Γεια σας το όνομα μου είναι Άρια από το Αριάδνη είμαι 16 χρονών και τώρα θα πάω Δευτέρα Λυκείου έχω μια την Λυδία 11 χρονών και πάει Πέμπτη Δημοτικού. Και δύο μένουμε τα τελευταία 11 χρόνια σε μια κόλαση η αλλιώς ορφανοτροφείο. Όταν ήμουν 5 χρονών ε...
Έχουν περάσει 2 εβδομάδες που έχω ξυπνήσει και σήμερα επιτέλους βγαίνω από το νοσοκομείο. Μέσα σε αυτές τις εβδομάδες έγιναν πολλά με τον πατέρα μου τα βρήκαμε και θα πάμε να μείνουμε μαζί του και με τον Άρη να μην φεύγει από δίπλα τα πάμε αρκετά καλά επίσης τα κορίτσια από τότε που ξύπνησα είναι συνέχεια δίπλα μου και με το ζόρι να φύγουν. Αφού πλύθηκα και έβαλα τα ρούχα μου 👇
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Χωρίς την τσάντα)
Άρης: είσαι έτοιμη?
Εγώ: ναι πάμε του λέω και πηγαίνουμε προς το αμάξι του και βάζει μπρος για το σπίτι στο δρόμο κάνεις δεν μιλούσε μέχρι που έσπασα εγώ την σιωπή.
Εγώ: πως είσαι;
Άρη: μια χαρά αν και εγώ έπρεπε να το ρωτάω αυτό λέει και χαμογελάει. Έχει ωραίο χαμόγελο. Εσύ πως είσαι ρωτάει μετά από λίγο.
Εγώ: τώρα είμαι τέλεια μιας που δεν είμαι στο νοσοκομείο πλέον και γελάμε.
Άρης: έλα κατέβα φτάσαμε.
Εγώ: πολύ ησυχία δεν έχει?
Άρης: δεν ξέρω. Άντε πάμε λέει και προχωράει προς τη πόρτα.
Εγώ: από ποτέ έχεις κλειδιά?
Άρης: θα σου πω άλλη στιγμή.
Εγώ: οκ άντε πάμε.
Όλοι: ΈΚΠΛΗΞΗ.
Εγώ: ααααα παναγια μου τρόμαξα. Τι κάνετε εδώ ρωτάω ενώ τους αγκαλιάζω έναν έναν.
(Την μανου θα την έχω Έμμα)
Έμμα: ήρθαμε να σου κάνουμε έκπληξη και να σε καλωσορίσουμε.
Εγώ: ωραία τους λέω και χαμογελάω. Ο μπαμπάς?
Μάικ: εδώ είμαι κορίτσι μου μου λέει και τρέχω να τον αγκαλιάσω.
Εγώ: μου έλειψες πολύ μπαμπά μου μην μας ξανά αφήσεις.
Μάικ: και εμένα μου λείψατε και δεν πρόκειται να κάνω το ίδιο λάθος με τότε. Σας αγαπώ καρδούλα μου.
Εγώ: και εγώ σε αγαπώ. Λυδία έλα κι εσύ της λέω και έρχεται κάπως δυστατικά και την αγκαλιάζουμε.
Στοπ
Εδώ θα μείνει θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο μέχρι τότε φιλάκια 😘😘
