N.A

#8

"Nje dileme e cuditshme por edhe e bukur mbi te gjitha,kjo ish e verteta e saj,konfuziteti qe pershkonte teresine e brendise se saj shpirterore".

Nje vajze e urte,nje nerd qe askush nuk e ka trajtuar asnjehere ne menyren qe meritonte,por ndoshta ajo ishte edhe dicka akoma edhe me e vlefshme sesa te tjeret mendonin.Perse u shpreha me diicka e jo dikush? Epo,ate do jeni vete ju qe do e zbuloni.

-Erdhe bije?,degjohet zeri I ngrohte I nje gruaje disi te dashur e te kulturuar po ne dukje edhe ajo femra tipike e atij qyteti,nje femer e vuajtur banuese ne makthin e kujtdo te transferuar aty.

-Po mami ,erdha.Uff sa u lodha ,vazhdoi te thoshte ajo teksa u rehatua ne kolltukun e rehatshem e te bute te I cili gjente qetesine e humbur nga gjithe ngjarjet e ndodhura ne ate periudhe,qe ngaa nisja e vitit shkollor.Por,realisht qe Artemise nuk dukej aspak sikur te ishte e prekur nga ndonje situate ,kjo sepse ish mesuar qe me mire eshte te perjetonte gjithcka Brenda vetes e te mos ua tregonte te tjereve ato cfare ndodhnin,keshtu I kishin thene edhe pse mbase nuk duhej te ndodhte ne kete forme reagimi I saj,permes heshtjes e nje buzeqeshjeje femijerore.

-Si po te duket shkolla? A ke njohur ndonje shoqe te re,je cuar ne mesim ,sa active ke qene ne edukim fizik se e di une qe ke ndrojtje nga shoket e klases ti e nuk luan si gjithe te tjeret?(ia nisi mami I saj me ato pyetjet qe I bejne gjithmone mamate,vetem se kjo kishte dicka te vecante ,duhej medoemos te shqetesohej,pasi behej fjale per Kolngsik).

-Gjithcka ecen mire ma,asnje problem,tha  Artemise ne menyre mekanike sic kishte thene edhe 8 vite me pare.

-E shume mire,eja te hash tani se kam pergatitur taven me peshk ,nga ai peshku I madh qe ke qejf ti ,po deshe shtojme edhe pak leng limoni dhe bejme edhe nje sallate ,si thua?,pyeti ajo .

-Nuk kam uri,per me teper qe une nuk ha kurre ne kete orar ma,ti e di kete.

-E di,por ne kete zone te gjithe hane ne kete orar bija ime,pra nuk eshte se do te  na pyese ndokush neve nese duam apo jo te ushqehemi tani apo paksa me vone.(u pergjigj mami I saj nderkohe qe nxjerr taven nga furra dhe e vendos  mbi tryeze).

-Mos me thuaj qe duhet edhe te lajmerojme ata se cfare po hame?,tha Artemise e inatosur ne maksimum duke hedhur veshtrimin nga aparati ngjitur tyre qe pulsonte nga momenti ne moment.

-Keshtu funksionijne gjerat ketu,nese nuk te pelqen ,skemi cbejme .

Pas disa minutash....

-Jam e zhgenjyer nga ty ma,nuk e prisja qe te braktisje babin per nje vend si ky,kaq I frikshem le qe eshte edhe super I cuditshem njehere ,edhe njerezit jane te tille.Kam nje shoqe qe vetem shoqe nuk mund ta quash,e cila mbeshtetet nga te gjithe edhe pse eshte nje njeri fallso qe flet kot e fle me te tere idjotat e shkolles,tha ajo.

-Edhe??Kush je ti moj bije qe te dalesh perballe tyre,perballe njerezve qe jane te tille sepse te tilla jane edhe rregullat e lojes? (Loja= shoqeri)

-"Pikerisht,me fol me shume per keto rregulla ,me trego pak me teper per kete vend te lutem ma,vzhdoi te kembengulte ajo,por pa rezultat.

Nje mesazh vjen ne celularin e saj nga nje kontakt I panjohur,duket si zeri I atij idiotit qe I kish dorezuar letren te cilen Artemise as qe e kishtee marre mundimin ta hapte.

Mire qe dergoi mesazh,po pse pikerisht mesazh zanor nuk e marr vesh,tha ajo me vete.

-Ti duhet qe heret ose vone te perballesh me te verteten,keshtu qe do ishte me mire te hapje ate leter,tha ai.