Seems right, seems wrong

Two

Nagising ang aking diwa dahil sa matinding sikat ng araw na tumatagos mula sa bintana ng aking kwarto. Unti-unti kong inimulat ang mga mata at tinignan ang orasan.

Napabalikwas ako ng bangon ng mapagtanto kung anong oras na. Dali-dali kong kinuha ang towel at hindi magkandaugaga sa pagpasok sa banyo.

Lumusob ako sa shower at habang dumadaloy ang malamig na tubig sa aking katawan, unti-unti kong napagtanto na summer na pala ngayon. What the fudge!

Tinapos ko ang aking pagligo at tinatamad na nagbihis ng pambahay. First day of April and it was so boring.

"Good morning, anak," bati sa akin ng mommy ko ng dumalo ako sa hapag.

I nodded my head and walked towards her to give her a kiss on her cheeks. "Morning mom," I greeted her back.

Lumapit ako sa mga kapatid ko at isa-isa silang hinalikan sa pisngi. "Morning kids," I happily greeted them.

My sister, Nisha rolled her eyes at me. "Seriously ate? Kids?" She sarcastically asked.

I just chuckled and started filling my plate before I eat.

My mother is a call center agent and my father is an engineer at the same time farmer. We have a huge plantation in our province kung saan naglalagi si daddy kapag umaga at pumupunta naman siya sa site kung saan siya nakatoka sa trabaho niya kapag hapon hanggang gabi. In short, both of my parents are busy. Laging kami lang magkakapatid ang naiiwan sa bahay.

Sinasabayan kaming kumain ni mommy ng agahan but after that she will locked herself at her room and sleep. My mom doesn't want to stay at home, doing nothing, so she choose to work, she's actually a teacher but not she's not licensed so, instead of teaching, she works as a call center agent, ako ang panganay sa magkakapatid na sinundan naman ni Nisha na nasa first year high school, sunod naman sa kaniya ay si Levi na grade four pa lang at ang pinakabunso naman sa amin ay si Psyche na two years old pa lamang.

Responsibilidad ko lagi ang mga kapatid ko pero kahit na ganun ang estado namin, hindi naman ako nahihirapan o nasasakal dahil na din sa hindi ako nag-iisa sa pag-aalaga ng mga kapatid ko dahil may mga kasambahay naman. My parents are really strict when it comes to boyfriends and outings with friends kaya minsan nahihirapan akong magsabi kay mama sa tuwing nagyayaya ang mga kaibigan ko.

"May sasabihin nga pala ako," napablik ako sa reyalidad ng magsalita si mommy.

"What is it, mom?" Levi asked.

Nakatingin lang kami ni Nisha sa kaniya, hinihintay ang sunod niyang sasabihin.

"Ready yourselves because we will be attending a family reunion!" Masayang anunsyo ni mommy na ikinalaki ng mata namin.

Magbabakasyon kami!

"I'm sure ate Mia is there as well as Franka!" Nisha cheered.

Kumunot ang noo ni mom. "No, no. Hindi sa pamilya ko kundi sa pamilya ng daddy ninyo. Uuwi ang tita mo kasama ng family niya galing abroad," mahabang lintaya ni mama na mas lalong nagpabigla sa amin.

It's been years since we last saw our tita together with her family. Uuwi sila? That's really shocking.

"Kailan ba yan mom?" Tanong ko sa kaniya ng makabawi ako sa pagkabigla.

She looked at me and smiled. "I still don't know, yet. Just ready yourselves. Sabi kasi ng daddy mo baka this week or next week sila dadating. This is going to be fun because all of your cousins and tita will be there, including Jerry together with his family."

Natigilan ako. What?! It means... Ok, nakakahiya ito. Makikita ko na siya ulit.

Tumagal ng ilang linggo ang pag-uusap namin ni Kythos sa chat hanggang sa hindi na siya nakapagreply sa akin at ako naman ay naging busy sa school kaya hindi ko na din yun napagtuonan ng pansin. I barely uses my phone whenever i'm with my friends and when i'm home, I usually read some stories without checking my social medias and the last time I checked our conversation, there's no reply from him at all.

"I can't wait!" Nisha beamed.

Tito Jerry was Kythos' father. Ngayon pa lang hindi na ako mapakali dahil makikita ko na ulit siya. Magkakapag-usap kaya kami? Imposible 'yun.

"Me too," Levi followed.

I just smiled and continue eating. It's been years Ky. Ang babata pa natin noon. Ano na kaya ang itsura mo ngayon?

"Mom? Pwede po bang pumunta sila Morrise dito?" I asked mom.

"Sure. I'll be out din kasi pupunta kami ng daddy mo sa plantation dahil wala siyang schedule ngayon sa site," she smiled.

I just nodded and smiled at her. Pagkatapos kumain ay umakyat na ako sa taas para sabihan sila Morrise na magtungo dito.

I have a huge circle of friends and almost all of us are girls. I have my boy best friend named Morrise and girl best friend named Rail. They never leave my side ever since. Having the both of them as well as my other friends, I couldn't wish for more.

"Oh?" Sagot ni Morrise sa kabilang linya.

"Ten," I chuckled. "Punta kayo dito. Let's swim. Magpapahanda ako ng pagkain."

"Ha? Kakagising ko lang ee! Nasabihan mo na ba sila?" I heard some shifting noises on the other line.

Mukhang kakagising nga lang niya dahil sa tono ng kaniyang boses.

"Yes, Mor, I already chatted them sa gc and I just call you because I know you're still asleep," inikot ko ang mata ko kahit hindi niya naman ako nakikita.

I heard him laugh. "Ang special ko naman. Sige na maliligo muna ako. Baka mahuli ako ah? Bye."

"Special child kamo," That was my last words before I ended the call.

Ilang oras pa ang lumipas at handa na ang mga pagkain at nakaayos na din ako ng dumating ang mga kaibigan ko. It's already one in the afternoon when they arrived one by one.

"Hi mamang," si Rail ang pinakaunang dumating.

"Hey! Come in, baby," I let her settle down first at the sofa before I headed again at the door when I heard the door bell again.

I welcomed them one by one until all of us were complete. "Let's swim and party!" I screamed and all of us cheerfully went to the pool area of our house.