aklına geldi Mushab'tı adı uzun zamandır görüşemiyordu.Mushab imanlı yakışıklı 1.75 boylarında fit vücudu olan biriydi,huyu suyu düzgün bi çocukdu ayrıca aile dostuydu.Onu arıycaktı düşündü vaktin geç olduğunu anlayınca aramadı ve yatağına yattı.Sırtını duvara döndü ağlıyordu babasına söz vermişti yerine getiremedi yaptığı hatayı hep başına vuruyordu.O gece rahat uyuyamamıştı.
