Inner Voice

On Sekiz

Bugün çok dalgındın, bir sorun mu var?

Ödev için yardım lazımsa eğer...

❝Sana bir şey sormalıyım, Zayn ve bana dürüstçe cevap vermeni istiyorum.❞

Bu konuşmanın sonunu iyi görmüyorum.

Pekala, sor.

❝Bunu nasıl yapıyorsun? Yani şu anda yaptığımız şeyi. Ve neden benimle konuşuyorsun?❞

Sayı saymayı bilmediğini düşünüyorum.

❝Alay etmeyi kes ve bana cevap ver, lütfen.❞

Tamam, peki.

Bu şey küçüklüğümden beri var, nasıl olduğunu ben de pek bilmiyorum ama annem psişik olduğumu ve bunu insanlardan saklamam gerektiğini söyledi çünkü eğer birileri öğrenirse beni alıkoyarlarmış. Yedi yaşındaydım ve çok korkmuştum, ailemden ayrılmak istemiyordum ve bu yüzden herkesle arama mesafe koydum.

❝Zayn...❞

Sonra üniversiteye başladığım ilk gün seni gördüm, sınıfa girdiğin anda parlak bir ışık yaydın etrafına ama benden başka kimse fark etmedi bunu. O andan itibaren bir yılımı seni izleyerek geçirdim. Hep yalnızdın, bazen konuşuyordun ve kendi dünyanda kaybolmuş gibiydin. Artık daha fazla sabrım kalmadı, Teressa, benim birisine ihtiyacım var.

Sana ihtiyacım var.