Kendimi gizlemeye karar verdim. Haaa HongJoong sen misinn dedim ona normal bir fanmış gibi. Sanırım konserdeki sahneye çıkan kızdan bahsediyorsun dedim ve kendimi kötülemeye başladım. "Ne kadar da saygısız biri, başkasının sahnesinde performans sergiliyor. Onu bir elime geçirirsem kendi ellerimle dövücem." gibi şeyler söyledim hatta oppacı olduğumu bile düşünmüş olabilir tabiki bu benim gerçek kimliğimi öğrenmesinden çok daha iyiydir. Sanırım ikna oldu hayır hayır ben hongjoong değilim sadece söylemen için hongjoongum dedim dedi ama ben onun hongjoong olduğunu anlamıştım. İnstagram hesabını aldığım iyi olmuştu bu ilerde işime yarıyabilirdi. Evet bu planın dışındaydı ama bir yandan işime de yaradı. Şimdiki asıl işim kendimi daha çok göstermekti yanıma kahvemi alıp yudumlarken haberleri okudum artık herkes beni tanıyordu 'bu rezillik de nedir, gizemli kedi kadın yine konseri ortalığa kattı, polisler onu yakalamak için planlar yapıyor' bu şekilde onlarca başlık vardı. Artık daha dikkatli olmalıydım kendimi kamuflaj etmeliydim. Konsere girmeden önce yanağıma benler çizdim ki beni tanımasınlar artık konserlere girerken güvenliğin yanında polis de duruyordu ve yüzleri çok dikkatlice inceliyordu. O an çok stresliydim her ne kadar kendimi kamuflaj etmiş olsam da hala anlaşılabilirdim. Polisleri güvenli bir şekilde geçtikten sonra bir oh çektim ve yoluma devam ettim. Yine aynı şekilde üzerimi değiştirmiştim tavanda kementimi atabileceğim bir demir ararken keskin nişancıları gördüm bunun da olucağını tahmin etmiştim ama bu kadar çabuk beklemiyordum anlaşılan bu sefer de performansımı sergileyemiycektim. Bu silahlar muhtemelen gerçekten vurmak için değil de bayıltmak içindi. O sırada bir polis beni görüp elindeki eşgalin fotoğrafına baktı ve sanırım farketmişti. "Sen dur orda! " dedi ben de anladıklarını farkedip hemen kaçmaya başladım. Ne yazık ki artık gerçek yüzümü de öğrenmişlerdi. Artık dışarda rahatça dolaşamaz konserlere veya diğer etkinliklere katılamazdım. Tabi şirket de rezil olmuştu bunun acısını benden çıkarmak istiyorlardı yüzlerce kişi bir kızı bile yakalayamadınız diye muhtemelen içlerini yiyorlardı bu yüzden daha da kafaya takmışlardı beni yakalamayı. Robot çizimlerim sayesinde fotoğraflarım her yerde asılıydı üyeler de artık benden korkuyorlardı bir kişi hariç hongjoong. O zaten çoktan öğrenmişti ve alışmıştı sadece artık sosyal medyamı da biliyorlardı oradan yakalanabilirdim o sırada bir mesaj aldım. Yine aynı kişi Hongjoong "sen olduğunu biliyordum bizden ve atinylerden ne istiyorsun para mı, ünlü olmak mı? " dedi. Bense bunların hiçbirini istemiyordum o sırada ne yazıcağımı düşünürken birinden daha mesaj geldi KQ entartainment (ateez in şirketi) şaşırmıştım böyle bir şeyi beklemiyordum. Gelen mesajda" ne istiyorsun her şeyi vermeye hazırız" yazıyordu. Ben de her şeyi veremezsiniz dedim. 2dk sonra hayır verebiliriz sadece ne istediğini söyle dediler. Gerçekten artık bunu yapmayı bırakmamı istiyorlardı sanırım. İtibarınızı bitirebilecek bir şey olsa bile her şeyi yapar mısınız gerçekten dedim. Uzun süre cevap gelmedi gerçekten itibar onlar için önemliydi. Daha sonra sinirlenip peki ne istediğimi söyliyeyim dedim. İstediğim şey çok basitti idollerin de normal birer insan olduğu, ünlü olmadan önce toplumda hiçbir önemlerinin olmadığını herkesin anlamasını sağlamaktı. Ama bunu nasıl söyliyebileceğimi nasıl kelimelere dökebileceğimi bilmiyordum yazmaya çalışırken göz yaşlarıma hakim olamadım ve ağlamaya başladım daha sonra cevap geldi peki seni bekliyorum yazdılar. Ben de hemen kendimi toparlayıp yazmaya başladım. En basitinden ben o kadar gittim çok güzel bir derece yapıp amerikada endüstriyel tasarım okudum. Ayrıca amerika pahalı olduğu için bir yandan da ek iş yapmak zorunda kaldım. Bazen garsonluk yaptım bazen de alt sınıfımdaki öğrencilere özel dersler verdim ve sonunda mesleğimi yapmaya başladığımda ise tek benimle gurur duyan ailemdi ama şimdi düşünüyorum idoller evet çok fazla zorlukla idol oluyorlar ama en azından binlerce fanları oluyor. Evet içimden geçenler bunlardı ama asıl konu bu değildi bu sadece her şeyi tetikleyen bir toz tanesi gibiydi. Asıl şey bu fanların idolleri bu kadar çok sevmesi onlar için kendi canlarından bile vazgeçebilir bir duruma gelmesi bu yüzden fanlara bir şeyleri göstermek istedim. İdoller her ne kadar çoğu gencin hayatını kurtarsa ve bir kahraman gibi görünseler de aslında onlar da kendilerinden daha güçlü birinin yanında hiçbir şey yapamazlar. Evet aynen bunları sahneye çıkıp söylemek istediğimi yazdım. Bunun tabiki kabul edilmeyeceğini biliyordum ve en kötüsü de plana bağlı kalmayıp bütün planımı anlattım artık beni durdurmak için her şeyi yapıcaklardır. Sanırım ben artık gerçekten öfkemi kullanmayı öğrenmeliyim. O sırada mesaj geldi mesajda ne yazıcağı çok belliydi kabul etmiyceklerdi kim itibarını bozmak ister ki ayrıca fanlar tarafından da sevilmiyorum kimse sahneye çıkıp bu duyuruyu yapmama izin vermiyceklerdir. Mesaja bakmadan yatağıma gidip ufak bir sinir krizi geçirdikten sonra ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım. Her şey çok ters gidiyordu bunlar plan dışıydı ve bu olmaması gereken bir şeydi. Akşama doğru hala bir çözüm bulamamıştım ve instagramdaki bildirim işareti çok sinirimi bozdu bari okundu atıyım da o bildirim işareti gitsin dedim ve mesaja bir baktığımda şok olmuştum kabul etmişlerdi ama neden kabul etmişlerdi bu gerçekten beklemediğim bir şeydi. Çok şaşırdım ve bir kez daha emin olmak için emin misiniz dedim. Evet bir gün şirkete gel yüz yüze konuşalım dediler. Bir an acaba tutuklatmak için mi dedim ama neden bunu seçsinler ki bunu düşünebileceğimi anlamışlardır muhtemelen ve bunları düşündüğüm sırada bir mesaj geldi merak etme polisi çağırmayacağız ve şikayetimizi de geri alıcağız artık polisler peşinde olmıycak söz veriyoruz dediler. Acaba onlara güvenmeli miyim yoksa her zamanki gibi bir suçlu gibi gezmeye devam mı etmeliyim?
