ေရွာင္မင္းႀကီးရဲ႕ ဧကရီ (ep18)
'အားယို႔ ေတာ္ပါေတ့ေကာရယ္
လာပါ ေတာ္ၾကာဝမ္ေလးရဲ႕
တူတူမေလးေတြတခုခုျဖစ္သြားပါမယ္'
'ေတာ္ၿပီ မဖမ္းေတာ့ဘူး
မင္းေတြ႕မယ္ ငါစာအုပ္ေတြေနာက္တခါထိၾကည့္
ႏုတ္ႏုတ္စဥ္းပစ္မယ္'
ရွင္းခ်နိတေယာက္ခုထိ ရႊယ္ယမ္ကို
ၿခိမိးေျခာက္ေနေလသည္။
'ေမာလိုက္တာ ေျပာေလ ဝမ္ေလ
ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ
ေနမေကာင္းလို႔လာ'
'မဟုတ္ပါဘူး
ေကာတို႔ဆီမလာတာၾကာသြားလို႔လာတာပါ
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီည ဒီမွာအိပ္မွာ'
'တကယ္လား လာအေဆာင္ထဲသြားရေအာင္
ေကာဝမ္ေလးႀကိဳက္တဲ့ မုန္႔ေတြဝယ္ထားတယ္'
'ဟုတ္'
ေပ်ာ္ရႊင္စြာသြားတဲ့ ႏွစ္ေယာက္
က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေယာကြကေတာ့
ၿပိဳေတ့မယ့္မိုးလို ရွံု႔မဲ့စြာ
သူတို႔သိသည္ေလ
ႏွစ္ေယာက္ဆံုရင္သူတို႔က
ကေလးထိန္းေတြျဖစ္ကုန္တာကို
.......................................
'ယမ္ေရ ေကာကို အဲ့သၾကားလံုေလးယူေပးပါေနာ္'
'ေကာေကာ သားကိုလည္းေလ
ေရေလးတိုက္ပါလား ရူးစ္ ...ရူးစ္'
'ဟုတ္ ယူေပးမယ္ေနာ္ ေကာ'
'ေကာခုယူေပးမယ္ ဝမ္ေလး'
ညဘက္ႀကီး ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုကာ
ညီကို ႏွစ္ေယာက္
ထမင္းေတြကို ငရုတ္သီးနဲ႔
နယ္စားေနတယ္မို႔လို႔
သူတို႔မွာ ေဘးကေန ေရတိုက္လိုက္
သၾကားလံုးေကၽြးလိုက္လုပ္ေနရသည္ေလ။
'ရြယ္ယမ္ '
'ေျပာေလ ေရွာင္းက်န္႔'
'ထုးဆန္းတယ္ မထင္ဘူးလား'
'ဘာကိုလဲ'
'အစပ္မစားႏိုင္တာကို ခုစားေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ မထူးဆန္းဘူးလား'
'မထူးဆန္းေတာ့ဘူး
ေကာက ကေလး၃လေလာက္တည္းက
အစပ္ေတြ အခ်ဥ္ေတြစားေနတာ'
'ဒါဆို ဝမ္ေလးကေရာ'
'ဘယ္သိမလဲကြ
မင္းတို႔အေၾကာင္းမင္းတို႔ဘဲ သိမွာေပါ့'
'ေအးပါကြာ မင္းကလည္း
ဝမ္ေလး'
ေရွာင္းက်န္႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
စားၿပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီေလ
တကယ္ နန္းေတာ္ေရာက္တည္းက
ေဆာ့လိုက္ စားလိုက္နဲ႔
ဝက္ေပါက္ေလးျဖစ္လာတာ
