My MORTAL ENEMY is my FIRST LOVE

chapter 12 ( yeah! happy na )<3

my MORTAL ENEMY is my FIRST LOVE

BY: VivYen

 chapter 12: yeah! happy na

~*( Vera Sison P.O.V )*~

.

Lumabas ako sa office ni mama sa ang saya saya ko. At nakita ko si Brant na nag hihintay din pala

sakin.

Lumapit sya sakin

“anong nang yari?..hindi ba pumayag ang mama mo? makikipahg hiwalay kana ba sakin?” tanong ni Brant sakin na halatang kinakabahan sa magiging sagot ko

Niyakap ko sya nang mahigpit na mahigpit

“ teka, Vera ,ano ba talaga nang yari hah?” tanong naman ni Sophia

Binitawan ko si Brant sa pagkakayakap ko sa kanya.

“ pumayag si mama na magka Boyfriend ako!” sayang saya kong binalita sa kanila

Agad namang nagliwanag yung mukha ni Brant na parang nangangamba din kanina

“wow, congrats Vera," sabi naman ni Chloe sakin

=====================================================================================

Naging kami ni Brant hanngang matapos yung school year .. kaya ngayon prom namin at sya ang

ka date ko.. ang saya ko talaga kasi naging kami ni Brant nang mahabang panahon na hindi na

naming tinatago ang pag iibigan namin..

Nandito kami ngayon sa prom night nag sasayawan, naka hawaka ako sa balikat nya at yung isa ko

pang kamay ay nakahawak sa kamay nya at sya naman ay nakahawak sa bewang ko at yung isang

kamay din nya ay nakahawak sa kamay ko, nag e-enjoy kaming  nakikinig sa mga sweet songs na pinapa tug tug.

“Vera, may sasabihin ako” sabi nya habang nag sasayaw kami

“ ano  naman yun?” tanong ko sa kanya

Tiningnan ko sya sa mata, parang malungkot ito

“ Vera, aalis na ako, pupunta ako nang u.s “ sabi nya

“h-hah? B-bakit?”

“ doon na ako mag co-college”

Yumuko sya . at niyakap ako habang sumasayaw parin kami

“ eh…. Kailan alis mo?”

“ this Thursday”

“ diba Tuesday ngayun? Ang bilis naman?”

“ sorry, ngayun lang kasi ako nagka lakas nang loob na sabihin sayo to”

“kalian mo pala alam na aalis kayo?”

“ last month”

“last month pa? at ngayon mu lang sinabi sakin to?”

“sorry, kasi kung sasabihin ko sayo na aalis ako, baka lumayo ang loob mo sakin at- “

“at hihiwalayan kita? Yun bang ini-isip mo?”

“oo, sorry talaga Vera”

“ Brant, sa ngayon wag na muna natin pag-usapan yan.”

“okay”

Mas hinigpit pa nya yung yakap nya sa akin . habang nag sasayaw kami..

Halos buong gabi. Ayaw naming bitawan ang isat isa.

Pagkatapos nang prom ay inihatid nya ako pauwi, hinalikan nya ako sa noo

“ good night” sabi nya sa akin

“good night. mag ingat ka sa pag drive” sabi ko sa kanya

Pumasok na ako sa bahay, at pumunta sa kwarto ko, agad akong humiga sa kama. At hindi ko

naman na Malayan tumutulo na naman ang luha ko.

At sa hindi ko na nakayanan. Umiyak na talaga ako.. hindi ko na kaya

“anak? Are you okay?”

“ ma? Why are you here?”

“ sorry, aahhmm.hindi kasi naka lock yung pinto mo, kaya pumasok nalang ako, anak? Umiiyak kaba?”

Lumapit si mama sakin at umupo sa kama ko

Tumayo naman ako at agad ko syang niyakap

“bakit? Anong problema? Nag away ba kayo ni Brant?”

“ ma, aalis na si Brant, doon na sya mag-aaral sa u.s at huling araw ko na sya namakakasama

bukas”

“kaya ba umiiyak ka ngayun kasi hindi mo kaya na mawala si Brant sayo?”

“ma? Paano po to? Hindi kop o talaga kaya”

hinawakan ni mama yung mukha ko

“alam mo anak, pag mag mahal ka nang tao hindi talaga maiiwasang masaktan at umiyak, pero

kung aalis man si Brant wala yan sa layo o kung magkikita pa kayo, basta ang importante.

Mahal nyo ang isat isa, kasi kung meron kayong pagmamahal, walang makakasira nang

pagmamahalan ninyo, wag kang mag alala anak, kung talagang kayo naman talaga ang naka

tadhana. Magiging kayo din sa huli”

Hindi na ako naka salita pa, niyakapko nalang si mama nang mahigpit..