ბარგი ჩავალაგე და დასაძინებლად დავწექი როდესაც ლაზარეს შეტყობინება მომივიდა
-აბა რახდება ელაპარაკე მშობლებს?
*ჯანდაბა ლაზარესთვის არც კი მითქვამს ხვალ რომ მივემგზავრები*
-ამმ..ლაზარე ბოდიში აქამდე რომ ვერ გითხარი...მე ხვალ კორეაში მივდივარ*ეს რომ მივწერე 5 წუთიც არ იყო გასული ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა ლაზარე მირეკავდა და მეც გავაგონე*
-ლილე..რას ნიშნავს ხვალ მიდიხარ?
-ხო ლაზარე დღეს დედა და მამა მელაპარაკა და მითხრეს რომ კორეაში სასწრაფოდ უნდა ჩავიდე
-მოიცა და შენ აზრი არ გკითხეს?
-ჩემი აზრი მათ არ აინტერესებთ
-კი მაგრამ შენ წასვლა ნამდვილად გინდა?
-არ ვიცი..თან მინდა თან არა...თან მიხარია რომ მშობლებს ვნახავ და თან მწყინს რომ ბებოს აქ მარტო ვტოვებ
-მაგაზე არინერვიულო შენდ ბებიკოს მე მივხედავ...თანაც ძალიან დაყვარელი ქალია...მალე დავმეგობრდებით
-მადლობა....მიხარია შენნაირი კარგი მეგობარი რომ მყავს
-რასამბობ...ჩემი იმედი ყოველთვის გქონდეს....ისა რომელ საათზე მიფრინავ?
-დილით 6 საათზე
-მეღადავები!?
-არა
-მაშინ ეხავე დაიძინე 2 საათია და 4 საათი ძილი არ გეყოფა...აბა ტკბილი ძილები
-კარგი კარგი...ტკბილიძილი*ვუთხარი ტელეფონი გავთიშე და დავიძინე*
4 საათის შემდეგ:
უცებ ტელეგონის ზარის ხმა მესმის რომელიც გაუჩერებლად რეკავს დაგამორთვა მეზარება სანამ უეცრად კორეა არ მახსენდება...ამის გახსენებაზე უეცრად წამოვხტი საწოლიდან და საათს დავხედე...მაშინვე გარეთ გავვარდი და ბებოს დავუძახე
-ბებოოო...დამაგვიანდააა!!
-რასამბობ შვილო...ჯერ კიდევ გაქვს ნახევარი საათი
-რა?...მართლაა...არვიცოდი...კარგი ჩავიცვავ და ჩამოვალ მანამდე შენ ჩანიოლს დაურეკე მანქანა მოიყვანოს და აეროპორტში წამიყვანოს
-კარგი შვილო...მიდი მოემზადე*ეს მითხრა თუ არა ბებომ მაშინვე ოთახში ავედი და ტანდაცმლის არჩევა დავიწყე საბოლოოდ კიასე ჩავიცვი:
YOU ARE READING
სასტიკი სიყვარული(დასრულებული)
Humor-მისმინე მე არ გავაკეთებ იმას რაც შენ გინდა მითუმეტეს არასრულწლოვანი ვარ -მერე რა მაინც ჩემი ცოლი ხარ -სამწუხაროდ არ ვარ!
