bölüm 2

1.2K 63 3
                                    

Ferman cebine titreyen elini koyup ışıklı kalemini çıkarır
Ali'nin morarmış göz kapaklarını açarak kontrol eder

Adil:nedir ferman
Ferman:bilinci kapalı ve sanırım sarsıntı var
Adil oflar
Adil:nerde kaldı ya hadi

- gülin ve güneş nazlıyı sakinleşmeye çalışıyordu
Güneş:nazlı bak sakin ol Ali iyi olucak
Nazlının ağlaması durmak bilmiyordu
Gülin:nazlışko hadi ağlama lütfen
Yaklaşır ve sımsıkı sarılır
Nazlının damla damla akan gülinin omzunu sırılsıklam yapmıştı

-demir Ali'nin üzerindeki montları yavaş yavaş yere atıyordu doruğun getirdiği ince ama ısıtan alüminyum folyo gibi olan battaniyeyi üzerine yerleştirdi

Adil:vücut ısısı yerlerde
Tanju:kim bilir ne kadar yattı buz gibi zeminin üzerinde
Nazlı:çok üşüyo dimi hocam
Ağlayarak
Adil:nazlı bak bana bak
Nazlı kıpkırmızı gözlerini adile çevirdi
Adil:o iyi olucak ben oğlumu kurtarıcam güven bana
Ferman:bende burdayım kardeşimi asla bırakmam
Güline işaret eder ve nazlıyı götürmesini söyledi

Nazlı uzaklaşırken doruğun gözleri Ali'nin bacaklarında geziyordu
Doruk:hocam bacakları
Tüm herkez korkulu gözlerini ona çevirmişti
İki bacağıda kıpkırmızı olmuştu
Tanju:bu böyle olmaz emar BT hepsini çekelim yürüyün
Sedyeyi hızla sürüklerken
Ferman oksijen maskesini tutuyordu bı an bile nefessiz kalması onun için hayati tehlikesi vardı
Demir:hocam heryeri buz kesmiş hiç bir tepki vermiyo
Tüm vücudunu kontrol ederken
Doruk:kara şimşek güçlüdür dayanır
Tanju: arkadaşlar üzülmenin sırası değil şuan sadece kurtarmaya odaklancaz tamam mı
Hepsi birden gaza gelmiş bir şekilde tamam der
Adil ve fermanın göz yaşları dinmiyordu ama kendilerini tutuyorlardı
İlk başta röntgen odasına gelmişlerdi
Hemen üzerindeki örtüyü kaldırıp buz gibi zemine yatırdılar
Hemen izleme odasına geçerler
Tanju ve adil sadece ekrana bakarken ferman bir gözü ile Ali'ye bakıyordu
İçinden:Allah benim belamı versin benim yüzümden oldu benim yüzümden özür dilerim kardeşim
Demirin durun sesiyle irkildiler
Adil:noldu(titreyen sesiyle)
Demir:hocam göğüs kafesi tuz parça olmuş kalbe batmış parçalar
Gözleri kocaman olmuştu hepsinin
Adil:Allah kahretsin ameliyata almamız gerekiyor
Tanju:dur adil hoca dur emar ve bt de çekelim
Ferman:haklı hemen
Diğer şeyleri de çekerler
Ellerinde sonuçlar vardı
Ferman:beyinde 8 tane tranva var onları tek tek temizlemek gerekiyor kafatasında çatlak var
Tanju:kol bacak heryer kırık çok acılı olucak iyileşme süreci
Adil:ah Ali ah çocuk niye dikkat etmedin
Ferman:hocam kızmanın sırası değil müdahale etmeliyiz
Adil:haklısın nazlı nerde
Tanju:perişan oldu kız sanırım asistan odasında doruk demir ve açelya yanında
Bir süre sonra Ali'yi ameliyata alırlar
Nazlıda zorla girmişti ameliyathaneye
Hiç bırakmıyordu elini
Adil: nazlı kızım bırak artık
Nazlı: hayır hocam bırakmam
Tanju artık sabrı taşmış bir şekilde nazlı diye bağırdı
Sonra tekrar yumuşadı
Tanju:canı yanıyor nazlı bırakmalısın
Nazlı büyük bir güçlükle bıraktı ama gözünü ayırmıyordu
Kalpteki kemikleri yavaş yavaş temizlediler
Ferman:nedir
Demir:hocam gayet iyi görünüyor
Doruk:değerler de çok iyi
Adilde beyini temizliyordu
Adil: sağdaki tranva çok büyük napıcaz
Doruk:hocam ......... La küçültsek
Tanju:yapılabilir ama sorunlar yaratabilir
Ferman:daha ne olucak ya çocuğun göğüs kafesinin yarısını aldık demir yerleştirmek zorundayız kolları bacakları kırık nefes almak için bir süre makineye bağlı olcak of çok acı çekecek
Adil: başka çaremiz yok acı dolu bir iyileşme süreci olucak ama yaşicak oğlum
Tanju:tamam yapıyoruz
Ferman göğüs kafesi için demir sipariş etmişti açelya getirmişti
Açelya:hocam geldi
Ferman:ver bakalım
Açelya yanına yaklaşır ve buz kutusunu uzatır
Ferman:demir yardım et
Beraber çıkarıp masaya alırlar önce doruk Ali'nin ölçüsüne göre keser
doruk: hazır hocam
Yerleştirip damarları bağlarlar

SON IŞIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin