I Hate U || Choi Yeonjun

《11》

"Benim için bilmen yeterli Choi Yeon Jun.
Başkada bir şeye gerek yok"

Dedim ve orayı terk etdim

Kolay kolay affedemezdim

O bana güvenmemişti,

sadece tek isteğim gerçekleri bilmesiydi o kadar

Ağlamak istemiyordum ama lanet olası göz yaşlarım bir türlü durmuyordu

Asansöre bindim

Kapıyı çaldım

Rachel açtı

Rachelin kaşları havalandı

"Sen ne zaman çıktın?
iyi misin?"

Bir şey demeden içeri geçtim

Rachel:"lütfen Hwan Hee söyle ne oldu?"

HwanHee:"anlatıcam, ama şimdi sadece dinlenmek istiyorum"

Rachel birşey demedi, ben ise odama girdim

Islanmış olan kiyafetlerimi çıkardım

Ve yerine kuru kiyafetlerimi giyindim

Odamın perdesi açık kaldığı için çekmek istedim ama gördüğüm kişi durmamı sağladı

Yeonjun hala buradaydı

Kaldırımda oturmuştu

Eğilmiş ve parmaklarını saçlarına geçirmişti

Vücüdü titriyordu yani ağlıyordu...

Hemde çok şiddetle

Bu hali kalbimi acıtıyordu....

Yağmur gitgide artmıştı ve Yeonjun aynı şekilde oturuyordu

Odamın kapısı çaldı

"Gir"

Rachel içeri girdi

"Yeonjun ile birşey oldu değil mi?
Gördüm oturmuş orada"

Başımı salladım

Rachel:"anlatsana"

HwanHee:"Benden özür diledi"

Rachel:"sen ne yaptın?"

HwanHee:"dedimki bana inanman için,
gerçekleri öğrenmen için okul mu yanmalıydı?,
ölseydim mezarımın başına gelip aff mı dileyecektin?"

Ve diğer şeyleri anlatdım

Rachel:"sen haklısın,
sonuna kadar hak veriyorum sana ,ama Yeonjuna üzüldüm"

HwanHee:'peki ya ben?
O günlerimde ve düne kadar neler yaşadım ben! Umrunda oldu mu?"

Rachel:"tamam tamam haklısın,
üzme kendini.
Ama şunu söyle,
affedicekmisin?"