Chapter 2 – My Lovely Prince?
“Good Morning!
Jingle Bells, Jingle Bells
Jingle All the way
Oh what fun is it to ride
In an open horse and sleigh”
Huh? Who would greet me? Napadilat ako nang aking mga mata at nakita ko si little girl namin.
“O, Rielle! What are you doing here so early in the morning? Puyat si kuya mo eh.” Umakyat si Rielle sa bed ko at hinug ako sa bewang since nakaupo na ako.
“Kuya Eric, Christmas po kaya! I want to celebrate it with my kuya kaya!” She said and pouted. Ang cute talaga nitong batang ito. I remember the day she called me her brother. Haha.
Naligo na ako at nagcasual clothes at bumaba. Oohh… I smell something delicious. “Prince!” Sigaw ni Glaiza sabay hug. Syempre I hugged her back. I feel like I have a twin talaga pero ako yung older twin. Ahaha. One day difference lang kami.
“Eric, buti bumaba ka na. Kanina pa si Gabrielle natutuwa dito. Celebrate Christmas with us na. Babalik rin si Michaela. Christmas na Christmas ‘o. Magenjoy tayo.” Sabi naman ni tita Iza.
“Ayy, tita naman eh. Syempre po. Kailangan magsaya. Christmas eh diba? Ahaha. Tita ang sarap niyaaaan!” Sabay sabi ko. Ahaha. Ang bangoooooo.
“Syempre masarap iyan Prince noh! Mamii ko kaya gumawa niyan! Tsaka naman PRINCE! PABORITO mo kaya iyaaaaaaaaaaaaaaaaan! Alangan!” Binelatan naman ako nitong babaeng ito. Hay nakoo, kahit kelan talaga. Ginulo ko nalang ang buhok niya para tumigil.
“Wag mong guluhin buhooook ko, Prince!”
“Ready na ang breakfast! Tara?” Sabi ni tita Iza. Pumunta naman kami sa dining room at reading ready nang kumain! Usap dito usap doon. Grabe ang buhay ni Glaiza. From a Man Hater to this…uhh.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“Isip-bata?”
*baaaaam*
“Aray ko po.” Hinimas ko ang ulo ko dahil sa sapak ni Glaiza.
“At sino ang isip bata?”
“EH? NARINIG MO IYON?”
“Ang lakas kaya ng sinabi mo! Sino ba kasi?”
*DING DONG*
Binuksan ni Gabrielle ang door and… “DADDYYYY DYLAN!” Andito nanaman itong si Dylan. Ang saya talaga ng pamilya ni Glaiza para bang walang problema.
“Uy! Ric! Akin na muna si Glaiza at pamilya nila ah!” Sabay sigaw nito. Sige lang p’re. Sayo naman talaga iyan eh. Hahaha
“Sure! Ingat kayo! Merry Christmas! ENJOY!” Lumabas na si Dylan ng bahay dahil inihanda na niya ang sasakyan. Hindi na ako hihindi. Diyan si Glaiza masaya. Ako kaya? Kelan sasaya? Nagdrama nanaman ako.
“HOY! WAG NANG MALUNGKOT AH! KUNDI LAGOT KA SA AKIN!” At ayon, umalis na sila at magisa nanaman ako. Bakit parang lagi may umalis?
Naglalakad ako sa pinakamalapit na park sa bahay at parang may nakita akong pamilyar.
BINABASA MO ANG
My Lovely Prince [Christmas Special]
RandomWhy do you think some people leave our lives? Hindi ba dahil meron pang darating sa buhay mo na masmahalaga pa sa umalis? This is a Christmas Special story of Eric Prince Castillo of OffLimits. Hindi man ito ang buong storya niya pero ito ay parte l...