სასტიკი სიყვარული(დასრულებული)

🏵5🏵

ელის პოვ:

მუსიკა რომ დაიწყო მივხვდი  მომიწევდა იმ იდიოტთან ცეკვა და აი 1 წუთიც არ გასულა ჯონგუკიც მოვიდა
-დამერწმუნე შენთან ცეკვა საშკნლად არ მინდა მაგრამ ეს სავალდებულოა...ამიტომ მადმაზელ  ვიცეკვოთ?
-მადმაზელი და გრაფინია შენკენ მოიკითხე...მოშტერება არ დამიწყო თორემ მართლა ამოგთხრი მაგ თვალებს
-კარგი ჰო..რაშვები ეხა....არ ვიცეკვოთ?
-კარგი ჰო*ვთქვი ფეხზე ავდექი და ცეკვა დავიწყეთ....მართლა არ შემოუხედავს ჩემთვის რაც ძალიან მომწონდა რადგან მშვიდად ვიყავი...მაგრამ ჯონგუკი რის ჯონგუკია თუ სიმშვიდეს არ დაარღვევს

-ელი შეხედე რა გოგოა....მაგარი ტაკი აქ..ჰო მეთანხმები?
-იდიოტო გოგო ვარ და მე რას მეკითხები...ლესბოსელი ხომ არ გგონივარ?
-მოიცა შენ გოგო ხარ?...მეღადავები?..ბიჭი მეგონე
-აიშ!...მართლა შემომაკვდები*ვუთხარი და ამასობაში მუსიკაც დამთავრდა მეც არ დავაყოვნე და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი,მინჯე და ჯიმინიც იქვე იჯდნენ და რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ, მეც დამაინტერესა და მათთან მივედი*
-აბა გვრიტებო როგორ ხართ?
-კარგად ელი შენ როგორ ხარ?-ჯიმინი
-რავი...ჯონგუკს ბიჭი ვგონებივარ და არ ვიცოდი*ღიმილით ვუთხარი*
-ვაა მოიცადა გოგო ხარ?-ჯიმინი
-აიშ!...შენც დაიწყეე!?...კარგი რა
-კარგი ჰო არ გამიბრაზდე ვხუმრობ
-მეორედ აღარ მეხუმრო....არა მეხუმრე მაგრამ როცა კარგ ხასიათზე ვიქნები
-კარგი გავითვალისწინებ.

ლილეს პოვ:

ქორწილში სტუმრები მაშტერდებოდნენ და მჭორავდნენ რაც ძალიან არ მსიამოვნებდა...თეჰიონიც სადღაც იყო წასული...რა იდიოტია ისე მიმაგდო...ღმერთო მაგის ატანა მომიწევს მთელი ცხოვრებააა!?...აიშ!!!
-აბა პატარძალო რაშვები...ხომ არ მოიწყინე?-ჯონგუკი
-შენ საიდან გამოხტი?
-რავი დედამ გამაჩინა საშოდან
-იდიოტო...ეგ არ მიგულისხმია....ნუ კარგი როგორცაა...რა გინდა?
-არაფერი დაგინახე მარტო რომ იყავი და მოვედი
-აჰ...ეხა რა ვქნა მადლობა გითხრა მარტო რომ არ დამტოვე?
-ურიგო არ იქნებოდა მაგრამ რაღაც მაინტერესებს
-კარგი გისმენ
-ის გოგო ელი...მგონი ჯიმინის და ჰო არ მეშლება?
-ჰო ჯიმინის დაა...მერე შენ რა?
-უბრალოდ მაინტერესებს....შეყვარებული ყავს?
-მე როგორც ვიცი არა...და რატომ გაინტერესებს?
-ისე უბრალოდ....კარგი წავედი... თეჰიონიც მოდის და არ მოგაწყენს*თქვა წარბები ამითამაშა და სადღაც გაიქცა*
-ის ჯონგუკი იყო?..რაუნდოდა?-თეჰიონი
-ელიზე მკითხა რაღაც
-მაინც რა გკითხა?
-ეგ შენი საქმე არაა
-მისმინე პატარავ ზუსტად რომ ჩემი საქმეა
-არა არ არის!
-აიშ!!...როგორ მიშლი ნერვებს....კარგი ეგ იქეთ იყოს წამოდი დავლიოთ
-ჰაა...მე მეპატიჟები დასალევად?
-ჰო აქ შენს გარდა ვინმეს ხედავ?
-და მაინც რის დასალევად მეპატიჟებით ბატონო თეჰიონ?
-ვისკის
-მეღადავებიი?..მე ვისკის ვერ დავლევ
-არ მაინტერესებს დალევ თუ არა რასაც გეტყვი იმას გააკეთებ
-მისმინე მე არ გავაკეთებ იმას რაც შენ გინდა მითუმეტეს არასრულწლოვანი ვარ
-მერე რა მაინც ჩემი ცოლი ხარ
-სამწუხაროდ არ ვარ!
-როგორ არა ეხლა არ დავქორწინფით?
-და შენი აზრით უკვე ცოლ ქმარი ვართ?
-მოიცა...შე პატარა გაიძვერა...ანუ ის გინდაა?
-ეგ რა შუაშია შე გარყვნილო!!!
-აბა არვართ ცოლქმარიო და რომ ვიყოთ ანუ ეგაა საჭირო
-ღმერთო რა ლოგიკით მოძრაობ....მე სიყვარული ვიგულისხმე....ნამდვილი ცოლქმარი სიყვარულით ქორწინდება და არა გარიგებით!!!
-ააა ანუ ის არ გინდაა?..არადა კარგი იქნებოდა
-აუ დაახვიე რა შენი ნერვები არ მაქვს*ვუთხარი ხმამაღალი ტონით და მისგან შორს წასვლა დავაპირე როცა  მკლავზე ხელი მაგრად მომკიდა მისკენ მიმწია და უხეშად მითხრა*
-ჯერ პატარა ხარ და არ მინდა რამე დაგიშავო...ამიტომ გირჩევნია წამოხვიდე და ცოტა მაინც დალიო...გასაგებიაა!!
-ხელი....გამიშვი მტკივა!
-გასაგებიაა!!!*უფრო მომიჭირა ხელი*
-კარგი...კარგი...გასაგებია წამოვალ!
-აიი ასე...ზოგჯერ კარგი გოგო ხარ!
-ნაბიჭვარი ხარ კიმ თეჰიონ!
-მაგ სიტყვისთვის მოგვიანებით მოგხედავ ეხლა კი წამოდი*ღიმილით მითხრა ხელი მომკიდა და ბიჭებით სავსე მაგიდასთან მიმიყვანა სანამ იქვე მდგომ ელის და მინჯეს არ მოვკარი თვალი*
-ელი..მინჯე!!*დავუძახე როდესაც შემომხედეს და ჩემთან მოვიდნენ*
-რახდება ლილე...კარგად ხარ?
-კი კარგად ვარ...უბრალოდ ამიხსენით აქ რა ხდება?
-ამ...ეს ერთგვარი თამაშია..დალევაში ეჯიბრებიან...მოგებული ყველას იმას გააკეთებინებს რაც უნდა-მინჯე
-ვაა...მართლააა?
-ჰო...რაიყო თამაშს ხომ არ აპირებ?
-მგონი მომიწევს
-რა რატო?-მინჯე
-შენმა ძმამ უნდა დალიოო
-ჰაჰ...მაშინ სხვა გზა არ გქონია დაო-ელი
-მოიცა და ვის უნდა შევეჯიბრო?*უცებ უკნიდან თეჰიონის ხმა მომესმა*
-მე უნდა შემეჯიბრო საყვარელო-თეჰიონი
-რაა...ლილე აქედანვე გაფრთხილებ უარი თქვი-მინჯე
-დაო შენ ნუ ერევი....ის მე შემეჯიბრება!-თეჰიონი
-კი მაგრამ თეჰიონ ის ჯერ ბავშვია-მინჯე
-და რას მთხოვ...წვენი დავალევინო?-თეჰიონი
-მაგას არ გთხ....
-მინჯე არ ინერვიულო არაფერია...პირიქით თეჰიონმა უნდა ინერვიულოს....მაგრამ მინდა წესები შევცვალო-ლილე
-წესები?...რას გულისხმობ?-ელი
-მე და თეჰიონი ღვინის სმაში შევეჯიბრებით და არა ვისკის
-რააა....ღვინოო?-თეჰიონი
-ჰო რაიყო...რატო გაგიკვირდა?
-არა უბრალოდ  გამიკვირდა ღვინო რომ თქვი
-როგორც არის მე მინდა რომ ღვინის სმაში შევეჯიბროთ!
-ჰაჰ...ვისკი რატო არ გინდა?
-მაგისთვის პატარა ვარ
-და ღვინოსთვის არ ხარ?
-ნწ..ღვინო გემრიელია
-ჰაჰ...შენთვის უარესი ვისკიზე მეტს ღვინოს ვსვავ
-მართლაა?..და შენი რეკორდი ღვინოში რამდენია?
-10 ჭიქამდე და კიდე ცოტა მეტი*ამის მოსმენოსას სიცილი ამიტყდა ელი და მინჯე გაოცებულები მიყურებდნენ, ვერ ხვდებოდნენ რა მაცინებდა*
-რა გაცინებს?-თეჰიონი
-10 ჭიქაზე გამეცინა
-10 ჭიქა ღვინო ცოტააა?
-ამ...კი
-აბა შენ რამდენს სვავ?
-ეგ ეხლა გავიგოთ...წამოდი*ვთქვი და მაგიდასთან დავდექი თეჰიონმაც არ დააყოვნა და მაგიდის მეორე თავში დადგა*
-აბა მზად ხარ ქმარუკა?
-კი მზად ვარ....ცოლუკ
-რას მიყურებ დაასხი*ვუთხარი ჩემს გვერდით მდგომ ბიჭს,მანაც არ დააყოვნა და ჭიქები აავსო*
-აბა პატარავ დაიწყებ თუ დავ....
*სიტყვა არ ქონდა დამთავრებული 1 ჭიქა უკვე დავცალე*
-უკვე დავიწყე სიცოცხლე*ვუთხარი გაღიმებული სახით*
-ლილე ეს...შენ...რანაირად დალიე ერთ მიყუდებაზე-ელი
-აბა როგორ უნდა დამელია?
-რავი...არვიცი*მითხრა სიცილით რაზეც მეც გამეცინა*
-ძვირფასო დიდხანს გელოდოო....უკვე დავლიე-თეჰიონი
-არა საყვარელო ახლავე*კიდევ ავიყუდე ღვინით სავსე ჭიქა და ჩავცალე....ასე გავაგრძელეთ სანამ თეჰიონი მე 10 ჭიქაზე არ ჩაიკეცა და თქვა*
-ვსო ვნებდები მეტი აღარ შემიძლია*ამის გაგონებაზე მასთან მივედი და ერთი ღვინით სავსე ჭიქაც თან წავიყოლე*
-კარგი რა თეჰიონ..უკვე დაამთავრეე?...აი მიყურე ეს მე 11 ეა*ვუთხარი და მის თვალ წინ ჩავცალე ღვინით სავსე ჭიქა*
-შენ რა მანიაკი ხარ?...ამდენს როგორ სვავ?
-სამწუხაროა მაგრამ ქართველს დალევაში ვერ მოუგებ...მართალია ნახევრად ქართველი ვარ მაგრამ მაინც ვერ მომიგებ*ვუთხარი და გვერდით მივუჯექი*
-ეხა რომ მითხრა მთვრალი მაინც არ ვარო გეფიცები მოგკლავ-თეჰიონი
-რათქმაუნდა მე მთვრალი საერთოდ არ ვარ...უბრალოდ ეხლა ორად გხედავ რაც ძალიან მაღიზიანებს იმიტომ რომ ერთიც რთული ასატანი ხარ...მაგრამ ეხლა ოთახში ხარ ასატანი...ჯანდაბა....ავდგები და ხელი მომკიდე
-მოიცა ფეხზე ძლივს დგახარ და კიდევ უნდა ადგე?
-შენ მართლა ძაან მთვრალი ხარ....ვერ ხედავ ვზივარ
-აჰ..მოიცა როდის დაჯექი რო?
-ჯანდაბა...ძაან მთვრალი ხარ*ვთქვი  ფეხზე წამოვდექი და ხელი გავუწოდე ძირს მჯდარ თეჰიონს*
-შენ ვინღა ხარ?
-ლილე ვარ თეჰიონ
-შენ ეხლა აქ არ იჯექი?
-ავდექი
-და რატო?
-მერავიცი
-ჰოდა დაჯექი
-სად დავჯდე
-ჯანდაბა ხელი მომეცი
-აჰა გაძლევ*თეჰიონმა ხელზე უცებ მომკიდა მისი ხელი და მის კალთაში ჩამაგდო*
-რა ჯანდაბას აკეთებ თეჰიონ?
-ხომ მკითხე სად დავჯდეო?
-მერე
-ჰოდა კალთაში მიზიხარ
-კარგი რა ბავშვი ხომ არ ვარ...გამიშვი!!
-ზუსტად რომ ბავშვი ხარ!
-ჯანდაბა ეხლა ძალა რომ მქონდეს ერთი კარგად ჩაგარტყავდი
-კარგი რა...ვერ ხედავ ყველა ჩვენ გვიყურებს*ხალხს გავხედეთ ორივემ ერთად და დებილებივით ავტეხეთ სიცილი,რა დროსაც მინჯე მოვიდა და მითხრა რომ ის და ჯიმინი სადღაც მიდიოდნენ რაზეც წარმატებები ვუსურვე...ამის შემდეგ რამდენიმე წუთიც არ იყო გასული თეჰიონი 4 ადამიანზე მიმანიშნებს*
-შეხედე ის 4 ადამიანი იქით აქეთ ქანაობს
-მოიცა რა 4....ორნი არიან...მოიცა ესენი ელი და ჯონგუკი არიან!!
-ვაა...მართლაა?..ალბათ ჩვენ წასაღებად მოდიან*ამის თქმაზე ორივემ კარგად გავიცინეთ და დაველოდეთ როდის მოვიდოდნენ ელი და ჯონგუკი..და აი ისინიც მოვიდნენ...მაგრამ მგონი ისინიც წასაღებები იყვნენ
-ჯანდაბა თეჰიონ ლილე...აქ მარტო რა გინდათ?-ელი
-რა მარტო ვერ ხედავ ყველგან ხალხია-თეჰიონი
-ღადაობ...აქ არავინ აღარაა...ყველა სტუმარი წავიდა-ჯონგუკი
-მოიცა აბა ჩვენ ვის ვხედავდით?-ლილე
-ტუტანხამონს-თეჰიონი*ამის თქმაზე უფრო ავტეხეთ სიცილი მაგრამ ელი და ჯონგუკი დებილებივით იყურებოდნენ...ცოტახანი ისე გვიყურეს  შემდეგ ხელი მოგვკიდეს და სახლში შეგვიყვანეს მე და თეჰიონი ისევ დებილებივით ვიცინოდით...კიბეებს რომ მივადექით მე და თეჰიონმა ხელი ჩავკიდეთ ერთმანეთს და ჩვენით წასვლა გადავწყვიტეთ როცა კინაღამ დავგორდით,უკან ქუქი და ელი ძლივს გვიკავებდნენ და როგორც იქნა გაგვასწორეს შემდეგ ოთახში აგვიყვანეს და ლოგინზე დაგვაწვინეს*

ელის პოვ:

თეჰიონი და ლილე ოთახში ავიყვანეთ და მაშინვე საწოლზე დავაწვინეთ როდესაც მაშინვე მიეძინათ და გახდაც ვერ მოასწრეს რაზეც მე და ქუქმა ერთმანეთს გავხედეთ და ცოტახანში ლილეს და თეჰიონს გავხადეთ შენდეგ საბანი გადავაფარეთ და გარეთ გამოვედით

-აღიარე მაგრები ვართ რა-ელი
-მოიცადა ჩვენ სად ვიძინებთ-ჯონგუკი
-მე ჩემს ოთახში-ელი
-და მე რომ ოთახი არ მაქვს*მითხრა მოღუშული და უსაყვარლესი სახით*
-ჯანდაბა...რა საყვარელი სახე გაქ...წამოდი ჩემს ოთახში
დივანზე დაიძინე
-ჰაჰ...კარგი*მითხრა გვერდით მომიდგა და ოთახისკენ წავედით...როცა შევედით მე ეგრევე გამოვიცვალე და საწოლში დავწექი ქუქს კი საბანი მივეცი და დივანზე მივაწვინე.

ჯონგუკის პოვ:

ელიმ დივანზე მიმაგდო რომელიც საშინლად არაკომფორტულია აქ რომ დავიძინო ხვალ ვერ ვიმოძრავებ....არადა ნახე რა რამხელა საწოლია იქნებ ეთქვა მოდი აქ დაწექი მანდ ვერ მოისვენებ მაგრამ არა...ადგა და თვითონ ტკბილად დაიძინა....ვწუხვარ ელი მაგრამ ამის გაკეთება მომიწევს...გავიფიქრე და მისი საწოლისკენ წავედი და გვერდით მივუწექი...აი მესმის კომფორტი ეხლა მშვიდად დავიძინებ..ვთქვი თავი რბილად დავდე ბალიშზე თვალები დავხუჭე და მშვიდ ძილს მივეცი.