Ağlayan bir melek gözetiyor beni
Ağlayan,ve paçavralara sarınmış
Yüzü onu sarmalayan karanlıktan
Görülmeyen bir melek.
Sadece arada göz yaşları düşüyor
Yıllardır susuz kalmış,çatlamış olan toprağa
Ve iniltisi yırtıyor gökleri
Bozarak yılların sessizliğini.
Süzülüyor üzerimde melek
Bir karga gibi
Ölmemi bekler gibi
Ağlayarak ve inleyerek.
Kapkara giyinmiş melek
Sanki yas tutar gibi
Simsiyah paçavralarınaBir de kuşak eklemiş kül grisi.
Artık süzülmüyor melek
Karşımda durmuş bekliyor sadece
Ve inlemesi bir çığlığa dönüyor
Ama ağlıyor hala.
Kızgın değil melek
Bağırması bu yüzden değil
Üzüntüyle ve kasvetle
Ağırlaşmış bir çığlık bu.
Yaklaşıyor melek
Korkunç değil
Karaltılar altından
Beyaz yüzü gözüküyor.
Sonra aniden,yüzü de kararıyor meleğin
Üzerindeki paçavralar kadar kara
Gözlerinden kanlar akmaya başlıyor
Ve son bir kez daha bağırarak
Ölüyor melek.Sonra ben uyanıyorum.
Bembeyaz bir odada.
Simsiyah paçavralar.Ve kül grisi bir kuşakla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sayıklamalar
PoetryŞiirler,denemeler,kalp tökezlemeleri,körlük ve aydınlanma anlarından oluşan bir hayatın sunumu.