That GHOST in Section Henry

Ghost 11

SAMANTHA'S POV

"OK that's all for today, Dismiss!" Rinig ko ang mga ingay palabas sa loob ng classroom habang nakapaikit ako at nakasandal sa dingding sa pinakadulo ng silid aralan

"Malapit na magpasko!"

"oo nga, saan mo balak magbakasyon?"

unti-unti kong iminulat ang mata ko at tumingin sa labas ng silid

two friends- no scratch that, two bestfriends, planning for their Christmas vacation.

haiyst.

"ang lalim, pwede sisidin?" Napatalon naman ako ng kaunti dahil sa gulat at nilingon si David na may supil na ngiti

bumalik ako sa pagkakasandal sa pader at timingin sa kesame.

"why do I feel empty again?"humarap ako sa kaniya "why do I feel lonely again?" he's just looking at me intently "Why-" naputol ang dapat kong sasabihin ng bigla itong nagsalita

"first of all you're not lonely" saad nito at lumapit ng kaunti saaken bago sumandal din sa dingding.

"andito ako, second" lumingon siya sa'ken at may nakakalokong ngiti ito "if you feel empty then let me get inside you"

Napatigil naman ako ng biglang narealize ang sinabi niya

"You see- "

"bastos!" !garang sigaw ko at nagpapadyak na lumabas sa silid

"Hey! That's not what I meant!" Tawang tawa pa ito

napailing-iling na lang ako at nagpatuloy sa paglalakad

I am a bit okay now, tho.

"bat pa kasi kailangan niyang sabihin yun?"napahilamos naman ako gamit ang mga palad ko.

I'm pretty sure that my face is now red, as red as the tomato

haisyt

malapit ng mag n-november, at talagang malapit na ang pasko.

I hope matapos na tong nangyayari sa buhay ko ngayon-

DAVID'S POV

I can't stop laughing

ang cute- I mean- ah basta haha she looks so-  uhm haha nevermind.

"dude! kanina ka pa nagpipigil ng tawa diyan"napasimangot naman ako sa pagsuway ni Angelo sa'ken.

nasa cafeteria na kami.

sakto kasing pag-alis ni Sam kanina ay ang pagdating nina Angelo at Jeno sa classroom para sunduin ako

"yeah and that's creeping me out"Jeno hugged himself "Dude, you're acting Like a scared gay" nakangiwing saad ni Angelo at lumipat ng upuan malapit sa'ken.

"fafa Angelo naman eh" Jeno pouted.

humawak naman si Angelo sa braso ko at ilang mura ang kumawala sa bibig nito

"he's creepy" nulong nito at biglang kinain ng buo ang cupcake, na siya ding kina-ubo niya.

"hahaha come here fafa, I'll help you" pangaakit ni Jeno.

"f-uck!" Angelo cursed then left our table, habang si Jeno naman ay walang tigil sa pagtawa.

napailing-iling na lang ako at napag-desisyong umalis sa table namin at hanapin si Sam

Alam kong may malalim na iniisip ni Sam, something or omeone maybe is bothering her

So today is Friday, and tomorrow is saturdat so why not take Samantha for a date- er just gonna take her out because wala lang, siguro para na din makalimutan niya ang mga problema niya kahit isang araw lang.

don't get me wrong, I don't like seeing Samantha cry or something that makes her looks sad and problematic.

I just don't know why.

why am I acting like this towards her? maybe because.. because I am just too desperate to know what really happens between the death of Samantha and the cause of Dayanna being on comatose.

ipinilig ko ang ulo ko at naglakad-lakad hanggang sa makarating ako sa garden.

the place where we found our first clue

Bumuntong hininga ako

it feels so realxing in this place, but still no Samantha on the spot

"looking for me, Mr scaredy pants?"I instantly looked at the girl who just called me Scaredy pants

like the h-eck? no one dared to-

"woah woah chill,  what's with that glare?" pilit ko namang itinatago ang ngiting gustong kumawala sa labi ko

seeing Samantha raising her two hands and with the sign of Defeat makes me wanna laugh

"You're smiling!" sigaw ni Sam habang nakaturo sa bibig kk

Napailing naman ako at tumabi sa bench kung saan siya nakaupo.

"sooo are you okay?" patanong na saad ko

"yeah, I guess?" nakangiwing saad niya.

"why are you not sure?"

bigla naman akong nataranta nang makita ang pagyuko ni Sam at ang pagkapit nito sa laylayan ng skirt na sout niya

"Sam?"nagaalalang tanong ko.

"I'm fine, may mga iniisip lang" nagbuntong hininga muna siya at nakangiting humarap saken.

there she goes again, showinf her fake smile tsk

"fine" tumayo ako at naglakad na palayo pero bago pa man ako makalabas mismo sa garden ay huminto ako at humarap sa kaniya.

"I'll be meeting you tomorrow Samantha" saad ko at tumalikod na bago umpisahang maglakad na ulit paalis

nagtatampo ako. and f-uck! I mean it, I just want to make her feel okay, but she doesn't wanna share her problems to me.

like hey I'm her friend.

tsk

a friend- yeah just a friend

A/N:

anyways not sure pa si David about her feelings towards Samantha, let's just hope na malaman na niya talaga ang totoong nararamdaman niya para kay Sam.

thanks for reading mwa

:This chapter is edited.