Büyük bir kentin ortasında büyük bir villa varmış. Bu villada 2 çocuklu bir aile yaşarmış. Bu çocukların birinin adı Selin,diğerinin adı ise Zeliş'miş. Selin içine kapanık,sessiz,sakin ve alçak gönüllü bir kızmış. Zeliş ise şımarık,kendini beğenmiş,diyeceğini sakınmayan bir kızmış. Ve bu ailenin adaletsiz bir annesiyle,eşine uyan babası varmış. Bu anne Zeliş'i çok sever ve bir dediğini iki etmezken Selin'e hiç değer vermezmiş. Bir gün Selin ilk defa bir şey istemiş. Bu isteği ise Japonca öğrenmekmiş. Bunun üzerine Zeliş'te hemen atılmış ben de isterim diye. Anneleri ise:
-Sadece Zeliş'e ders aldıracak paramız var Selin. Zeliş Japonca dersi görecek ama sana maalesef ders aldıramayacağım. Hem ne yapacaksın Japonca'yı sen,demiş. Selin o kadar üzülmüş ki bir daha hiçbir şey istememiş. Artık hiç denecek kadar az konuşuyormuş. Yine bir gün ev sessiz sakinken Selin sınavından 98 aldığını söylemiş. Aynı sınavdan Zeliş 73 almış. Annesi,Selin'e çok kızmış ama ne garip Zeliş'i tebrik etmiş. Babaları o günlerde işi nedeniyle şehir dışına çıkmak zorunda kalmış ve dönüşte tam 5 torba hediye getirmiş. Bunun 4 paketi Zeliş'e,1 paketi ise Selin'eymiş. Selin'e bir kolye,Zeliş'e de çeşit çeşit elbise almış babaları. Selin kolyesini takmış ve bir daha hiç çıkarmamış. Zeliş ise her gün farklı bir tarzla dışarı çıkıyormuş. Aslında o günden sonra kolye Selin'e uğur getirmiş. Artık annesi,babası ve Zeliş onu da çok seviyorlarmış. İki çocuğa da eşit davranıyorlarmış. Selin'den çok özür dinlemişler ve tabi o da onları affetmiş. Artık o aile de adaletine kavuşmuş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAĞIMSIZ HİKAYELER
Truyện NgắnHepsi birbirinden farklı,konuları ayrı kısa hikayelerden oluşmuş bir kitap. NOT:Hepsi benim hikayelerim kopya veya alıntı yoktur.
