ᴡʜɪᴛᴇ ʜᴇᴀʀᴛꜱ •Taelice

2.6

Bol bol yorum yapın lütfen, yorum yapmayınca yazasım gelmiyor. Oy da vermeyi unutmayın 💕

Şu son bir kaç ayda, başıma o kadar çok şey gelmişti ki. Yorulmuştum.

Her ne kadar bu kadar yorucu olsa da Taehyung'u da kazanmıştım. Bu işin sanırım tek güzel yanıydı.

Kafam, düşüncelerle doluydu. Gözlerim kapalı olsa da uyumuyordum. Yanımda, uyuyan Taehyung'a doğru döndüm.

Çok güzel duruyordu.

Gözünün üzerine gelen saçını hafifçe sağa doğru ittim. O ne söyleyeceğimi bilmiyordum.

Bana inanır mıydı ?

Ben bile hâlâ bazı şeylere inanamazken ?

Ama göz de yumamazdım.

O kadar çaresiz kalmıştım ki, ne yapacağımı kestiremiyordum.

Kimsenin amacını anlayamıyordum, kime güveneceğimi bilmiyordum.

Korkuyordum.

Gerçekler artık doğruymuş gibi gelmiyordu. Belki de oyun sandığım da bir oyundu ?

Taehyung'a bakmak için açtığım gözlerimi tekrar kapattım. Uykum da gelmiyordu. Ve saat da erkendi. Ama bu sefer yatağımdan çıkmamak da kararlıydım.

**************

Yüzümde hissettiğim bakışlar ile ya da gördüğüm kötü rüya ile- gözlerimi hafifçe araladım. Taehyung üzerime doğru eğilmişti. Uyandığımı fark edince ise geri çekildi.

Dudaklarında ki tebessümü görmek çok hoştu. Benim aksime onun mutlu olması güzeldi.

" Günaydın " diye mırıldandı.

Saçları dağılmış ve uykulu hali ona garip bir çekicilik katmıştı. Bu her sabah gördüğüm bir görüntü olsa da asla doyamayacaktım.

" Sanada " dedim.

Çıplak göğsü her ne kadar ilgimi fazla çekiyor olsa da yüzüne odaklandım.

Ne yapacağını bilmiyordum. Ona söylemelimiydim ?

Evet

Ama bana inanır mıydı ?

Hayır ?

Benim, düşüncelerle dolu, rahatsız yüzümü fark etmiş olacak ki kaşları hafifçe çatıldı. " Sorun ne ?" dedi.

" Hiç bir şey " dedim onun yüzüne sahte ama gerçekçi bir tebessüm ile.
" Sadece bir kabus gördüm "

Ona şimdi bir şey söylemeyecektim.

Ama bu işi halletmeliydim de.

Yüzü az öncekinin aksine edişeli bir hâlâ büründü. " Kabus mu ? Ah bebeğim " dedi ve beni kendine çekti. Onun göğsüne ki yerimi almışken, saçlarıma bir öpücük kondurdu.