Four Boxes of Love

Kabanata IV

Chapter 4        Last Room Occupied

(RK's POV)

''Okay tita! Bye! Ingat po kayo!'' sabi ko sa kabilang linya

*Doo* *Doo* *Doo*

Totoo kaya yung sinabi ni tita Nissa? Aaminin ko, nasiyahan ako sa sinabi niya. Nakaramdam ako ng galak sa puso ko.... Ewan ko nga kung bakit? Pero sa kabila nun, may naramdaman akong lungkot at awa para sa isang tao. Alam kong mapipilitan lamang siya sa mga mangyayari sa hinaharap. Isang pangyayari na alam kong ikakasaya ko, pero kung makikita ko lamang siyang nagdudusa, hindi ko makakaya. Kung dumating man ang araw na yun, alam kong magdudusa  siya, at di ko rin mapigilang maging masaya.... ngunit ayaw kong maging selfish. 

Alam kong kahit papano, may magagawa pa ako upang pigilan sila. Dahil mahaba pa ang panahon na natitira sakin upang gumawa ng paraan. Pero di parin sapat yun. Bakit ba kasi sa kinadami-daming tao siya pa?

Basta, gagawa ako ng paraan upang pigilan sila. Kahit pa man ibig sabihin nito'y isasakripisyo ko ang pansarili kong kaligayahan para lang sa taong pinapahalagahan ko.

''What?!!!!!!'' sigaw ni Thalia sa kwarto....

Nagulat ako bigla dun ha?1 Ano kaya ang pinag-uusapan ng dalawang yon? 'What?!' Baka naman ay nalaman na nila ang tungkol ddun? Huwag, di pwede. Hindi pa ito ang tamang panahon para malaman nila. Pero impossible namang malaman nila yun eh. Ano pang rason na sinabi ni tita yun sakin kung sasabihin din pala niya yun sa kanila? Hay nako! Ang hirap naman ng sitwasyon ko. Mahirap mahalin ang isang tao na alam mong di naman siya magkaka-gisto sayo.

*Ting!!*

Oo nga pala! Yung niluluto ko sa oven kanina, maka masunog pa yun.

Pagkatapos ma-set ang table, napatingin ako sa cellphone ko na nasa table ng telephone. Bakit di ko nalang kaya tawagan muli si tita para malinawan ako sa bagay na yun...

[ Ahhhh......mag-hunos-dili ka RK! Baka mamaya ay pagsisihan mo ang gagawin mo. Magpaka-selfish ka na wag mo lang gawin ang bagay na yan! }

*sampal sa sarili.mentally.*     *PAK!*

{ Aray! Sakit nun ha!}

Malamang! Pero mas mabuti na yon nang mawala na tong selfish kong pag-iisip.

Tumingin ako sa dining table. Saka ko lang na-realize na grabe pala ang effort ko....Ang dami kong hinanda para sa dinner ngayong gabi..... Parang may buffet kung titignan.. Wala namang espesyal na okasyon.

*Sigh!*

Ganito pala ang naidudulot ng pag-ibig sa tao...Pag tinamaan ka, mag-iiba talaga ang ugali mo....

--------------@@@---------------

(Amber's POV)

''What?!'' /(#O#)\

''Oo.....diba maganda? Bilhin natin to bukas ha para pareho tayo ng bag?'' 

''Sige! Sige bilhin natin yan Amber! Ang ganda nga talaga nyan!''

''Meron pa dito oh, mamili muna tayo..''  □¬(▪◦▪;;) 

Sabay turo dun sa mga bag na nasa isang website  sa internet.

Maya-maya pay may kumatok sa pinto...

''Sino yan?'' sigaw ni Thalia

''Malamang si RK yan bakla este Thalia...tignan mo tuloy nahawa na ako sayo.....bakit may iba pa bang tao dito maliban sa atin?'' saad ko

''Edi wow!'' sarcastic niyang sagot   ┐(·~·;;)┌

''Amber, dinner na tayo!''

''Susunod na kami RK!'' sabay tayo sa kutson, ''Oh, hali ka na.'' alok ko sa kanya