BİRİLERİ USANMIŞ

2.BÖLÜM-TANIŞMA

Yine leş gibi içki kokuyor. Kim bilir yine kiminle yattı. Böyle bir anneyi hak edecek ne yaptım. Babam öldükten sonra tam bi fahişe olmuştu. O gün annemi o adamla gördüğümde öldürmek istedim hatta denedim. Bir gece yine eve geç gelmişti ve kör kütük sarhoştu. Elime bir bıçak aldım ve arkasından ilerledim tam bıçağı saplayacaktım ki üvey babam beni engellemişti. Annem yine sarhoştu ve olduğu yere sızmıştı. Eğer üvey babam olacak adam beni engellemeseydi annemi öldürecektim. Evet yapacaktım öz annem demeden öldürecektim onu çünkü beni bir fahişe gibi pazarlamaya çalışırken öz kızım dememişti. Beni bir otel odasında benden yirmi yaş büyük bir adamla bırakıp gitmişti ve annem o gün ölmüştü benim. Çaresizce bekliyordum dua ediyordum o iğrenç şeyi yaşamamak için. Yatağa kendini yaymış beni bekliyordu. Ben ise kapının önünde durmuş hıçkırarak ağlıyordum. Ben hayatım boyunca tek bir erkeğin bile elini tutmamışken bu iğrenç herife veremezdim tüm benliğimi bunu kaldıramazdım ben. Annemi öldürecektim bunu kafama koymuştum. Benim hayatımı karartmıştı ama ben onun gibi olmayacaktım bir fahişe olmayacaktım. Olduğum yerde kalakalmıştım. Adam yerimden kımıldamadığımı görünce ayağa kalktı daha şiddetli ağlamaya başladım.Duvardan kayarak yere çöktüm sinir kırizine girmiş gibi ağlıyordum. Bacaklarımı kendime çektim ve kollarımla sardım. Adam yavaş yavaş bana yaklaştı ve önümde durdu hiç konuşmuyorduk. Bir anda kollarımdan tuttu ve beni sertçe ayağa kaldırdı. Hiç bırakmadan beni ileri geri sallamaya başladı. Sonra yanağımda sert bir acı hissettim ağzımda metalimsi bir tat oluştu. Yana savrulan yüzümü çevirdim ve yalvarırcasına gözlerine baktım ama hiç merhamet ve acıma duygusu göremedim. Sadece istek vardı gözlerinde,  zevk vardı.

"Lütfen yapma."

Yalvarmayı denedim belki işe yarar diye.Bir anda sertçe duvara itti beni sırtımın sızlamasıyla inledim. Adam bedenimi duvarla kendisi arasına hapsetti.Sonrada tükürür gibi konuştu

"Ben senin için o sürtük annene para ödedim.Sen de o paranın karşılığını vereceksin. Bu gece beni eğlendireceksin. "

İğrenç nefesini yüzüme doğru üfledi ve beni aniden yatağa fırlattı. Bu hareketi miğdemi bulandırmıştı.

"Lütfen yapma yalvarırım. "

Bana yaklaştı ve üzerime atlayacakken yataktan doğruldum dizimi kaldırdım ve erkekliğine vurdum bu hareketim karşısında dondum kaldım adam ise yatağın yanına düştü. Ben hala yataktaydım kaçmak için bir yol bulmam lazım diye düşünürken adam ayağa kalktı acıyla yüzünü buruşturdu ve birden üzerime atladı. Kollarımdan tuttu ve beni ayağa kaldırdı çok sinirli gözüküyordu bir iki adım geriledim kapıya doğru koşacakken saçlarımdan tutu ve sertçe beni kendine çekti yüzümü kendisine çevirdi ve bir tokat attı. Ben yere savrulurken koridordan garip garip sesler geliyordu.Sanırım duyduğum ses polis telsiz seslerine benziyordu.Tam bağıracakken karnıma bir tekme attı o anda iki büklüm oldum göz yaşlarımı durduramıyordum sonra ardı ardına tekmeler atmaya başladı. Çektiğim acının tarifi yoktu o an orada sadece ölmek istedim. Ölürsem kurtulurdum ben ancak. Zaten yaşayacağım bir hayat kalmadı. Adam hala tekme atmaya devam ediyordu benim ise daha fazla dayanacak gücüm kalmamıştı gözlerim ağır ağır kapanırken duyduğum son şey kapının kırılma sesiydi gerisi karanlık..

****

Vücudum uyuşmuş ve terlemiş gibi hissediyordum gözüme vuran ışık canımı acıtıyordu ışığı kapatın diye bağırmak istedim ama hiç halim yoktu. Gözlerimi tam açtığımda bir hastanede olduğumu farkettim. Kolumda bir iğne vardı ama serum takılı değildi. Üzerimde hastalara giydirilen mavi bir önlük vardı. Yataktan yavaşça doğruldum ayağa kalktım karnımda feci bir ağrı vardı.  Kıyafetlerimin olduğunu tahmin ettiğim bir dolabın önünde durdum. Dolabı açtım evet kıyafetlerim buradaydı. Annemin zorla giydirdiği kot şortumu ve siyah straplez bluzumu giydim ve odada bulunan banyoya girdim aynada kendimi gördüğümde çok şaşırdım. Siyah saçlarım dağılmıştı ve her zaman hayat dolu bakmaya çalıştığım ama bir türlü beceremediğim yeşil gözlerim çok yorgun bakıyordu. Bu aynadaki yansıma ben olamazdım ben hiç bu kadar dağılmamıştım. Musluğu açtım ve soğuk suyla defalarca yüzümü yıkadım. Bir an önce çıkmak istiyordum buradan hastane kokusundan bayılacak gibi hissediyordum. Odanın kapısını açmadan önce pencereden baktığımda havanın kararmış olduğunu gördüm. Beni buraya kim getirdi hiçbir fikrim yoktu ama bir an önce buradan gitmek istiyordum. Acaba kapının önünde biri varmıdır. Kapının kolunu yavaşça indirdim başımı dışarıya doğru uzattım ve etrafa baktım kimse yoktu acaba saat kaçtı. Hemen odadan çıktım asansörün yanına gittim. Asansör dolu olduğu için hiç vakit kaybetmeden merdivenlere yöneldim hızlı adımlarla hemen aşağıya indim ve hastaneden çıktım. Nereye gideceğimi bilmeden yürüyordum hava serin olduğu için üşüyordum. Sokaklar bomboştu Ankara sokaklarını ilk defa bu kadar boş ve sessiz görüyordum. Nereye gittiğimi bilmeden yürümeye devam ettim eve gitmeyecektim bunda kesin karalıydım. Ya şimdi ne olacak öz annem bile benden vazgeçtiyse kime güveneceğim ben. Kim koruyacak beni kim sevecek hoş bu olaydan önce annemin beni sevdiğide meçhul. Düşüncelere o kadar çok dalmışım ki iri bir cüsseye çarpınca irkildim.

"Serkan bak burda ne var. "

"Ooo bu gece çok güzel geçeceğine benziyo değil mi Hakan. "

Ne diyor bunlar ya başım hiç beladan kurtulmaz mı benim.

"Sizde kimsiniz. "

"Imm bizi tanımasan da olur güzelim. Sadece sana rüya gibi bir gece yaşatacağız. Yakala şunu Serkan."

Bu lafı duymamla arkama döndüm ve geldiğim yöne koşmaya başladım. Lanet olsun çok hızlı koşuyorlardı. Karanlık bir ara sokak gördüm ve o yöne doğru koşmaya başladım. Arkama baktığımda hiçkimse yoktu. Karanlık sokağa girdiğimde yavaş yavaş ilerlemeye başladım. Etrafa bakıyordum ama hiçbir şey görünmüyordu karanlıktan. Önümü döndüğüm sırada kollarımda ve bacaklarımda eller hissetmemle ayaklarımın yerden kesilmesi bir oldu anında çığlığı bastım. Ne kadar debelensemde hayvan gibilerdi ve kurtulmam imkansızdı beni sokağın en ücra köşesine getirdiklerinde bıraktılar. Daha doğrusu yere attılar demeliyim. Aralarında bir şeyler konuştuktan sonra adının Serkan olduğunu bildiğim serseri bana doğru döndü ve yüzünde iğrenç bir sırıtışla yavaş yavaş bana doğru ilerlemeye başladı. O geldikçe ben geri geri gidiyordum sonunda beni duvarla kendi arasında sıkıştırınca avına saldıran bi avcının açlığıyla boynumu öpmeye başladı.

"Bırak beni hayvan herif bırak!"

O kadar iğrençti ki göz yaşlarım ağlamaktan kurumuştu artık. Boynumda biraz daha oyalandı sonra geri çekildi ve elleri kemerine gitti. Gözlerim iri iri açılırken çaresiz olmaya lanet ettim. Hayvan herif ellerimi öyle çok sıkmıştı ki kemiklerim kırılmış gibi ağrıyordu.

Tam üzerime bir daha atılacakken arkadan gelen bir sesle durdu.

"Serkan kızı bırak."

"Hadi ama Oktay bunu da sen alamazsın. "   dedi Hakan.

"Kızı bırakın ve kaybolun dedim size." dedi adının Oktay olduğunu öğrendiğim çocuk. Serkan kabullenmiş gibi birbakış attı ve ellerini cebine koyup benden uzaklaştı. Hakan'da arkasından gitti. Ahhh üçüncü bir tecavüz girişimini de kaldıramam yeterince yorgunum ve yeterince korktum zaten. Karşımda duran Oktay'a baktım yüzünün yarısı gözüküyor yarısı gözükmüyordu karanlık nedeniyle. İkimizde konuşmuyorduk sokak çok sessizdi sadece benim ağlayışım hıçkırıklara dönmüştü karnımda müthiş bir ağrı vardı. Yavaş yavaş bana doğru yürümeye başladı yine geri geri gitmeye başladım ahh hayır lütfen gücüm kalmadı artık. Geri geri gittiğimi görünce durdu o durunca ben de durdum.

"Korkma benden. "   dedi.

"Cidden korkmamalı mıyım. Şu karanlık sokakta sen ve benden başka kimse yok. Bu kadar çaresiz durumdayken bir tecavüz girişimini daha kaldıramam."

Sesim çok yüksek çıkmıştı ben bile kendime inanamadım. Birden bire başım dönmeye başladı buda neydi böyle şimdi sırası mıydı. Aniden düşecek gibi oldum ama Oktay düşmeden önce yakaladı beni kucağına aldı ve yere oturdu. Bu hareketi karşısında afallamıştım. Kısa bir süre gözlerimin içine baktı ve aramızdaki sessizliği o bozdu

"Ben Oktay."

"Ben de Deniz."