Hoofstuk 2 - Giel

96 2 1
                                    


Ik wil het liefst zijn hand weg slaan, maar Giel kijkt naar ons en ik weet dat het einde tocht is als ik ook maar iets doe wat Giel niet wilt. Ik loop door en voeg me bij de groep klaar om te horen wat de verhalen zijn rond dit klooster.

---

Thomas praat tegen Mena. Dit is niet waar ik op had gehoopt toen ik zei dat ze mee mocht. Ze is 17 en moet zich ook als een 17 jarige gedragen. Ze is een student die iets wilt leren, daar merk ik vrij weinig van op dit moment. Ik voel het kaartje nog in mijn zak zitten. Het was de bedoeling dat ze mee mocht en misschien ook mocht overnachten. Niet alleen, maar met een van ons. Dat wilde ze heel graag, ik snap het, maar die kans heeft ze zelf verpest. Ze heeft haar ouders niet verteld dat ze mocht overnachten. Thomas gaat naast me staan en Mena blijft achter Jochem, kijkend hoe hij filmt. Ik zie dat ze af en toe naar mij kijkt en bedenk haar geen aandacht meer te geven. Ik draai mijn rug naar haar toe en luister naar de twee inspecteurs.

"We zijn hier inderdaad al een keer geweest ja. We hebben erg veel waargenomen. Ik heb eigenlijk afgezworen hier niet meer te komen" zegt Petra "De ervaringen die wij hebben gehad en ook op beeld hebben staan zijn niet erg prettig." "Wat heb je dan ervaren? Kun je dat omschrijven?" vraagt Giel nieuwsgierig. "ja.. Aanraking. Er zijn ook hekserijen geweest. Toen wij aankwamen stonden er ook waxinelichtjes en.. pentagrammen" Zegt Petra. "Wow, dat is wel eng" zegt Thomas. Petra knikt "Ik ging er midden in staan. Dat is natuurlijk niet erg slim. We hoorde kinderen huilen en schreeuwen" gaat ze verder. "beneden is het waar het ook echt gebeurde. Daar ben ik aangeraakt, of zelfs geduwd. Ik voelde een por in mijn rug" ze doet de beweging na. "Ik denk dat we even een kijkje gaan nemen" zegt Stefan. "Ja, ik ben gewoon erg benieuwd naar de locatie. We hebben nog niet gezien hoe het eruit ziet" zegt Giel. De camera's gaan uit en we volgen de onderzoekers naar de locatie.

Jochem praat tegen Mena en vertelt hoe wat over het filmen en de camera's. Thomas komt naast me lopen "Wat gebeurde er precies in de auto?" vraagt hij. "Ze werd gebeld door haar moeder, Ze had niet vertelt dat ze mee ging met overnachten" zeg ik. "Helemaal niet? ze weten wel dat ze mee ging met filmen?" vraagt hij, ondertussen haal ik het kaartje met mena haar naam uit mijn zak. "Ik heb haar moeder vertelt dat ze niet meegaat met overnachten. Ze blijft bij twee van ons in de camper" zeg ik. "Is dat niet een beetje ver?" vraagt Thomas. "Ze is hier om iets te leren en ik heb geen zin in gezeik, Ik heb het haar moeder belooft. Die wilde niet dat ze mee ging, daar houd ik me bij" zeg ik. Thomas kijkt om en kijkt terug "Van mij mag z- "Het gaat niet om wat van jou mag. Het gaat om haar ouders die het niet fijn vinden als ze meegaat" zeg ik en stop het kaartje terug in mijn zak.

Thomas loopt naar Mena en praat tegen haar. "Ik vind het een goede keus van je" hoor ik Stefan opeens naast me. "Je begrijpt het wel.. Thomas is er duidelijk niet helemaal mee eens" zeg ik. "Ik snap Thomas een beetje, maar het is geen ramp dat ze niet meegaat met de dropping" zegt Stefan.

Ik zie Jochem en Mena ons inhalen om wat sfeershots te maken van het klooster. Jochem helpt Mena met het filmen. Ik zie Mena glimlachen en ben blij dat ze luistert.

Het klooster ziet er heel griezelig uit. Zelf in het daglicht. Dit belooft nog wat voor vanavond. Het klooster is erg vervallen en begroeid met bladeren. "Het ziet er niet heel vriendelijk uit" zegt ik. "Het ziet er wel spooky uit" zegt thomas als we verder lopen.

We volgen de onderzoekers een trap op "Dit is de entree geweest?" vraag Stefan. "Ja, klopt, dit was de hoofdingang" zegt Petra als we naar binnen lopen. Ik voel rillingen over mijn rug. Jochem begin weer te filmen achter ons en Mena blijft netjes achter de camera. "Wat is nu het gevoel dat u heeft als u hier binnen staat?" vraagt Stefan. "Ik begin wel een beetje te trillen" zegt Petra als ze wat rond kijkt. "Het is wel een vrij heftige locatie" zegt Stefan als hij rond kijkt. Ik zie dat het dak al een stuk naar beneden is gevallen doordat de balken verrot zijn.

"Laten we kijken of we al iets kunnen vinden" zegt Thomas en hij geeft de EMF meter aan Petra. Ze houd hem voor zich en de lampjes gaan te keer. "Ik krijg hier wel wat kippenvel van" zegt Stefan. "Ja, dit hadden wij dus de hele nacht door" zegt ze. "Kijk dan.. Dit is echt lijp ouwe.." Thomas draait naar mij en ik knik "Ik heb dit nog nooit gezien" zeg ik. Ik kijk om en zie Mena naar mij kijken. Ze kijkt amazed en ik weet dat ze hiervoor mee wilde. Ondanks ze net even moeilijk was in de auto, gedraagt ze zich goed nu. Ik wil haar misschien wel een kans geven om mee te gaan met een van een met de drop.

"En wat is dit precies voor meter?" vraagt Stefan nieuwsgierig. "Dit meet identiteiten" zegt Petra en draait het apparaatje naar Stefan "Als wij hem aanraken, gebeurt er niks" zegt ze als ze haar hand eromheen beweegt. "Maar, als er iets van identiteit erbij komt, gaan de lampjes aan, hoe meer lampjes aangaan, hoe dichterbij ze staan" zegt ze. "Wow, dat is wel heel interessant" zeg ik. "Ik merkte ook, toen ik naar binnen kwam, dat ik een hele zware druk kreeg" ze houd haar hand op haar borst. "Oh, dat is heel naar" zegt Thomas. "Laten we gaan kijken in de kapel" zegt Stefan. Petra knikt "De plek waar ik het liefst niet wil komen" zegt ze als we haar volgen naar de kapel. "Omdat u daar de nare ervaringen mee heeft gemaakt?" vraag ik. "Inderdaad" zegt ze. We lopen het kleine trapje op en lopen een grote kapel binnen. "Wow, dit is wel groot" hoor ik Stefan zeggen "Dit wordt echt ellende vanavond" zegt hij. Petra loopt verder de kapel in "Hier stonden de kaarsen" zegt ze en wijst voor haar op de grond "Hier waren ze neergezet, Alles wat niet goed is, wordt daar in gedaan" zegt ze. "Weet u ook wat hier heeft gestaan?" vraagt Stefan, wijzend naar de plek achter hem. "Daar heeft het altaar gestaan" zegt Petra. "Dus dit was echt een klooster" zegt Stefan. "Ja.. ja inderdaad.. Daarnaast heeft mijn vriendin die medium is.. heeft gevoeld daar hier kinderen op het altaar hebben gelegen. Ze zijn misbruikt en vanalles mee gedaan" zegt ze. "Jezus.. dat is wel heftig" zegt Thomas. Ik kan niet geloven wat ze net zei. Kinderen misbruikt op een altaar in een klooster. Ik wist dat deze plek eng was, maar dit is wel erg heftig. "Is dit ook de plek, waar de meeste activiteit is?" vraag ik nieuwsgierig. "nou.. De meeste activiteit is hieronder" zegt ze. "Oh, ja je kan nog naar beneden" zegt Stefan. Thomas grinnikt er een beetje om. Petra loopt voorop en brengt ons naar de kelder. We moeten via buiten omdat het half op instorten staat.

Bij de kelder aangekomen zijn er twee ramen waar we doorheen moeten. Petra klimt er al doorheen. "Waarom moeten we hier nou weer doorheen?" vraagt Stefan "Ja, waarom" vraag ik. "Normaal zou ik gewoon zeggen, nee.." zegt Stefan. Ik lach van zijn reactie "Dit is de kelder.. dit zit onder het altaar" zegt hij. Ik realiseer me wat hij zei "Nee, echt?" vraag ik geschrokken. "Ja, precies eronder. Hier heeft ze dus dingen meegemaakt" zegt Stefan, voordat hij door het raampje klimt. Ik klim erachter aan en krijg gelijk rillingen over mijn rug. Dit is inderdaad niet zo'n fijne plek.

De drop [stuktv fan fictie]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu