Siyahi Aşk

Bir fotoğrafa ne kadar uzun bakılabilirse o kadar uzun bakmıştım...

Senin bir fotoğrafın var sevdiğim, gülerken gözlerinden o mutluluk uçup yanıma geliyor. Bense o mutluluğu alıp gözyaşına çeviriyorum. Öylesine bir iş ki bu; ben senden nefret edemiyorum. Sen de haklıydın elbette, insan sevdiğini yanında ister, ama inan ki bu benim suçum değil. İnan ki ben istemedim böyle olmasını. Ahh bu şartlar yok mu? 
Kal desen de kalamazdım zaten.. Hep bu "keşke"ler, "zaten"ler mahvetti binlerce aşığı. Sende üzülüyorsundur biliyorum, ama kalan değil darmaduman olan, gidendir. Sen bir şarkının notası, ben ise porte çizgisiydim. Olmazsa olmazıydık birbirimizin. Her dertlendiğinde arardın ya beni "Hadi  bir şarkı söyle de gitsin bu efkarım hatunum.." derdin. Ben ise naz yapıp "Imm acaba ne söylesem" derdim. Aslında ben sana ne söyleyeceğimi haftalar öncesinden belirlerdim. Sen hiç bilmedin ki, benim sana olan sevdamı... Belki sevda da değildi bizim ki. Bağışıklık kazanmıştık birbirimize. Benim bir yanım o şehirde kaldı.