BODRUM🕸️

~Durgun Günler~

} Eftalya ;
Sabah : 06:36

  Yatağımda başımı dizilerimin üstüne koymuş oturuyordum. Gözlerim kısık bir şekilde kardeşimi izliyordum.Dün gece her zaman ki gibi geç yatmasaydım biraz zinde uyababilirdim.
   Kumru çoktan uyanmış kıyafetlerini giymiş ve artık saçlarını mükemmel yapmak için uğraşıyordu.Aynada kendine bakarken kafasını çevirip "Talya artık kalkar mısın ? Senin yüzünden bende geç kalıyorum." dedi. Kumru beni hep erkenden kaldırır. Bende tabi zamanı değerlendirip en azından yatağımda oturarak kısık gözlerle ayılmaya çalışırım.
   Yatağımın yanındaki komidine uzanıp telefonumdan saate baktım.

Zorlada olsa yataktan kalkmıştım. Üstümü giyip, aşşağıya inmiştim. Herkes kahvaltısını bitirmek üzereydi. Masaya oturunca annem kahvaltımı getirdi.
-Ben kendim alırdım.
+Sana bıraksak bir salatalık bile almıycaksın.
-Midem bulanıyor deyince anlamıyorsunuz çünkü!
Babam bir anda bana hak verdi;
~Tamam, bugünlük yemesin, saat geldi zaten. Hadi siz arabaya gidin. Bugün sizi ben bırakıcam.
Babama tatlı bir şekilde gülümseyip masadan kalktım. Yorgun bir şekilde arabaya yürürken sebepsizce suratım asılmıştı. Kardeşim yine çok pozitifti. Koşarak arabaya binmeden önce çocuksu bir şaka yaptı. "Sona kalan dona kalır". Ve bir dakikalığınada olsa ondan iğrenmemi sağlamıştı.
~Okulda kimseyi sevmezdim. Hiç arkadaşım yoktu. Ama ben bunu seviyordum. Yanlız olmayı...
Bi gün sınıfa yeni bir kız geldi. Görünüşü bana benziyordu. Suratı asıktı. Sanki hayattan bir beklentisi kalmamış gibiydi.
Ve bir anda dedim ki "Bu kız tam benlik". Hayatımda ilk defa arkadaşım olucak gibi hissetmiştim. Heyecanlanmıştımda. Ama aklıma bir soru takıldı. "Benim gibi biri, yine benim gibi biriyle arkadaş olmak istermiydi?". Bu karmaşık sorunun cevabı tabiki umrumda değildi. Ama yinede merak etmiştim...
***

Eve geldiğimde çantamı bir kenara fırlattım. Yatağıma uzandım. Kulaklıklarımı takıp şarkı dinlemeye başladım. Ayrıca camı da açmıştım. İçeriye giren rüzgar, perdenin uçuşması ve müzik. Bu üçlü beni öyle iyi hissettiriyorduki. Tabii rahatımı biri bozmazsa!
İçeriye birden kardeşim daldı. Yanıma oturdu ve babamla ilgili sorular sormaya başladı.
+Babam üzgün ve sinirli gibiydi noldu biliyor musun? Bugün işe de gitmemiş. Yani erkenden gelmiş. İşte biriyle kavga etmiş çünkü.
-Kendi sorduğun soruya kendin cevap veriyorsun Mine. Rahat bırak beni.
Kardeşim gözlerini döndürerek odadan çıktı. Kapıyı çarparak kapatınca arkasından "babamıda" (rahat bırak) diye bağırdım.