Belki bir gün belki bir hafta belki bir ay oldu bilmiyorum zaten neyi biliyordum ki ben kim olduğumu bile bilmiyormuşum gerçi bunu öğreneli de çok olmamıştı işte o zaman unutmuştum zaman kavramını. Nasıl olduğunu anlamadan tam toparlandığım zaman hayattan koca bir tekme yemiştim o kadar ağırdı ki bu tekme benliğimi kaybettirmişti bana. 28 yıldır tek emin olduğum bilgiye ters düşmüştü .Bu bana fazla ağır geldi toparlanamıyordum hala toparlanamıyordum.
Evimin sessiz koridorlarından geçerken aklımda sadece bu vardı tıpkı bir süredir olduğu gibi uzun süreden sonra ilk defa odamdan çıktığım için duvarlar tanıdık gelmiyordu .Her adımımda korkuyla dış kapıya yaklaşıyordum. Bir adım daha ve kapının önündeyim neden bu kadar uzun süredir zile basıyordu ki. Kapının önününe geldiğimde durakladım ama kapının arkasındaki kişi asla durmadı neydi bu telaşı kim bilir. Bir anlık cesaretle kapıyı açtım. Karşımdaki adamlar anında burnuma bir şeyler dayadı ben ne olduğunu anlamadan gözlerimi kapattım son duyduğum şeyde ,özür dilerim , sözüydü bu sözü Hoseok un ağzından duymayı o kadar istemiştim ki artık olmayan sesler duyuyordum
merhaba,canlarım sevdiniz mi bu kurgu bugün bir anda aklıma geldi ve soğutmadan yazıyım dedim . iyi günler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cingulomania/yoonseok
Fanfiction'Nedenini merak ediyorum Neden kendim olmaktan bu denli suçlu hissediyorum Neden beni bırakmak zorundaydı ki' (yoonseok) seme hoseok uke yoongi
