The President | •Jeon Jungkook

0.5

Ο Haechan ήρθε κοντά μας και έσπρωξε τον Jungkook με τεράστια δύναμη με αποτέλεσμα, να παραπατησει και να προσκρούσει το κεφάλι του στο έδαφος. Πήγα να τον βοηθήσω αλλά με εμπόδισε. Γύρισα να τον κοιτάξω.

H: "Μην τολμήσεις..."

"Haechan αιμορραγεί-"

H: "Αν δεν με ακολουθήσεις τωρα, θα προτιμούσα να μην με ξανά ενοχλήσεις."

"Μα..."

Jk"Πήγενε...δεν χρειάζεται να ανησυχεις για εμενα, εξάλλου...τωρα ο αδερφος σου θα αποκτήσει αυτά που τόσο καιρό επιθυμούσε...μετά τον χαμό μου!"

H: "Δεν είναι αλήθεια...δεν είμαι σαν εσένα!"

Ο Jungkook δεν σταμάταγε να αιμορραγεί. Ήταν σίγουρος ο θάνατος του.

"Haechan γιατί αντιδράς έτσι? Σε παρακαλώ μην με φέρνεις σε δυσκολη θέση! Μπορεί να είναι αντίπαλος μας αλλα-"

H"ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΦΙΛΗΣΕΣ!"

Έσκυψα το κεφάλι, δεν ήξερα τι να του απαντήσω.

Τοτε ένα αμάξι σταμάτησε δίπλα μας, ήταν o Jaemin. Κολλητός μου και αδερφός του Jungkook.

Δεν τον συμπαθεί καθόλου, αλλά είναι τόσο ευαίσθητος και ευγενικός που ποτέ δεν θα μπορούσε να τον αφήσει σε τέτοιο χάλι όσο και να τον μισούσε.

Τον σήκωσε και τον έβαλε στο αμάξι. Εγώ έβλεπα τον Jungkook να με κοιτάει από το παράθυρο. Παρόλο που ήταν νύχτα μπορούσα να διακρίνω το ικανοποιημένο βλέμμα του.

Σκεψεις: "Μα γιατί κάθε φορά πέφτω στις παγίδες του. Αυτό...αυτο προσπαθεί...να χαλάσει τις στενές  σχέσεις που έχω με τα αδέρφια μου, γιατί ξέρει τι δύναμη διαθέτουμε και οι τρεις μαζι. Αφού δεν τον αγαπάω, γιατί συνεχίζω να μην αντιστέκομαι! ΕΙΜΑΙ ΧΑΖΗ-"

Το απαλό χάδι του Jaemin με διέκοψε.

Jm"Είσαι καλά μικρή;"

"Ν-αι...ναί!"

Χώθηκα μεσα στο παλτό του και αυτός με ηρέμησε χαϊδεύοντας την πλάτη μου.

Jm"Πρέπει να τον πάω στο νοσοκομείο, να προσέχεις και χάρηκα που η μικρή μου Seonyun γυρισε σαν ένα ώριμο κορίτσι."

Με φίλησε στο μάγουλο και έφυγε.

Κοίταξα τον Haechan.

"Συγγνώμη Haechanie..."

H"Αχχ...έλα εδώ ρε χαζό"

Έτρεξε και τον αγκάλιασα.

"Συγγνώμη, δεν θα ξανά συμβεί!"

H"Δεν πειράζει."

Με έσπρωξε λίγο και με κοίταξε.

H"Ξέρω ότι δεν θες να ξαναπάμε εκεί!"

Μου είπε δείχνοντάς με το κεφαλι του το μερος που γινόταν το πάρτυ της εταιρίας.

Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

H"Ωραία θα πάμε σπίτι μου, μέχρι να τακτοποιήσουμε όλα τα απαραίτητα, που θα χρειαστείς στο καινούριο σου σπιτι."

Με έπιασε από το χέρι και πήγαμε στο αμάξι.

Το βράδυ μου τελείωσε στο σπίτι του Haechan. Σκεπτόμενη όλα όσα συνέβησαν με πήρε εν τέλη ο ύπνος.

-Ελπίζω να σας αρέσει!-