Draco Malfoy & Asi

1-

selaam öbür hikayeden bağımsız başka bir şeyede başlamak istedim umarım seversiniz iyi okumalar..

Bu arada hikayenin akışı için büyücülük dünyasına ters düşebilecek bazı şeyler ekleyeceğim ama siz onu dert etmeyin normal dünyadan bir şeyler ekleyeceğim için hikaye zaten daha samimi gelecektiir <3

Trendeydim Harrylerin olduğu kompartımanı bulmaya çalışıyordum çok ses vardı bazıları müzik dinliyor bazıları ortalıkta boş boş dolanıyordu birkaç dakika insanların arasından geçmekle cebelleşmiştim ama sonunda bulmuştum hemen kompartımana giriş yaptım

''Harry!''

''Yağmur!hoşgeldin'' Harry bana doğru hızlıca koşup  kocaman sarıldı.

''Sonunda geldin ha?''

''Evet geldim geç oldu ama buradayım..'' diyip gülümsedim 

''Üstünün hali ne böyle?''

''Gelirken birkaç kere düşmüş olabilirim ondandır'' dedim ve gülüştük

''Merhaba ben Yağmur ve sizde Harrynin bahsettiği Hermione ve Ron olmalısınız''

''Evet biziz'' dedi Hermione ve güldü

''Memnun oldum Yağmur hoşgeldin umarım bizi seversin''

''Harrynin anlattığına göre sevmemem mümkün değil Ron'' dedim ve gülerek yanlarına oturdum.

''Neden şimdi geldin?''

''Ahh aslında çağırıldığımı biliyordum ama annemler yollamadı çok uzun bir süre evde bunun kavgasını verdik ama olmadı işte..'' başımı buruk bir gülümsemeyle aşağı eğdim.

''Olsun üzülme Yağmur daha geç değil senden geç gelenlerde olacaktır muhakkak, en azından dediğin gibi burdasın değil mi?'' diyip gülümsedi

''A-ah evet haklısın''

''Peki derslere dair bilgin var mı?''

''Aslında pek fazla yok Ron. Sadece Harrynin bana arada anlattıklarından aklımda kalanlar var''

''Hermione bu konuda sana çok yardımcı olabilir, o sınıfın en çalışkanı, en azından biz öyle düşünüyoruz''

''Tabiikide olurum seve seve ders çalışmak hobi gibi bir şey artık''

''Çok sevinirim Hermione teşekkürler'' yol boyunca sohbet ettik, ve çok iyi anlaşıyorduk..

''tak'' 

''Bu seste neydi'' diye başımı döndürdüm

''Malfoy!''

Sarışın bir çocuk önden gidiyordu arkasındaki iki çocukta kapımıza tekme atmıştı öndeki çocuk hiç istifini bozmuyordu, yüzünü bile görememiştim.

''Bu o mu?''

''Malfoydan bahsediyorsan evet sarışın olan''

''Harry ondanda çok bahsetti''

''N-nasıl yani?''

''Kötü anlamda aptallar, daha tanışmamış olmamıza ramen ondan nefret ediyorum Harry bana neredeyse her şeyi anlattı bir insan nasıl bu kadar kötü olabilir, neden olur anlamıyorum..''

''Tanışsanızda bir şey farketmezdi'' dedi Ron başını kaldırıp ''Hiçbirimiz bilmiyoruz ama namı heryerde geziyor,favori aktivitesi ise boş zamanlarında Harrye bulaşmak''

''Ve banada'' dedi kızgın bir suratla Hermione

''Sende Harrynin en yakın arkadaşısın umarım sanada bulaşmaz''

''Taktı mı takıyor'' dedi Hermione

''Kötü anlamda mı iyi anlamda mı?'' diye sordum ama bunu zaman gösterecekti..

''Dracoyla iyiliği aynı cümlede kullanmak bile saçma unut gitsin..'' dedi Ron yavaşça ve arkasına yaslandı. Sonra bir anda tren durdu 

''Ne oldu?''

''Geldik'' diyip heyecanla gülümsedi Hermione

''Gerçekten mi ? Sizinle sohbet ederken zaman çok hızlı geçti'' diyip güldüm

''İltifat olarak alıyoruz''

''Tabii'' Hepimiz kompartımandan çıktık ve aşağıya indik 

''Şimdi 10 saat sandalları bekleyeceğiz..''

''Abartma Ron belkide aç olduğun için böyle düşünüyorsun''

''Ronun aç olmadığı bir zaman var mı?'' dedi Harry

''Sanmam. Hadi gelin ilerleyelim'' yavaşça ilerlemeye başladık Draco denen çocuk ve arkadaşları oradaydı

''Oradalar!''

''Görüyorum..''

''Ve şimdide bize bakıyorlar''

''Sakin ol Yağmur yenisin sana bakıyorlardır''

Asla göz kontağı kurmuyordum korkumdan değil ondan nefret ettiğimden 

''Potter!''

''Başlıyoruz'' dedi Hermione ses sanki bir yerden tanıdık gelmişti

''Ben sanki bu sesi bir yerden tanıyorum''

''Mümkün değil Malfoy muggle dünyasına hiç gelme-''

''Bakalım bakalım, birileri benim hakkımda mı konuşuyor ?''

''Evet rahatsız mı oldun Draco'' dedi Harry sert bir tonla

''Hayır! aksine konuşulmak güzeldir'' dedi ve güldü Malfoy

''Bu da kim?'' Beni sorduğu apaçık belliydi kafamı sağa doğru çevirdim ve gözlerine baktım o an çok değişik bir şey oldu sanki 1,2 saniye o gözleri bir yerden hatırladım sanki dejavu yaşamıştım ama Harry'nin dediği gibi bu mümkün değildi birine benzetmiştim sadece. Sonra çocuk kaşlarını çattı, şaşkın bir şekilde bana baktı ve ağzından bir kelime çıkıverdi

''Y-Yağmur?''

Ayyy galiba bu öbür hikayeden daha güzel olucak çok heyecanlı.. vote atar mısınız yeni bölüm yazmak için sabrsızlanıyorum çünkü. Çok öptüm ve umarım ön yargıyla yaklaşmazssınız ilk bölüm olaylar daha başlamadııı.. 2.ye söylüyorum ama vote atarsanız çok mutlu olurum çünkü yeni bölüm yazıcam hemen