Maid İnk Au || Errorink

=9=

Son bölüm ve 2. Sezon da olmayacak...

"RURU!"
"Geldim!"
Error, Ink'in yanına geldi, mutfaktaydı.
"Bu çikolata kağıtlarının buraya atma demedim mi?!"
"Üzgünüm, unutyom."
Ink ayakkabısını çıkarıp Error'un kafasına attı.
"Bir daha olmasın."
"Tamam, üzgünüm- hü-"
Ink mutfaktan çıktı ve arkasından bağırdı.
"EĞER ORADA BİR PARÇA BİR ŞEY GÖRÜRSEM KAFANI KIRARIM!"
"Tamaaamm."
Error güldü ve ipleriyle her şeyi 5 dakikada halletti. Sandalyeye oturdu ve çikolata yemeye başladı. Bir süre sonra Ink içeri girdi ve masanın yanına geçip masanın altına elini sürttü. (Attack on titan vibes) Altından toz parçaları düşüyordu. Ink'in gözleri kırmızıya dönmüştü. Error yutkundu ve kaçmak için hamle yaptı ki Ink, Error'u omzundan yakaladı.
"Nere gittiğini sanıyorsun Error?"
"H-Hiiç! Sadece şu kağıdı çöpe atacağım sonra dönerim Kiki!"
"Ben sonra atarım, şimdi biraz konuşacağız..."

10 dk. sonra...

"Nighty, gidip kontrol etsek mi? Error ve Ink'ten hiç ses yok!"
"Gerek yok Kills, Error kesin Ink'i kızdıracak bir şey yapmıştır. Bir şey olmaz. Buna karışmamız gerek bence."
"Tamamdır."
Killer, Nightmare'in kucağında oturuyor ve Nightmare Killer'ın başını okşuyordu. Üzerinde turuncu bir kimono vardı. (Black Butler vibes) O sırada Dust ve Horror oturma odasında konuşuyordu. Cross ise telefonda Dream ile konuşuyordu. Mutfaktan Error ve Ink çıktı. Error çok yıpranmış görünüyordu. Ink ise güümsüyordu.
"Bir daha asla böyle bir şey olmayacak değil mi Error?"
"E-Evet... Gomen- (üzgünüm-)"
Ve Error yere düşmüştü. Ink, Error'u kaldırıp odasına götürdü ve dışarı çıktı. Aşağı kata geçti ve Nightmare'in önüne geçti. Öne doğru hafifçe eğildi ve kalktı.
"Rahatsızlık için üzgünüm."
Sonra ise yukarı geri çıktı.
"Böyle biri bizimle olduğu için şansıyız değil mi Kills?"
Killer başını salladı. Kapının arkasında olan Ink gülümsedi ve yatağa, Error'un yanına geçti ve gözlerini kapattı.

Evet kitap burada bitti... Bu güne kadar benimle olan, yanımda hatta benim önümde olan tüm okuyucularıma teşekkür etmek istiyorum. Hepiniz benim için çok değerlisiniz. Beni bu bölümleri yazmaya iten herkese teşekkürler. Kendimi başka bir dünyada, kendi dünyamda bulmama yardım eden herkese minnettarım. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Evet bu kitap bitmiş olabilir ama sizin hayal gücünüz daha yeni başlıyor. Kitabı okuduktan sonra geri kalan senaryoyu siz getirebilirsiniz, kendi başınıza! Benim için siz de kendi hayal dünyalarınızın kapılarını açın, aynı benim gibi. Hepinizle teker teker tanışmayı çok isterim. Bu güne kadar benim yanımda olan herkesle tanışmayı. Dm her zaman açık, ne zaman görürsem o zaman sizinle konuşabiliriz! Hep boşum, ne olursa olsun okuyucularımla konuşmaktan, onları tanımaktan iyisi olamaz. Hem belki çok yakın arkadaşlar olabiliriz! Her neyse, konuyu fazla uzattım, üzgünüm. Kısacası; hepinize çok teşekkürler. Hepinize yapabildiğim kadar iyi fikirler ve bölümler sunmaya çalışıyorum, hepinizi çok seviyorum. Hepiniz benim canlarımsınız! Eğer buraya kadar okuduysanız, gerçekten iyi bir okuyucusunuz. Hepinize yeniden çok teşekkürler! Hoşçakalın...
Tüm sevgi ve saygılarımla: Marry Afton...