zaaf || İlbat

11

(BATUHAN)

kapıyı açamamıştık hiçbir şekilde

Batuhan : açılmıyor imkansız

İlayda : napıcam ben şimdi ya

Batuhan : benim odada kalırsın

İlayda : saçmalama bu odada olduğumu öğrenen olursa neler olur haberin varmı

Batuhan : öğrendirtmeyiz o zaman halledicez bak içeri gir şimdi çok ses oldu biri uyanırsa yanarız.

içeri geçmiştik ilayda yatağın bir köşesine bende bir köşesine oturmuştum

İlayda : özür dilerim seni zor duruma soktum

Batuhan : saçmalama öyle bir şey yok

Batuhan : yarın sabah sen odada durursun ben aşağıdan yedek anahtar bulamaya çalışıcam illa ki vardır sonra getiririm ve açarız.

İlayda : ne kadar teşekkür etsem az sana biliyomusun

kollarını açarak bana sarıldı bende ona sarıldım keşke zaman dursa ve hep böyle kalabilsem . onun yanında yalnız hissetmiyorum içim her defasında daha heycanlı ve huzurlu oluyordu tarif edemiyordum yaşadığım şeyleri gel gör ki bunları söylemeyemiyordum hislerim karışılıklı değildi belki de..

kollarından ayrıldıktan sonra bazanın başlığına sırtımızı yasladık ve sadece dümdüz bakıyorduk.. kendi ellerimizle oynuyorduk zaten tek kaldığımızda ikimizde bunu yapıyorduk genelde..

İlayda : bileklik hala kolunda bakıyorumda

Batuhan : hep olacak

İlayda : ne düşündüğümü bilmiyorum

Batuhan : bende bilmiyorum

ikimizde bir anda gülmeye başlamıştık

İlayda : aynı yerdemi yatıcaz

Batuhan : istersen yerde yatabilirim

İlayda : salaklaşma

Batuhan : bir şey olmaz insan yemiyorum merak etme hhahaha

İlayda : heağeh çok komik

Batuhan : survivora gelmeden önce birine aşıkmıydın?

İlayda : ne alaka şimdi bu soru

Batuhan : merak

İlayda : hayır uzun süredir duygusal şeylerden uzak durmak istedim doğru kişi olmadığı sürece aşk duygusuda saçma

Batuhan : hiç doğru kişiyi bulamadın mı

İlayda : hayır bulmuş gibimiyim hahhahah sen?

Batuhan : belki bulmuşsundur :) bende bulmuşumdur..

İlayda : belki..

baya bir sohbet etmiştik

Batuhan : uyumaya ne dersiniz ilayda hanım sabah operasyonumuz var