Kurt Prens / bxb (Mpreg) ✔️

27.

Daniel

David'in odaya birden bire Sensi ile girmesiyle Nigel kendini üzerimden yana doğru atmıştı.

Sensi bize bakıp odadan çıktığında David'e tek kaşımı kaldırarak baktım. Ne güzel hayatımın en güzel dakikalarını geçiriyordum.

"Bir saattir ikinizi kahvaltıya çağırıyoruz, ayrıca annen Nigel ile senin dönüşümün için konuşacak." David dişlerini sıkarak konuştuğunda gözlerimi devirdim.

Neden her şeye bu aralar çok çabuk sinirlendiğini anlamıyordum...

-Neden bu kadar sinirlisin?

-Silver akşam yemeğine gelecek.

David'in dediği şey ile gözlerimi kısıp kulaklarımı iki yana doğru eğdim. O adamı sevmiyordum ve sürekli burnumun dibinde bitiyordu.

"Neden gelecek? Ondan nefret ettiğimi bile bile bunu yapıyorsunuz ya, ben bir şey demiyorum. " Buz gibi çıkan sesimle konuştuğum zaman Nigel bana doğru bakmaya başlamasıyla kafamı başka yöne çevirmiştim.

Nigel'in tek arkadaşı Silver'di ve ikisi aşırı derecede yakındılar, bu benim hem kıskanmama hem de mutlu olmama sebebiyet veriyordu.

Mutlu olduğum tek konu, Nigel'in canı sıkılmıyordu ve en azından ah kimi kandırıyordum ki? Silver ile ne zaman bir yana gelirse ben o zaman kafayı yeme derecesine kadar geliyordum.

-Bilmiyorum neden geldiğini, siz de fazla oyalanmayın.

David odadan çıktığında hâlâ kafam pencereye doğru dönüktü. Nigel'e bakarsam o bakışlar ile karşılaşacaktım ve bunu görebileceğimi sanmıyordum.

- Daniel, Silver'e karşı, Bazen çok karaktersiz bir şekilde davranıyorsun ve ben seni anlamaya çalışmaktan yoruldum. Adamı hiç yoktan yere ısırdın ve ayağının alçıya alınmasını sağladın. Üstüne üstlük özür dilemek için bir kere bile aramadın, ben nasıl senin arkadaşlarına saygı duyuyorsam aynı şeyi senin de bana yapman gerekiyor.

Nigel kolumu sıkıp yataktan çıktığında ona doğru bakmıştım. Ciddi ciddi bana o lavuğu mu savunmuştu?

-Sen ciddi misin Nigel?

-Şaka yapar ya da dalga geçer gibi bir halim mi var? Ben senin arkadaşların ile kaç ay uğraştım? Senin haberin var mı? İnternette benim için yazılanları hiç gördün mü? Ya da telefonuna gelen mesajları okuduğumu biliyor musun? Ben senden korktuğum halde sırf üzülme diye sesimi çıkarmadım, o iğrenç iftiralara / dedikodulara göz yumdum. Senin için her şeye katlandım ama sen benim tek arkadaşıma katlanamıyorsun? Daha geçen hafta Silver ile beni kırık tuttun Daniel. Onda bile aramız bozulmasın diye sustum ama artık cidden yeter, Silver beni falan sevmiyor bunu neden anlamak istemiyorsun?

Kaşlarını çatarak söyledikleriyle yutkundum, ona çok fazla çektirmiştim ve her şeyi biliyordum.

İnternette yazılan iğrenç haberleri ne kadar engellemeye çalışsam da bir tarafı hep elimde kalıyordu. Telefonuma gelen mesajlar ile baş edemiyordum ve Nigel'in onları okumuş olması cidden üzücü bir olaydı...

Arkadaşım'* dediğim kişileri her ne kadar Nigel'den uzak tutmaya çalışsam da konuştukları konular her türlü minik kocamın kulağına gidiyordu...

Silver konusunda bir şey diyemezdim, kıskanıyordum ve bu yüzden aşırı derecede karşımdaki kişiyi kırabiliyordum.

-Bir şey söyle Daniel, bak sinirleniyorum.

Nigel'i ilk defa bu kadar sinirli görüyordum ve neden bu kadar sinirlenmişti ki?

Duygularını benden gizlememesi güzel bir şeydi ve az önce 'Senden korkuyorum' demişti, buna ne diyebilirdim ki?

Kulaklarım üzgün bir biçimde Yanlara doğru eğilip tamamen aşağı düştüğünde Nigel'in yüz ifadesi yumuşamaya başlamıştı.

Daha yeni halimi bir çözüm bulamazken Nigel ile kavga etmek en son isteyeceğim şeydi ve sanırım söyledikleri aşırı derecede ağır gelmişti.

Nigel yavaş yavaş yatağa gelip beni kollarının arasına aldığında hıçkırmıştım.

Neden benden korkuyordu ki? Ben bu halde olmak istemiyordum, normal bir insan olsaydım ne olurdu ki?

"Özür dilerim, özür dilerim. Seni kırmak istememiştim, çok sinirlendim ve sana patladım. Nolur yapma böyle canım acıyor Daniel." Saçlarımı minik minik öpücükler kondurmaya başladığında ağlamam daha çok şiddetlenmişti.

Kocam... Benden korkuyordu.