Sevgililer Günü

"Çek çek çek! Çabuk çek!" Tek amacı kuzeni yeniden yanlarına damlamadan tek bir fotoğraf çekinebilmekti kızın. Lafta bu güzel cumartesi sabahında birlikte kahvaltı yapmaya çıkmışlar fakat sevgili kuzeni de kankam nereye ben oraya mantığıyla peşlerine takılmıştı. Kuzeni ve yanıbaşında oturan çocuk belki de ölümüne kankalardı liseden beri. O yüzden sesini çıkarmamıştı fakat tam da şu anda, kuzeni kendini lavaboya attığında bu fotoğraf muflaka çekilmeliydi. Oğlan kollarını arkadan ona dolayıp çenesini omzuna dayadı ve telefonunu önlerine doğru uzattı.

"Sen bas." Kız başını salladığında yanakları birbirine sürttü. İkisi de kameraya bakıp en güzel gülümsemelerini yüzlerine yerleştirirken kız ekrandaki tuşa dokundu.

"Saçım kötü mü durmuş?" Oğlan kıza bakmadan gülümseyerek başını iki yana salladı.

"Çok tatlı çıkmışsın." Gözleri ekrandaydı oğlanın. "Hadi bunu paylaşalım." Paylaş tuşuna baştıktan saniyeler sonra ilk yorum geldi.

'İki dakika yanınızdan ayrılıyorum, hemen yapışmıssın kıza.' Kız yüzünü buruşturdu ve kendi kendine mırıldandı.

"İnşallah telefonunu tuvalete düşürür." Oğlan bakışlarını kaldırdığında kızla göz göze geldi.

"Gitmek ister misin?" Kız başını salladığında ikisi el ele ayrıldılar kafeden. En kolay böyle atlatabilirlerdi çünkü peşlerindeki izciyi, bırakıp kaçarak.

Limana geldiklerinde kız derin bir nefes alarak kollarını bedenine doladı.

"Soğukmuş." Yan gözle oğlana baktı.

"Hiç bakma öyle, ceketimi veremem. Hadi gel yol yakınken geri dönelim." Kız başını iki yana salladı.

"Rüzgara karşı haykırmak istiyorum ... senden hoşlandığımı..." Oğlanın biran bakışları donuklaştı. Kalbi acıdı, belki de bunun doğru olmadığını bildiğinden. Yine de gülümsemeye devam etti ve yavaşça kalın ceketini çıkarıp kızın omuzlarına bıraktı.

"Gidelim o zaman." Elini kıza uzattığında kız parmaklarını oğlanın parmaklarına doladı ve ilk sefere çıkacak olan tekneye ilerlediler.

Hareket saati geldiğinde kız oturdukları yerde kollarını yavaşça oğlanın koluna dolayıp başını omzuna yasladı ve konuşmaya başladı.

"Bence şu karşıdaki çift Koreli." Oğlan yüzünü buruşturdu.

"Atma. Japon veya Çinli de olabilir. Hepsi çekik." Kız yavaşça oğlanın koluna vurdu.

"Ama hepsi ayrı çekik." Oğlan cebinde titreşen telefonu eline aldı ve gelen mesajı okuduğunda kıkırdadı.

"Bizi bulduğunda öldürecek." Kız da sırıttı.

"Bugün bulamasın." Birden ayağa kalkıp elini oğlana uzattı.

"Öne gidelim." Oğlan uzanıp kızın elini tuttu ve beraber öne doğru ilerlediler.

Kız rüzgara karşı kollarını açıp derin bir nefes aldı ve boğazının el verdiği kadar bağırdı.

"HOŞLANIYORUMM... ÇOOOK!" Oğlan yüzüne çarpan rüzgarla gözlerinin acıdığını hissetti. Biraz daha rüzgara baksaydı belki gözleri yaşaracaktı, o yüzden yavaşça sırtını döndü kıza. Kız görmeden ovuşturdu gözlerini...

.

.

.

"Nerdesiniz siz?" Kız başını sola döndürüp kendilerine doğru gelen kuzenine baktı.

"Geç kaldın." Hemen yanında çimlere uzanan oğlan fısıldadı.

"Aslında daha gün bitmedi." Kız karanlık gökyüzünden gözlerini çekip başını salladı.

"Doğru." Kendini arkaya doğru bırakıp başını oğlanın ona uzattığı koluna dayadı. "Daha gün bitmedi." Sol omzundaki ağırlıkla alnını omzuna dayamış kuzenini gördü kız ve istemsizce gülümsedi.

"Sizce de bugünün sonunda üçümüzünde böyle uzanıyor olması tuhaf değil mi?" Ardından bakışlarını yeniden karanlık gökyüzüne çevirdi.

"Bugün hayatımın en güzel sevgililer günüydü ama... aynı zamanda onu en çok özlediğim gündü." Başının altındaki kolun kıpırdadığını hissetti. Bu da arkadaşının ben burdayım deme şekliydi işte. "Yeniden geri gelemez mi?... Ben yanında olmasam da olur, onu görmesem de olur, bugünü başkalarıyla geçirse de. Sadece... bir güncük daha..." Çenesini kapaması gerektiğini düşündü kız. Eğer kapamazsa kendilerini tutamazlardı çünkü. Belki daha sonra, bugün bittikten sonra evine gittiğinde yastığına sarılıp hıçkırıklara boğulurdu... ama şimdi değil. Tüm gün boyunca yanında olan ve ona yaşamak istediği gibi bir sevgililer günü yaşatan arkadaşının yanında değil...