Lavinia (çiçek kızlar |)

Tanıtım

...

- Sus?! İyiyim diyip durma?! Lanet olsun?! Çocuk sen iyi falan değilsin?!

Benim kıyamadığım saçlarını yolarcasına geriye taradı, duvara fırlattığı bardak tuzla buz oldu dönüp bakmadım. Elimde ki şişeden bi yudum alıp boğazımdan geçen yakıcı keyfini yaşadım.

- Yanılıyorsun yılan...iyiyim.

Zamanında ben ona ulaşmaya çalıştıkça o duvarlarını örmüştü, sıra bendeydi artık. Acı çeken hırıltılı nefesleri odayı doldurmuş bendeyse zerre değişim yoktu, hissizleşmiştim.

- İyisin? Öyle mi?

Şişeden büyük bi yudum daha aldım, sarhoş olmalıydım. Gece gibi simsiyah olan sigaramı dudaklarımın arasına yerleştirip kibritle tutuşturdum.

- İyiyim, keyfim yerinde.

Omuzlarımdan tutunup önümde diz çöktüğünde hareketsiz kaldım, herangi bi tepki vermedim. Kızıl ucuyla yavaş yavaş tükenen sigaramın zehrini derince içime çektim. İçimde dolanan dumanı kafamı geriye atıp burnumdan serbest bıraktım.

- İyiyim dediğin her gün ağlıyorsun sen çocuk, nasıl kaldırdın bu yükü?!

Başını dizlerime gömdü, belimi saran kolları her zamankinden sıkıydı. Sahipleniyor sıkıca sarıp sarmalıyordu, tek bi sorun vardı...

Ben artık hissedemiyorum,ne kalbini ne de sıcaklığını...

Hissizleşmiştim...

-  Kendine gel?! Sen bu değilsin?!

Kollarımdan tutup ayağı kaldırdı, saçları dağılmış sinirlendiğinde o şaha kalkan damarları yine gözlerimi şenlendiriyordu.

- Hadi bağır bana, vur kır?! Benim kızım böyle değildi, şimdi bağırıp etrafı harabeye çevirmiş olman gerekiyordu.

Kollarımda ki ellerinden kurtulup ceketime uzandım, bu deli adamla uğraşacak kadar enerjik hissetmiyordum.

- Lavinia?!

Telefonumu ceketimin cebine koyup koltuğa oturdum, uyuşan ayaklarımı kendime çekip botlarımın bağcıklarını gevşetmeye başladım.

-  Ne yapıyorsun Lavinia?!

- Ne yapıyor gibi görünüyorum?

Botlarımı elimden çekip bi köşeye fırlattı, elleri yakalarımı kavrayıp dibine çekti.

- Sabrımı sınama çocuk ?!

- Çek ellerini Yılan, zehrini solumak istemiyorum.

- Geç kaldın çocuk...yılanın zehri çoktan kanına işledi.

...