Sky Lantern ( One shot story )

Sky lantern (one shot)

      It was a cold and rainy morning ahead; I saw the flowers and trees outside my window that were swaying brought by the strong wind. Then I came to realized that after a couple of months, I will marry the girl I never thought I will loved the most that I wanted to be with her my whole life in the near future. I promised to myself that I will love her unconditionally and will treat her as my princess, protect and take care of her. I want to create a happy family that I will treasure for the rest of my life. Suddenly, I get up so fast when I heard a knock on my door and smiled automatically when I saw Emily and hopefully give her a peck kiss but she refused.

Diyan nagsimula ang lahat ng mga bagay na  hiniling ko na sana… sana  panaginip na lang.

          Since the very first day I saw Emily, she is indeed beautiful especially when she smiles. I fell in love with her since day one until now. She is the only girl I need for the rest of my life, and I don’t have anything else to wish for. I thank God for giving me the opportunity to be with Emily and soon to be my beautiful wife.

I clearly remember everything from the first day I met her. Isang simpleng estudyante lang si Emily ng university na pinapasukan ko noon. I was playboy back then I simply get a girl that caught my attention and play with their feelings with my best friend Fred and after that iiwan namin sila na parang walang nangyari.

We are certified asshole I know that. Hindi ko alam kung naapakan lang ang ego ko nung unang lapit ko sa kanya o mahal ko na siya noon pa man.

“Hi I’m Ronnie and you are?” I said as I show her my hand for a shake hand.

Pero tiningnan niya lang yon sabay baling ng paningin sa daan at diretso ng lakad sa corridor papunta sa building kung nasaan ang room niya.  Napanganga naman ako sa ginawa niya hindi makapaniwala sa nangyari ng sandaling yon napawi lamang yon ng marinig kong may humalakhak sa tabi ko. Binalingan ko ang best friend ko kasabay ng aking masamang tingin sa kanya.

“Stop. It’s not funny, pakipot lang yon sa tingin mo may tatanggi sa mukhang to?” I said as I smirk and gently cares my jaw. Nagyayabang.

Inakbayan naman ako ni Fred habang humahalakhak pa rin.

“Ronnie my best friend mahirap ba talagang sabihin ang na reject ako sa kauna unahang pagkakataon at ang masama sa gusto ko pang babae?” he said mockingly

“Hindi ko siya gusto”

Hindi ko siya gusto

Hindi ko siya gusto

Hindi ko siya gusto

Sa mga nagdaang araw ang mga salitang yan ang paulet ulet kong pinapasok sa utak ko at paulet ulet kong ipinipilit sa sarili ko pero paulet ulet din na tinatanggi ng puso ko.

Taena kailan pa ako naging ganto ka cheesy. Ano ba Ronnie hindi mo siya gusto…

Hindi mo nga gusto kasi mahal mo na.

Damn kailan pa ako naging ganito? Parang gago lang.

Kung naririnig siguro ni Fred ang mga iniisip ko tuwang tuwa na naman siguro ang gagong yun.

Pinilit kong ipagsawalang bahala ang lintek na nararamdam ko para kay Emily. Sa bawat araw na nagdaan iniiwasan kong magkasalubong kami sa university o kung saan man pwede kaming magkasalubong.

Pero kung gago ang best friend ko f*ck mas gago ang tadhana. Kung kailan naman pilit kong iniiwasan si Emily tsaka pilit na pinagtatagpo ang landas namin. Sinong hindi sasama ang loob sa tadhana sa dami ng pwedeng kakatok sa bahay namin at magiging tutor ko ay si Emily pa?

I don’t know how did it happen I know for sure that Emily came from the rich family at ang alam kong kinukuhang tutor ng mga faculty na nirerecommend sa mga magulang ay yung mga scholar na student para makatulong sa kanila. Kaya naman habang pinagbubuksan ko siya hindi ko maitago ang pagkaka gulat ko.