DOSTUM

Sıkıcı Bir Gün

Kim bu gerizekalı sabah sabah ! Lanet Shane huzurunu bozacak başka insanlar bul artık. Kapı kırılırcasına çalınıyor ve kapıyı açmam için kendini yırtıyor aptal çocuk. " Geldim beyin yoksunu sabret". Lanet çocuk çok sabırsız!. Kapıyı açtığım gibi üzerime çullanan Shane kahvaltı yapmak için evime gelmiş."Hadi gece kuşu saat kaç oldu ? Uyku bitti kahvaltımı getir buraya derhal sonra yarım saat daha uyku izni sana, hala bekliyor musun ?". "Defol git ne bok yiyeceksen ye uşak değilim ben kıçı boklu"."Chris tavuk kokuyosun sen berbattt !.". Bob amcanın kümesine girip tavukların altından birkaç yumurta çalmıştım. Ama güzel bi omlet on numara olurdu şimdi." Dostum birkaç yumurta aldım bakkaldan." Tabi hemen anladı olayı Shane. " Chris bob amca bi gün seni tüfeğinin üstüne oturtacak ver yumurtaları uykumu kaçırdın." Biz yerimizde duramayan iki lanet çocuk olarak kaldık hep ve öyle olmaya devam ediyoruz. Shane çok tembel iş yapmayı sevmez. Zor durumlarda veya kafası sıkıştığı zaman da aklını kullanır. Bizim için sıkıcı bir gündü bugun. Ama sıkıntı gerçekten büyüktü. Bob amcanın bir çiftliği var ve bizim evlerimize ulan uzaklığı 100-150 metre arasında değişiyor. Evimizde mağlum süt yumurta v.s eksik olduğu zamanlar gizlice birkaç yumurta veya bir iki sürahi süt zulalayıp gizliden gizliden uzaklaşıp eve geliyorduk ki bugun işin rengi değişti. Çiftliğe girdik Shane ile sessizce kümese doğru yaklaşıyorduk ki Bob amcanın ıslığıyla yerin dibine girmemiz bir oldu. Ve pusuya düştük, ikimiz de çok korkuyorduk bildiğiniz iki insan ayakta sığacak şekilde bir çukur hazırlamış ve biz de sazanlar olduk. Bob amca tüfeği ile yaklaştı. Fazla kızgındı. Ve cümleye şöyle giriş yaptı;

"Çekirge bir sıçrar iki sıçrar üçüncü de de sıçar çocuklar!". Biz özür diledik o delikten çıkarması için yalvardık ama onun ikinci cümlesi gerçekten çok korkuttu bizi;

"Shane seni mi vursam ilk yoksa Chris'i mi ? Shane bence de chris evlat." Demesiyle silahı chrisin kafasına doğrultması bir oldu.! Benim nefesim kesildi o anda Shane titriyordu. Ve ben atıldım hemen!...