1: De Idioot!

18 0 0
                                    

De verhuiswagen staat voor de deur en het gonst van beweging in en om mijn nieuwe ruime appartement.
Een huis vol geluiden, geklop, getimmerd, gevloek, gebabbel en lachende kinderstemmetjes.
Veel beter dan geklaag en gezaag,
Jill je doet dit niet goed, Jill wat is dat nu, Jill kan jij dan helemaal niks, ge ziet toch ook dat dat niet goed is, heb jij vandaag wel iets gedaan?
en blablabla, en nog wat meer blablabla. Knarsetandend stond ik altijd te luisteren, iets terug zeggen had ik afgeleerd dan kreeg ik altijd meer bla bla.
Het was nooit goed.
En dan zeggen ze dat vrouwen zagen, kennen ze mijne pas geworden ex niet! Man dat klinkt goed EX.
Maar nu ben ik heel blij met de rust, ook al zit het huis vol volk niemand die over mijn schouder mee kijkt!!!
Ha RUST!!!
De laatste tijd noemde ik hem in mijn hoofd simpelweg de idioot.
En sindsdien is hij ook de idioot gebleven. Hij moest eens weten, de idioot!...
Eindelijk een nieuw begin, Jill, Anne en Pepijn, en Frodo onze poes, die heb ik meegepakt, dat snoezige kopie tegen mijn boezem aangedrukt en zo bij de huurbaas aangeklopt.
Frodo laten kijken en op mijn liefste geglimlacht, dat werkt altijd.
Das nu eenmaal een voordeel van een vrouw zijn!
De poes mocht mee!
Welkom in onze nieuwe stek denk ik bij mezelf en helemaal van mij, en van mij alleen, van mij van mij van mij, weg van den idioot!
Als we nu nog eens ruzie hebben smijt ik gewoon de deur toe en hij staat dan aan de andere kant van de deur! Hij buiten en ik binnen.
O wat is het leven heerlijk en wat heb ik hier lang op gewacht eer ik de stap durfde te zetten!

Iedereen is naar huis.
Anne en Pepijn slapen, mijn 2 lieve schattebollekes!
Wat zou ik zonder hen toch beginnen.
Ik hou zo veel van die 2! Ze zijn doodmoe van de drukke opwindende dag, ze zijn ook nog jong 9 en 6 jaar maar dit heel proces heeft toch veel gevraagd van hen. Omwille van mijn kinderen heb ik het 10 jaar volgehouden anders was ik al lang eerder weg geweest bij den idioot! Maar goed, genoeg is genoeg en het was genoeg.

Het heeft me veel moeite gekost om de stap te zetten maar hier zijn we dan!

En wat gaan we nu doen?

❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇
Mijn eerste probeerseltje...
Ongeveer een jaar geleden mee begonnen met blok papier en pen,  daarna met een mini laptop beginnen te tokkelen, zo eens nu en dan en toen kwam ik dit tegen, het ene verhaal na het andere verslonden en maar lezen en lezen... Maar ik durfde er zelf niks op te zetten. Oeps
✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳

JillWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu