<Zawgyi>
နံနက္ခင္းတစ္ခုတြင္
ခြမ္း💢
ဧည့္ခန္းထဲမွာ အသံၾကားလို႔ ဝမ္သခင္မႀကီး သြားၾကည့္လိုက္သည္
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ နင္ဒါဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္း"
"သ..သခင္..သခင္မႀကီး"
"ဒီပန္းအိုးက ဘိုးဘြားအေမြအႏွစ္တစ္ခု နင္က လြယ္လြယ္ေလးခြဲပလိုက္တယ္ေပါ့"
"က်..က်ေနာ္ လက္ေခ်ာ္ၿပီး တိုက္မိသြားတာပါ တမင္သက္သက္ လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး"
"နင္ အခုခ်က္ခ်င္း ပန္းအိုးကြဲစေတြကို ႐ွင္း...ၾကားလား"
"ဟု..ဟုတ္..ကဲ့ပါ သခင္..မႀကီး"
ဝမ္သခင္မႀကီးမွ ေဒါသႀကီးစြာ ေအာ္ေငါက္ၿပီး အေပၚထပ္သို႔တက္သြားေလသည္
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ ပန္းအိုးကြဲစေတြကို ႐ွင္းလင္းရင္းက်န္ခဲ့တာေပါ့
"အာ့..လက္႐ွသြားၿပီ..ေသြးလည္း ထြက္လာၿပီ..လက္သြားေဆးဦးမွပါ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ေဘစင္နားသြားၿပီး လက္ေဆးေနရင္း
ျခံထဲမွ ကားသံၾကားလိုက္ရသည္
"ရိေပၚျပန္လာတာပဲ ျဖစ္မယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ေဆးၿပီး သြားႀကိဳလိုက္သည္
"သခင္ေလး...ျပန္ေရာက္လာၿပီးလား"
"အင္း..ေကာ..အေမေရာ"
"သခင္မႀကီးက..အေပၚထပ္မွာ႐ွိပါတယ္"
"အင္း..ဒါနဲ႔..ဟိုဟာက..ပန္းအိုးကြဲစေတြပဲ..ဘာျဖစ္သြားတာလဲ.."
"သခင္ေလး..ေကာလုပ္လိုက္လို႔..ပန္းအိုး...ကြဲသြားတယ္"
"ဘာ💢...အျမဲတမ္း နေမာ္နမဲ့နဲ႔ ဘာမွ အသံုးမက်ဘူး.."
"ေကာ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေခါင္းငံုၿပီး ေတာင္းပန္ေတာ့မွ ရိေပၚ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္
"လက္က...ဒဏ္ရာက..ဘယ္လိုရလာတာလဲ"
"ပန္းအိုးကြဲစ..႐ွသြားတာ"
"ျဖစ္ရမယ္..ေဆးထည့္ဦး..ၿပီးရင္..က်ေနာ့္အခန္းထဲ..လာခဲ့ဦး"
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့"
ေ႐ွာင္က်န္႔ ေဆးထည့္ၿပီးေတာ့ ရိေပၚအခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္တယ္
YOU ARE READING
အမုန္းတရား💔
Fanfictionlntro Wang Yi Bo💚 "ေကာ က်ေနာ့္စီက ထြက္ေျပးလို႔မရဘူး" Xiao Zhan❤ "ငါ နာက်င္ေနၿပီရိေပၚ... လႊတ္ေပးပါေတာ့"
