SEOUL, SOUTH KOREA
[Third Person]
"I'm sorry Lisa" A short beautiful girl was kneeling in front of Lisa begging for forgiveness
Walang emosyon lamang na nakatayo si Lisa sa harap nito habang tinitingnan ito ng parang wala lang. Ni hindi rin ito nagsalita, hindi nga sinagot ang mga sinabi nung babae at hinayaan lamang nito itong nakaluhod sa harap niya
"Hindi ko sinasadya" The girl continued begging for forgiveness kahit na alam nitong wala siyang mapapala sa mukha palang niyang walang ka-emo emosyon, she already know that she was begging for nothing
Mahal niya si Lisa. Madamot lang talaga at hindi siya pwede sa isa't isa, masyado yata niyang minahal si Lisa para mayrong mag-selos sa atensyon niya at ganito ang inabot ng relasyon nila. Masyado yatang nainggit ang mga tao na iyon dahil ang buong atensyon at ang buo niyang pagmamahal ay binubuhos niya kay Lisa
"Umalis ka na" Malamig na tugon pa ni Lisa habang wala pa ring ka-emo emosyong nakatingin sa dalaga
Napaluha na lamang ang babae at tumayo. She looked at Lisa as if she's gonna say goodbye or something. Mahal niya eh, di naman niya yun sinadya, pinilit siya. Pero huli na ang lahat, ang kailangan niya nalang gawin and the least she could do para mapantayan ang ginawang pagmamahal sa kanya ni Lisa bago pa nasira ang lahat ay hayaang niyang maging malaya ang minamahal mula sa puso niya
"I'm sorry, Mahal ko. Patawad sana ay mapatawad mo pa ako sa nagawa ko" Sabi pa nung babae
Sa totoo lamang ay napakasakit sa kanya ang nangyayari. Hindi niya ugaling patakasin si Lisa sa puso niya pero siya ang nakagawa ng mali kaya kahit masakit ay gugustuhin niya pang gawin ang tama keysa sa mali ulit siya gumawa dahil alam niyang mas ikakagalit lang ito ng mahal niya
Agad niyang nilapitan si Lisa, at walang sabi-sabing niyakap ito
"Please just let me, after this Lili. I won't bother you again, you can have your life back... Away from me" Umiiyak pang sabi ng babae
Masakit rin kay Lisa to, sa kanilang dalawa pero para din sa kani-kanilang buhay ang ginagawa nila dahil walang mapapala ang girlfriend niya sa taong gaya niya. Walang trabaho at mas siguradong walang future sa kanya ang girlfriend niya
"Goodbye Love. Mahal na mahal kita Lisa" Umiiyak na sabi nung babae bago kumalas sa pagkakayakap nito kay Lisa at humakbang paalis. Paalis sa lugar ng minamahal niya
Napaluhod na lamang si Lisa sa sakit. Hindi niya gusto yun, but she needs to. Walang mayamang tao gaya nila ang tatanggap sa kanya bilang mapapangasawa ng girlfriend niya or should i say ex niya
"Mahal rin kita, J. Sobra pa sa sobra, pero sorry kung napaiyak kita mahal ko. Lilipas rin to, maybe next year na magkita tayo. Makakakita ka na ng taong deserve sa pagmamahal mo. Lilipas rin ang lahat mahal, mahal na mahal kita, J" Bulong pa ni Lisa sa sarili
She suddenly opened her eyes ng makaramdam siya ng sakit. Sakit, physical na sakit at hindi emosyonal dahil malakas ang pagkakahulog niya mula sa kama nito hanggang sa sahig ng kwarto niya
"What the heck! Kookie!" Naiirita pa nitong sigaw ng masira ni Jungkook ang tulog nito
"Sorry na, para ka kasing mantika. Ilang beses na kitang tinatawag pero naglalaway ka pa sa kama mo habang tulog" Pagdadahilan pa ni Jungkook
BINABASA MO ANG
Blinded By Smile | Jenlisa
Fanfiction[|Completed/Under Revision|] [SUPER SLOW UPDATE] "I am a loner" "Two main reasons why i am still smiling" "Fans and my family" "My life were as dark as... the color black itself" "Not until..." "I was" "Blinded By Smile" What really is my own defini...
