Paris Zombileri

Kayıp

Sabah uyandığımız da Kerim ve Doğukan odada degillerdi. Meryemle bir anda endişeye kapıldık, dışarıya çıkıp aramaya başlamalıyız diye düşünüyordum içim de garip bir şekil de korku vardı. Meryemi de alıp dışarıya çıktım. Daha şafak bile sökmemişti hafif iniltiler duyuyordum Meryemin yüzüne bakmak gerekirse oda duymuştu ellerimizde bıçaktan başka bir şey yoktu sürü halinde gelirse yanmıştık. Silah kullanmayı babamdan az çok öğrenmiştim. Bu bir istiyordum. Etrafta dolanmaya başladık ne Kerim'den iz vardı ne de Doğukan'dan içimi iyice, şüphe kapladı. Omzumdan bir el tuttu çığlık atmama engel olamadım gelen Doğukandı içim rahatlamıştı fakat, o hic iyi gözükmüyordu nefes nefese, terlemis, korku dolu ve şok olmuş gibiydi . Onu ısırdılar. Bir tek bunu söyleyebilmişti. Kerim'den bahsediyordu içimi birden hüzün kapladı nefes alamadığımı fark ettim. En son Meryem'in elini omzumda hissetmistim, gözlerimi actigimda yatagimdaydim. Bugunun  yaşanmasını istemezdim, icimde ki burukluk sevdiğim bir kişiyi kaybetme hissi tarif edilemez bir etki bırakıyordu ne kadar güçlü olursan ol, o anda herşeyi bir kenara fırlatıp mücadele etmeye bırakmak geliyordu içimden şuan tek istediğim şey uyumak bir süreliğine de olsa bu lanet kabustan kurtulmak istiyordum.
Gözlerimi hafifçe araladım kaç saattir uyuyordum bilmiyorum ama beynim de yapışkan bir şey varmış gibi hissediyordum, toparlanmam gerekirken kendimi daha da halsiz hissediyordum. Yavaşça doğruldum mutfağa doğru yöneldim Meryemle Doğukanın sesleri geliyordu.
"Hayır toparlanır". Diyordu Doğukan sesinde çözemediğim bir şüphe vardı.

" Bilemiyorum çok seviyordu". Biraz duraksadıktan sonra "Hepimiz için çok kotu oldu fakat alısmalıyız". 
Meryem kapıya doğru baktı biran beni gördüğünü sandım. Onları cocuk gibi dinlemiycektim kalbimin üstüne siyah bir bulut çökmüştü hic birşey duymak istemiyordum. Elbette toparlanicaktim ben güçlü bir kızım kayıplara alısmalıyız belki ailemi bile kaybetmisimdir dedim sessizce . Yavaşça odaya gidip yorganı üstüme çektim hala yorgundum sağa sola dönüp durdum birden göz kapaklarım uykuya teslim oldu.