Adı özgürlük olsun

Yeşil

Baharları severdim oysa ki, Masmavi gökyüzünü Yemyeşil çimenleri severdim. Yeşili çok severdim, yeşil gözlü insanlarıda... Hiç bir zaman düşünmedim en Sevdiğim rengin bana böylesine ağır bir ihanet edeceğini. yeşil gözler dinlendirdi Çoğu zaman, güldürdü eğlendirdi. Belkide bunların karşılığıydı bilmiyorum. Hayat bu kadar acımasızken yeşil gözler neden merhametli olsun ki ? Üç çift yeşil göz tanıdım. Yemyeşil, çimenler gibi üstünde koşarken kendimi Özgür hissettiğim, Günahsız gördüğüm (!).
Yeşillerde, çimenlerde çok günah işlemişti oysa, çimenler bağlı olduğu toprakla bir çift yeşil göz Aldı benden en günahkâr olanda oydu belki. Sonra iki çift yeşil kaldı geriye biri en Sevdiğim diğeri en sevdiğime benzettiğim. Ben ikisinide çok sevdim siz ne derseniz deyin! Ha onlara mı ne oldu ? Birinin; iki eliyle geri teptigiyim. Digerinin değersizi. Evet, yeşilleri çok sever'dim' bir zamanlar! Ama artık tek istegim ; "yeşil gözlü insanlarla karşılaştırma ya Rabbim !!"