#waktu beralan kaki ke asrama bersama KangJun
"dah lah awak jangan lah sedih sangat sian nenek awak tu.. Mesti dia risaukan awak.. Dah lah ye.." pujuk nye
"tapi kenape sekarang awak.. Saye belom bersedia dengan semua ni.. Dengan bonda saye yg macam tu.. Keadaan saye sekarang ni lagi.. Macam mane awak.. Saye dah tak tau nak buat macam mane lagi.. Saye takot bonda saye tak kan terima saye langsung" luah ku kepada KangJun lalu memeluk erat tangan nye & dia hanya mengusap rambut ku lembut
"ouh korang baru balik.. Korang dari mane?" tanye Xiumin
"tak de tadi kitorang pegi rmah nenek SooMin" balas KangJun
"ehh.. Awak kenape nangis.." tanye Xiumin sambil merentap tangan ku dripada memeluk erat tangan KangJun "ape kau dah buat dengan dia hah.. SooMin awak ok ke.." tanye Xiumin
"saye ok je jangan lah marah dia.. Dia tak de kene mengene pon dalam hal ni"
"habis tu kenape dengan awak ni.. Nangis?" tanye Xiumin
"Xiumin.. Nenek saye.. Nenek saye dah tak de buat selama nye.. Saye sedih sangat.. Saye hendak jumpe dia.. Bila sampai rumah je jiran sebelah bagi tau yg nenek saye dh takde.. Saye sedih sngat" jelas ku
"ouh.. Awak maaf.. Maaf sangt sangat.. Saye tak tau.. Awak ok tak?" ~Xiumin
"tak pe.. Jangan risau kn saye ok"
"Xiumin kau tolong bawa SooMin pegi bilik dia.. Aku dah kene balik ni" kata KangJun yg setlah sekian lame diam diri
"awak terima kasih ye teman kan say tadi" kata ku kepada nye dan KangJun pon berlalu pergi masuk ke dalan hutan larangan
"dah awak jom saye hantar awak" kata xiumin.. Sambil kami berjalan tetiba sahaja rantai ku bercahaya
"awak kenape dengan buah rantai awak tu.. Bercahaya.. Cerah nye.. Sakit mata" kata Xiumin... Dalam ingatan ku hanyalah mengingati akan pesanan nenek ku dalam surat nye.. Aku pon mula melihat sekeliling depan belakang kiri dan kanan ku.. Rantaiku semakin berchaya cerah dan semakin cerah.. Apabila aku menoleh kebelakang aku melihat sebuah lori yg besar yg dipandu luar kawalan.. Aku cepat cepat menarik Xiumin ke atas pokok yg tinggi.. Xiumin terkejut dengan tindakat aku luar jangkaan nye.. Apabila sahaja lori tu melepasi kawasan kami aku dan Xiumin pon turun dari pokok itu...
"ma.. Macan mane awak boleh tau.? Bende tu nk jadi.. Klo tak de awak tadi maybe kite dua dah tak de kat dunia ni lagi.." kata Xiumin.. "tapi awak.. Kenape buah rantai tu bercahaya sangat kuat dan cerah seperti matahari" tanye Xiumin
"itu lah kelebihan buah rantai yh saye miliki.. Nanti saye story kt awak dekat asrama nanti.. Even hanya buah rantai.. Saye rase nenek dekat dengan saye.. Seperti nenek ade dengan saye sepanjang masa.." kata ku sambil memegang buah rantaiku
#tiba diasrama.. Aku minta Xiumin kumpul kan semua termasuk Vampire dan aku menceritakan semuanye dari A-Z
"ouh.. Makne nye KangJun tak tau lah pasal ni.." tanye L.joe
"tak.. Hanye kita sahaja" jawap ku
"tapi kenape buah rantai tu macam tak berkesan terhadap KangJun.. Dia Dracula jugak kan.." selit Chanyeol
"itu yang saye pelik.. Kenapa dia tak dapat detect KangJun" aku pon masih dalam tanda tanye
Agak nye KangJun ni ape ye? Hmm...
TO BE CONTINUED..
Hope enjoy
YOU ARE READING
Wolf or Vampire?
FanfictionKim Soo Min yang kini sudah genap 17 tahun. Mengikut wasiat oleh ibunya kepada neneknya dia perlu ke sekolah Future high oleh kerana sebab tertentu. Selepas Soo Min mendapat tahu siapa diri nye dan tahu asal usul nye dia berasa terkejut lama kelamaa...
