Dark Love / vrosé

Scar On The Left Arm ~Taehyung

Koca bir günüm o evde geçmişti. Hemen hemen herkesle çok samimi olamasakta kaynaşmıştık. Hepsi iyi insanlardı. Ama akşam olmak üzereydi, gitme zamanım gelmişti.

"Gidelim Rosé?"

"Olur Taehyung."

"Joy sen burada mı kalacaksın?" diye sordu Hoseok.

"Şey aslında evimin yakınlarındayken beni yakalamışlardı. Yani orada olacaklarından korkuyorum. Bu yüzden küçük bir apartman dairesi almaya karar verdim. Yüklü miktarda param var. Ev bulana kadar burada kalsam olur mu?"

Joy'un bu isteği üzerine bütün ev halkı göz göze geldi.

"Burası kalabalık. İstersen benim evimde kalabilirsin yeni ev alana kadar." dedim bir anlık kararla.

"Hayır olmaz o burada kalacak Rosé." diye karşılık verdi Taehyung kararlı bir şekilde. Bu tepkisini beklemiyordum, garipsemiştim.

"Evet Rosé ben burada kalacağım teşekkür ederim."

"Pekala. Gidelim o zaman Tae." dedim kapıyı işaret ederek. Herkesle vedalaşıp evin dışına çıktık. Hava kararmadan önce bu ormandan çıkmalıydık.

Bir süre sonra evden biraz uzaklaşmaya başlamıştık ve ormanda yürümekten canım sıkıldığı anda aklıma bir şey takıldı.

"Taehyung!"

"Efendim Rosé?"

"Niye o kızın bende kalmasına karşı çıktığını sorabilir miyim?"

"Sen her şeyi çok merak ediyorsun. Bu kadar soru sormasan ve merak etmesen çok daha mutlu olabilirsin benden tavsiye."

"Taehyung! Niye böyle söylüyorsun merak ediyorum sadece."

Bu sözümü duymamazlıktam gelip yürümeye devam etti.

"Bana... Güvenmiyor musunuz?"

Yerdeki gözlerini şaşkınlıkla bana çevirdi.

"Hayır Rosé tabiki hayır. Nereden aklına geliyor böyle şeyler. Sadece onunla kalmanı istemedim hepsi bu. O kıza güvenmiyorum, sana değil."

"Niye bunu daha demin söylemedin?"

Bu sefer durdu ve bana döndü. "Senin için edişelendiğimi zannetme diye." dedi. Az önceki ciddi Taehyung gitmişti, alaycı bir şekilde sırıtan Taehyung gelmişti. Sırtını bana döndü ve yürümeye devam etti. Bense hala olduğum yerde konuşuyordum.

"Yaa bak sen. Endişelenmemişmiş." dedim bende işi alaya vurarak.

Bu sözümle, o alaycı bakışlarıyla ve hafif gülümseyen yüzüyle durdu ve bana döndü.

İki elini ağzına götürüp "Hadi Rosé hava kararacak! Konuşmayı bırakta yürü!" dedi onu duyabilmem için bağırarak.

"Tamam tamam bağırma geliyorum."

Bir süre sonra ormanı geçmiştik.

"Yürüyecek miyiz Taehyung?"

"Az ileride arabam var. Arabayla götüreyim seni daha güvenli olur."

Az sonra arabanın yanına varmış, içine binmiştik. Taehyung arabanın arka koltuğundan siyah bir şapka aldı ve kafama taktı.

"Niye taktın bunu şimdi?"

"Tanınmaman gerek küçük kız." dedi ve siyah montunun kapişonunu kafasına geçirip siyah bir maske taktı. Sonra'da arabayı çalıştırdı.

Arabayla gecenin zifiri karanlığında yol alırken içime bir endişe düşüverdi. İçim daralıyordu ve gerçekten kötü hissediyordum. Taehyung bu halimi fark etmiş olacak ki konuşmaya başladı.