Birinin bir ilə yaşadığını,
Digəri yaşayırsa altmış ildə,
Birinin bir dildə başa düşmədiyini,
Başqası başa düşürsə yeddi dildə,
Necə olmasın mübahisələr?
Necə olasan axı fərqində?
Bu qədər illərin ərzində,
Özüm olmaqdan qorxduğum üçün,
Peşmanam.
Sonrakı peşmanlığın verdiyi fayda qədər,
Ümidim var çox şeyin düzələcəyinə.
Başa düşəndə yaşadığım travmaları,
Daha günahlandırmıram özümü də,
Günahlandırmıram heç kimi.
Ürəyimdə qalan son sözümü də,
Üfürürəm siqaretin son tüstüsüylə,
Buludları yastıq əvəzi borc alan bivec kimi.
Orxan Yaşar
