His Wife (On-going)

Prologue

Pasado alas nuebe na nang gabi hindi parin ako nakakauwi. Tinatawagan ko si Rupert, but he's not answering my calls.

I know he's too much angry right now. Halos takbuhin ko na ang daan para makarating agad. I know it takes an hour sa paglalakad papunta saamin, pero bahala na.

Lakad takbo lakad takbo ang ginawa ko hanggang sa makarating ako sa subdivision namin. Sobrang pagod na pagod na ako.

I still need to walk for 30 minutes bago makarating sa tapat ng bahay namin.

Isa lang ang klase ko sa hapon sa buong linggo yung iba ay pang-umaga lahat kaya nagtatrabaho ako para sa pag-aaral ko. Minsan, nagtu-tutor ako ng mga studyante para may madagdag sa ipon ko.

Hindi naman kami mahirap but I still need to work para sa sarili ko.

Pagkarating ko sa tapat ng gate, patakbo akong pumasok sa loob, halos masubsob na ako sa semento sa sobrang bilis.

"Ganito ba ang oras ng uwi nang isang estudyante?" Bungad sa akin ng asawa ko.

"A-ah k-kasi a-ano w-wala n-na a-akong m-mas-sakyan k-kaya n-nag---"

"What the hell are you talking about? Can u say it clearly?" Sigaw niya sa akin.

Pagod na pagod na ako kaya utal utal na ang mga sagot ko.

Hininga muna ako ng malalim bago sumagot.

"Kasi wala nang masasakyan noong pauwi ako."

"Wala kang masakyan kasi naglalakwatsa ka. Your going out with your boys instead of coming home early. Mas inuuna mo yang paglalandi mo."

Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya.

I don't know why he is treating me this way.

Parang wala siyang tiwala sa akin.

"And look at you? Anong itsura yan? You look like a beggar...    Can you go upstairs and clean your self? You're so gross."

Napaiyak ako sa sinabi niya.

Bakit ganito niya ako tratuhin?

Parang isang basura lang ako sa kanya.

Pero kahit na ganito siya sa'kin mahal na mahal ko parin siya.