Embrace Your Flaws (Ongoing)

Chapter 1

Ang unang kabanata sa ating buhay ay nagsisilbing tuwa. Mararanasan kasi natin ang iba't-ibang kaganapan kagaya ng magmahal, masaktan, mabigo, mag-move on, mag-comeback, mag- let go, forget and forgive at tsaka magparaya. In order, for you to be happy.

At tsaka, saan ba kayo diyan sa lahat ng mga nabanggit sa mga nagbabasa nito?

Ako kasi yung tipo ng tao na kapag nasaktan katulad halimbawa ng simple crush lang sabi nila paghanga lang daw yun sa tao. Kapag mayroon nang kasintahan ang crush mo. Eh! Bakit ka nasasaktan? Matuto ka kasing mag- Let go yan palagi ang pinipili ko yung mag- let go at mag- move on sa buhay. In order, for me to live in a happy life yung wala kang iniisip na problema. Kaya kahit single ako at hindi kagandahan. I think proud ako sa sarili ko. Kasi kahit hindi man ako katulad ng ibang babae. I'm glad that I'm different.

Marahil marami sa inyo ang nagtatanong bakit iba ako sa lahat? So ito na nga! Wag na nating pahabain pa ang explanation ko. Simulan na natin ang kwento.

Simula pagkabata ay kinukutya nila ako matangkad daw ako. Marami nga nagsasabi na balik- balik sa pag- aaral daw ako dahil sa heigt ko. Hindi kasi naaayon ang heigt ko sa edad ko, kaya nila ako kinakatyawan.

"Pre, ayan na si Felicia oh!"

"Felicia!" Tawag nung lalaki sa akin sa likod ko.

Lumingon ako sa kanya mula sa kinatatayuan ko.

Si Drei lang pala isa siyang basketball player na mahilig magpafall sa mga babaeng katulad ko. Mahilig sa rebound, pagpapasa-pasa nga bola at marami pa siyang technique na kayang gawin na ikinasasakit ng feelings ng mga babae katulad nalang ng feelings ko. Ewan, ko ba't bakit ko crush ang mokong na to!

"Oh! Drei, bakit mo ako tinawag close ba tayo?" Pagsusuplada kung sabi sa kanya.

"Oh! Hala tinawag ko daw siya Pre!." Sabi niya sabay tawa ng may halong pag-iinsulto.

"Wag kang assuming You're not my type." Dagdag pa niya sabay walkout.

Akala mo kung sinong gwapo siya pa talaga may ganang mag- walk out dapat ako. Kaya hinabol ko siya.

"Drei psstttt. Hinto muna." Tawag ko sa kanya sabay habol.

Ngunit hindi siya lumingon.

Kung kaya't hinablot ko ang kamay niya dahilan na mapalingon niya.

"Felicia tama na okay! Don't touch my hand! You're not even use sanitizer. You're hand is so dirty malay ko ba na kakagaling mo lang nang CR, then you wash your ass** using your hand." Sabi niya na may halong tawa ulit at pagbabastos na mga salita.

"Ikaw ha! Hindi porket crush kita at inamin ko sayo nung una. Gaganituhin mo lang ako? I have an ego nasasaktan din yung feelings ko. Kahit papaano may pride din naman ako. Hindi porket hindi ako kagandahan at lalong- lalo na hindi papasa sa letching! Standard mo. Gaganituhin mo ako? Oh! Hala asa ka." Galit na sabi ko sa kanya sabay walk- out.

Matapos kung lumayo sa kanya ay umupo muna ako sa bench ng campus namin. At uminga ng malalim sumigaw na "I hate you" 100x hanggang sa mawala ang sakit at hatred ko sa kanya. Wala din akong tigil sa pag-iyak.

"Bakit nalang ba! Palagi nalang ako nasasaktan? Ganito nalang ba palagi ang mundo ko hindi man lang ba ako papayagan ng universe na maging masaya?. Tama na ending mo na to! Kay Drei. Wag! kanang umasa magbago ugali ng mokong na yun. Wag! MO NANG IPAGPILITAN ANG SARILI MO SA KANIYA HINDI SIYA DESERVING AT WORTH IT SA PAGMAMAHAL MO Felicia." I discuss all of it to my self. Nag seself- discussion ako without knowing na, may nakikinig pala sa argue ko sa sarili ko.