•Ve sen Mayıs ayının en güzel yağmuru.
Yine dalmıştım düşüncelere ...
- Bir dilek balonu uçursaydık seninle mesela aynı dileği tutmazdık belki aynı kişiler için düşünmezdik o hayalleri bekli ama o Dilek balonunu tutarken ki heycanı hevesi paylaşırdık.
Sırtımda bir elin dürtüsüyle uyandım sanki derin düşünceler mi desem derin hayallere mi daldım ? Daha adlandırmaya bile dilim varmıyordu.
Hemen elin olduğu yöne doğru döndüm Sıla "Noluyor?" Dercesine bakıyordu gözlerimin içine. Cevaben omuz silktim bişey olmadığını belirtmek için.
Oysa yine bir Mayıs ayıydı rüzgar usul usul yüzüme vururken belkide birazdan yine geçen yıl ki gibi yağmur damlaları düşecekti saçlarıma . Belki yine o olsaydı yağan yağmur yine ikimizi ıslatacaktı. Ama belkilerin umut vermediği bir Mayıs ayıydı işte.
O gideli tam bir yıl oluyordu ...
12 ay 365 gün 56 hafta binlerce geçmek bilmeyen saat. Ama gerçi bedenen yanımda olan bir adamın gidişi sadece sembolik değil miydi?
Oysa seviyor gibiydi mutlu olduğunu söylerdi
Sevdiğini de söylerdi. Yia o çok güzel bir oyuncu yia ben gerçekleri görmek istemeyen aptal aşık rolündeydim.
Röller değişti mi bilmem ama olan sevgim hiç değişmedi ne olursa olsun değişmesi için ne yapsam da gidemedi o bir türlü kalbimden.
Bizimkiler sohbeti iyice koyulaştırmıştı.Aslında ben biraz neşeleneyim diye yapıyorlardı. Hala bana kıyamayan bir kaç değerli insan vardı , kıyamadığını söyleyen bir kaç insan.
Birden silkindim bende atladım sohbetin arasına .
-Pamuk şeker yiyelim mi ?
dedim ve yüzümdeki minik gülümsememle suratlarına baktım. Mustafa , Dilan , Nisa ve Sıla aynı anda bana dönüp şaşkınlıkla karışık bir gülümsediler . Centilmen kankam Mustafa tabikisi de atıldı ve pamuk şekerleri alıp geldi.
Yemeye başladık :)
Pamuk şekerimi alıp çimlerden kalktım yürümeye başladım . Arkamdan şapşiklerimde geliyorlardı . Bir ormandaydık toplandık küçük bir parkın yanında oturuyorduk .
Onlar benim her hareketime şaşırıyorlardı bende onalar beni düşünmeyi bırakmaları için hiç bir şey yokmuş gibi davranıyordum. Bir yıldır yıkık gibi davranıyordum ama galiba gerçekten yıkılmıştım.
Bir yıl önce ;
Ayla diyerek bana seslenmişti Yiğit ,
" Ayla pamuk şeker yer misin? "
Başımı onaylarcasına salladım. Hemen alıp yanıma geldi . Yemeye başladık .
İkimizde hızlıca yemiştik galiba ikimizin de suratına bulaşmıştı. Birbirimize döndüğümüzde ikimizde gülmeye başladık. Çok huzur dolu bir hava vardı dışarda . Yüzümüzü ıslak mendille temizledikten sonra Yiğit ayağa fırlandı benide elimden tutuğu gibi çimlerden kaldırdı .
Çok aniden çektiği için küçük bir çığlık atmıştım oda buna karşılık kahkaha attı tabi. Beni şaşırtmaktan hoşlanıyordu sanırım.
Yürümeye devam ederken birden yüzüme bir yağmur damlası düştüğünü hissettim. " ay ..." dedim bir anda . Yiğit hemen bana döndü sol eliyle yanağıma düşen yağmur damlasını sildi.
Yüzümü sildiği elini de tuttum ve
yüzümü göğe doğru dönüp
ikimizide döndürmeye başladım. Kulağa delice gelebilirdi ama o an yaşadığımız çocuksu mutluluğun resmini ben bile tarif edemezdim. Ve sanırım ne tekrarı ne de benzeri yoktu, olmayacaktı da.
Ağaçlık alandaki o parkta neredeyse bizden başka kimse yoktu .
Yağmurun altında sırılsıklam olana kadar dönüp dans ettik denilebilir. En son yiğit beni sıkıca sarmalayıp uzunca sarıldı .
Sanırım o son içten sarılışıydı...
Bugün;
Oysa yine yağmur yağmasını ne kadar isterdim diye geçirdim içimden. Dileğim kabul olmuşçasına yine gökten bir damla yaş düşmüştü yanağıma ama aynı değil di yanağıma düşen o yağmur damlasını silen bir yiğit , o yağmurun altında sırılsıklam olana kadar duracağım kimse yoktu çünkü kimse o değildi.
Bizimkiler dönelim derken ben biraz göğe baktım yüzüm ve saçlarım ıslanıyordu yavaşça.
" Mayıs aynın yağmurları artık bizi ıslatamaz"
ROPE
Sizce giriş nasıl ?
Esas kızın Mayıs ayından kasti ne olabilir?
Her an herşey olabilir bakalım neler yaşanmış.
Diğer bölümde görüşmek üzere şağlıkla kalın. :) <3
